chapter 19: book signing

11 2 0
                                    

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata,medyo blurred pa ang aking paningin. Puti ang bumungad sa aking paningin, hindi naman ako tanga para di malaman kung nasaan ako.



Gusto ko sanang umakto na parang nasa kdrama,like iisipin ko na nasa langit na ako kasi puro puti yung nakapaligid sa akin.





Napapikit ako  ng biglang may marinig na kung anong mga salita. Parang nagkakagulo,hindi ko alam. Kumikirot ang aking ulo na parang mabibiyak, nahihirapan din akong huminga.






"Ahh!" Sigaw ko dahil sa patuloy na pagkirot ng aking ulo. TangIna asan ang mga doctor? Akala ko ba ok na ako?


Hanggang sa maramdaman kong parang may dumikit na kung ano sa dibdib ko at iyon lang ang huli kong naaalala bago tuluyang mawalan ng malay.





NAGIsing akong purong puti parin ang paligid ko. Alam kong nasa hospital ako at hindi ako bobo. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at inaninag ang buong paligid.


"Gising na siya!" Rinig kong sigaw ni Lola,I smiled in my head,she cared for me. 

She quickly ran towards me with a teary eyes. Bakit siya umiiyak?

"Apo,ok ka na ba? May masakit pa ba sayo? Apo magsalita ka naman,doc tumawag ka ng doctor!" natataranta nitong ani.

"L-lola, I'm fine." i said. "Ikaw talagang bata ka, Diyos ko! Salamat at binigyan ka pa ng pagkakataon mabuhay!" naiiyak nitong ani habang magpapasalamat sa Panginoon.



Napaluha ako dahil sa kanyang sinabi,yeah.  I can't believe that the operation will be successful. My heart have been pounding so hard and I barely breathe because of the thought that I'll die.



But thanks to the Lord,He gave me second chance to live.  This time I will make sure that I'll live happily.





I remember Zeck,I must chat him. Hinanap ko ang phone ko sa table,andon pa ang mga prutas at bulaklak na bigay nila sakin pero wala na sila dito. Whatever,I will thank them for being here before my surgery.


Wait something's wrong,asan na yong mani? My favorite peanuts?!!! Hindi ko na lang hinanap at kinuha na lang ang cellphone ko.


"Apo bawal ka pa magselpon,baka mapano ka." sermon ni Lola. I pout and looked at my beautiful lola with my puppy eyes. "Fine,five minutes." she said and then turn her back to me.



Mabuti na lang wala si Tita hihi. Kaagad akong nag-open ng rp account at tinignan ang mga chats sakin ni Zeck.

Conversation between Ezeckielle Klein Almaden and me.

Two days ago

Zeck:

I love you.

Zeck:

Sleep well.

One day ago

Zeck:

g'morning
brooom(⁠*⁠^⁠3⁠^⁠)

Zeck:

gising na brooom

Zeck:

Luv Is In The Rpw (On Going)Where stories live. Discover now