Luv Is In The Rpw (On Going)

Chapter 32: makeover

Nagising ako nang may naramdaman na kung ano sa ilong ko. What the hell? Pero I'm so sleepy pa kaya di ko na muna ito pinansin. Tutulog na sana ako ulit nang marinig ko ang boses ni Kale.

"Gumising kana, bruha."

Nananaginip ba ako? O baka naman minumulto ako ni Kale kasi na-kiss ko siya kahapon sa cheeks niya? Nasampal ko ang mukha ko dahil sa naisip. Pano naman ako mumultuhin ni Kale eh buhay pa naman siya di'ba?

"Baliw."

What the heck?! Hindi kaya nasagasaan siya kagabi ng truck tapos minumulto niya na ako ngayon kasi may deal kami na tutulungan ko siya?! O to the M to the G! Wahhhhh!

Napabalikwas ako sa pagbangon tyaka sinampal ang magkabilaan kong pisnge.

"A-aray ko, masakit pala." Bulong ko at hinawakan ang pisnge ko. Nababaliw na ba ako? Naalala ko kagabi pagkatapos kong mag-emote tungkol kay Zeck ay pumasok sa isip ko bigla si Kale. I mean 'yong scene na na-kiss ko ang cheeks ni Kale.

Sasampalin ko sana ulit ang mukha ko nang biglang may humawak sa kamay ko.

"Tama na yan, sinasaktan mo na ang sarili mo." Napahinto ako at napatingin sa lalaking nakatayo sa gilid ng kama ko. 

Nanlaki ang mata, what the hell is he doing here?!

Nananaginip ba ako? Hanggang sa paggising ko ba naman mumultuhin ako ni Kale?! Sasampalin ko sana ang sarili ko gamit ang kaliwa kong kamay pero pinigilan niya ulit ako.

"Wala ka bang awa sa sarili mo? Your so harsh to yourself, get up and wash your face. We're going somewhere." Naiwan akong tulala sa sinabi niya.

Hala di pa pala siya multo?

Akala ko...

"Wait!" Pigil ko sa kanya. Palabas na ito sa kwatro ko.

"What?" Tanong nito.

Kaagad akong tumakbo papunta sa kanya at tumalon at yumakap dito. Napahawak ito sa bewang ko para supurtahan ako.

Gulat na gulat itong nakatingin sa mukha ko. Bakit hindi gumagalaw ang mata niya? Nakatitig lang ito sa akin, inilapit ko pa ang mukha ko sa kanya.

Hinawakan ko ang kanyang pisnge. "Si Kale ka ba talaga?" mahinang bulong ko.

Pinisil-pisil ko ang kanyang pisnge, ang lambot haha. Parang foam.

"What the hell are you doing Ghaile Hanney Montessori?" Nabitawan ko ang pisnge niya at naiwan na naka-awang ang aking bibig. My heart is pounding so hard. I can even hear it, beating rapidly. What the hell is happening to me?

"Aray!" Sigaw ko dahil sa biglang pagbagsak ko sa sahig. Galit na galit akong tumingala kay Kale.

"Bakit mo ako binitawan?!!" Galit na tanong ko. Tyaka dahan-dahan na tumayo.

"Bakit ka biglang nangyayakap? Ginagawa mo ba yan sa lahat?" Tanong nito pabalik tyaka tumalikod at lumabas sa kwarto. Habang ako, eto tulala.

Bakit ko nga ba ginawa yon?!

Pagkatapos kong mag-ayos ay kaagad akong bumama para pumunta sa kusina. Pero napahinto ako ng makita si Kale. Naaalala ko na naman ang kagaguhan na ginawa ko kanina. 

Nakakahiya.

Nakangiti itong nakikipag-usap kay Lola. He's such a kind. Ang pagtulong niya kay Lola at pagngiti niya ay nakakadagdag sa kanyang kagwapuhan.

Now I know, why there are so many girls having a crush on him. He's handsome and helpful.

"Ehem." Pekenh ubo ko.

"Oh Ghaile, andito ka na pala. Halika kain ka muna, may date pala kayo ni pogi eh hihi." Nanlaki ang mata ko dahil sa narinig sa kanya.

"Date?! Lola hindi ko yan date!" Gulat kong sigaw.

Nakita ko kung paano gumuhit ang tila nang-aasar na expression ni lola at si Kale ay natatawang din.

"Oh siya, hindi na kumain kana apo at may date kapa hihi." Nakabusangot na lang ako.

Narinig ko pa ang mahinang pagtawa ni Kale at lola na mas lalong ikinasimangot ko. Pinagkaisahan nila ako.

"San tayo pupunta?" Tanong ko kay Kale habang humihikab.

Nasa loob kami ng kotse niya. Kung hindi ako ginising ng loko na'to edi sana natutulog pa ako.

"We're going to boutique." He answered.

"What?!" Gulat kong tanong at napalingon naman ito sakin.

"What? You have a great sense of fashion but your face sucks. Hindi ka marunong mag-ayos ng buhok at mag-makeup, look at your face ang daming maliliit na pimples." Literal na napanganga ako sa pang-iinsulto niya ha.

"Stop the car!" I shout. 

"What? Why?" At talagang tinatanong pa ako nitong gago na'to.

"I said stop the car!" I shout again.

"Unless you tell me why." He said at nag-focus na sa pagmamaneho.

"I SAID STOP THE CAR!"

"WHAT THE HECK?!!" sigaw ko.

"Ano ba?! Bakit mo tinigil? Ha?!" Tanong ko dito. Muntik nang masubsob ang muka ko.

"What? You said stop the car! At tyaka wag ka nga mag-feeling dyan, nasa reality tayo beh wala tayo sa Wattpad kaya shut up ka dyan!" Singhal nito.

What the fvck?

"Bakit sinabi ko bang nasa Wattpad tayo?!" Singhal ko pabalik dito.

"Bakit kailangan mo pa bang sabihin yon? eh feel na feel mo sabihin yong 'stop the car!" Sumbat nito sabay hand gestures at gaya ng expression ko kanina na nagpatawa sakin.

"What?" He asked.

"I just realized, you're cute." I said while laughing pero napahinto din kaagad ng mapagtanto kung ano ang lumabas sa bibig ko.

Kita ko kung paano pumorma ang ngisis sa labi ni Kale. Napayuko na lang ako at napapikit. Lord please, ipakain mo na ako sa lupa.

"But I think you're cuter." That made me stop and look at him. Pero sa kalsada na ito nakatingin.

Habang nasa byahe ay wala kaming imik.