chapter 23: revenge

8 2 0
                                    

Nakaupo ako sa harap ng salamin habang inaayosan ng mga make-up artist na hinire ng papa.

I looked at the mirror and I saw a very beautiful woman wearing her sweetest smile and eyes full of happiness.

I'm wearing a simple but elegant off shoulder white gown, with a white glitter on the vicinity of chest pair with a silver stilettos. May pink din na ribbon sa aking nakalugay na mahabang buhok.

This is it!

My eighteenth birthday,which is my happiest day because my father attend this special occasion of my life.

He's my only wish,ang umattend siya sa 18th birthday ko. And God have mercy,that He granted my wish.

"Done, you're so beautiful Ms.Ghaile." The make-up artist said.

"Thank you." I simply replied.

PABAba na ako ng hagdan, masigabong palakpakan ang sumalubong sa akin mula sa maraming tao. 

Nakangiti silang lahat habang pinapanood akong bumama mula sa hagdan.

Si dad ang first dance ko.

I want him to be my first and last.

Nakangiti akong sinalubong ng aking ama. Umaapaw sa labis na kasiyahan ang aking puso, finally,my dream became true.

"You're so beautiful my daughter." Dad said that made me giggle. 

"Syempre dad,mana sayo eh." Nakangiti kong sagot.

"Let's dance?" He asked at inabot ang kanyang kamay.

"Sure dad," sagot ko at tinanggap ang kamay nito.

Kasabay ng pagtugtog ay ang paghakbang ng aming mga paa patungo sa gitna...this is it!

Makakasayaw ko na ang papa ko!

Ngunit nawala ang aking ngiti ng unti-unti habang papalapit sa gitna ng dance floor ay ang pagkawala ng mga tao. 

Napatingin ako sa aking ama, he's eyes now are not happy but empty.

Like his just imagination...

Unti-unting nawala sa harapan ko ang aking ama.

"Wait dad!" Hindi ko mapigilan ang aking luha,

Nagising akong may luha sa aking mga mata. Habol ang aking hininga at parang pinipiga ang aking puso.



I'm panting, sweating,and I can't breath properly. Natataranta kong kinuha ang gamot ko sa side table at kaagad na ininum ito.

It's just a dream.

I must pull myself together, it's just a dream. It's all a dream,I laughed and looked up to my ceiling.  "Hahahaha, it's just a dream,a dream." napahikbi ako ng mahina.






I remember,I never celebrated such occasion with my father. Not even my birthday. Fvck how come this day end up like this?


I looked at my clock, it's already four in the morning. I barely sleep peacefully,and that's giving me hard time. I guess I should consult a psychiatrist,I stare at my nails,when did it starts?



It starts when I saw him in the hospital. Nong huli ay noong hindi pa ako makapasok sa mundo ng pagsusulat at sa role play world. Nahihirapan akong matulog noon at palaging binabangungot.

Luv Is In The Rpw (On Going)Where stories live. Discover now