Babam ceketini alıp hızlıca evden çıktı. Annem tam benim karşıma geldi. Ona doğru kafamı kaldırdım.
T.a:Yazıklar olsun sana! Biz o kadar büyütelim bakalım,o bizi rezil etsin! Nankör! Şimdi defolup git bu evden! Gözüm görmesin seni!!!
Annemin dediklerine çok şaşırdım. O ben ne yaparsam yapayım hem yanımda dururdu. Şimdi ne oldu? Birşey demeden çantamı aldım ve dışarı çıktım. Yağmur yağıyordu. Normalde yağmuru severdim fakat böyle bir günde yağması içimi burkuyordu. Ne yapacağımı, nereye gideceğimi bilmiyordum. Ülkü yoktu,Arda yoktu... Kimsem yoktu. Aklıma tek bir kişi geliyordu.
O da Çağan.
Cebimden telefonumu çıkardım. Numarasının tuşladım. Arama sembolüne basmaya cesaretim yoktu. Ama yapacak başka bir şeyim de yoktu. Yeşil sembole bastım ve telefonu kulağıma götürdüm. Çalıyordu. Açmasını zaten beklememeliydim. Tam telefonu kulağımdan çekiyordum ki "Alo" sesini duydum. Bir süre konuşmadım. Sonra tekrardan seslenince konuşmaya başladım.
"Alo"
"Buyrun kimsiniz?"
"Çağan ben Tuana"
"Tuana? Bir şey mi oldu?"
Ona olanları anlattım.
"Arayacak başka kimsem yoktu"
"Tamam sorun değil şimdi sen bana konum at,ben hemen geliyorum"
"Tamam" dedim ve telefonu kapattım. WhatsApp'a kaydedip ona konumu attım. Bir süre sonra bir motor önümde durdu. Motordan inen kişi kaskını çıkardığında Çağan olduğunu anladım.
Hemen bana doğru koştu. Önüme eğildi.
Çağan:İyi misin?
Kafamı yavaşça sağa sola salladım. İşk önce gözlerimin içine baktı ve ardından sarıldı. Ben şaşkınlıktan kalmıştım. Sonra gözümden bir damla yaş düştü. Bana baktı ve yüzümü avuçlarının içine aldı.
Çağan:Ağlama🥺
Tuana:Elimde değil
Dedim kısık sesimle. Ayağa kalktı ve bana elini uzattı. Elinden destek alarak ayağa kalktım. Motoruna doğru ilerledik. Bana bir kask uzattı. Sonra kendisi de taktı. Ben de taktım ve beraber motora bindik.
Çağan:Belime tutun düşme. Biraz hızlı gidicez.
Tuana:Aman ne ola-
Daha sözümü bitiremeden gaza bastı ve ben de refleks olarak hızdan dolayı onun beline tuttundum.
Yüzünü göremesem bile pis pis sırıttığını anlayabiliyordum. 20-30 dakika sonra Çağan motoru durdurdu. Bir sitenin açık otoparkına park etmişti. Yavaşça motordan indim. Ona kaskı uzattım,o da indi ve kaskları yerine koydu.
Tuana:Burası neresi?
Çağan:Benim oturduğum site.
Tuana:Ailen bişey demez mi?
Çağan:Motoru bilmiyorum...ama sana tabi ki kızmazlar.
Tuana:Salak! Sana kızarlar mı diyorum. Bana veya motora değil.
Çağan:Haaaa... evet bana kızarlar. Garanti.
Tuana:O zaman niye getirdin beni buraya?
Çağan:Ne yapsaydım?
Tuana:Ne bileyim yani başka bir yer bulurdum ben. Şimdi benim yüzümden sana kızacaklar!Offff!
Çağan:Sorun değil. Kızmalarının sebebi yeter ki sen ol. Başka bir şey umrumda değil.
Çağan nın dediklerine şaşırdım. Ama bir şey demedim. Birlikte apartmana doğru yürümeye başladık. İçeri girdik. O da asansörün düğmesine bastı. Asansör boştu bindik ve dördüncü kata bastı. İndiğimizde 24 numaralı eve doğru gitti ve kapıyı çaldı
Selammmm👋👋👋
Nasılsınız?
Şu sıralar biraz kısa bölümler atıyorum.
Ama idare etmeye çalışın.
Haftaya tatil🏖
Bölüm atmaya çalışacağım.
Şu anlık Çağtu'nun keyfini çıkarın😈
Diğer bölümlerde kaos hakim olacak buraya🌪🌪🌪
Neyse...
Diğer bölümde görüşmek üzere
Sağlıcakla kalın hoşçakalın🍁
