2️⃣7️⃣.BÖLÜM

62 9 0
                                    

(Oy verirseniz sevinirim🥰)

Son merdiveni de indim ve tabi ki beklediğim tepkilerle karşılaştım.

Çağan:Nereye?

Tuana:Sana ne!

Yağız:Tuana nereye?

Tuana:Ne yapacaksın Yağız?

Çağan:Tuana!

Çağanı umursamadan evden çıktım. Bunları yapıp yapıp sonra bana hiç birşey olmamış gibi davranamazdı.

Ardanın attığı konuma varmıştım. Sahile çağırmıştı beni. Bir süre yürüdükten sonra bir bankta Ardayı gördüm. Gözlerini denize dikmişti.

Yanına oturdum. Kafasını hâlâ bana çevirmemişti. Ve ben onun yanına oturmaktan bile sinir oluyordum. Ama sesimin sakin çıkmasına dikkat ederek konuştum.

Tuana:Konuşacak mısın?

Arda kafasına ban çevirdi. İşte o zaman gözlerinin dolduğunu fark ettim. Onu böyle görünce bakışlarım biraz daha yumuşadı.

Arda:Çok yalnızım.

Ağzımdan sinirle karışık bir gülme sesi çıktı.

Tuana:Sen mi yalnızsın? Ülkün var ya(!)

Arda:Artık yok...

Tuana:Nasıl yani?

Arda:B-beni aldattı.

Tuana:Hayat işte yaşattığını yaşatmadan öldürmüyor.

Ardanın gözünden yaş aktı. İşte o an gerçekten üzüldüğünü anladım. Ama bu üzüntü beni geri kazanamayacağı için mi yoksa Ülkü onu aldattığı için miydi bilmiyorum.

Tuana:Boşver üzülme. Bak bana ben üzülüyor muyum? Değmez.

Arda:Ama

Tuana:Ama?

Arda:Ama..ben onu gerçekten seviyordum.

Tuana:Ben de seni "gerçekten" seviyordum ama bak Allah'ın hikmeti işte.

Arda tamamiyle bana doğru döndü. Ellerimi tuttu ama anında geri çektim. Bunu bana yapamazdı.

Arda:Tuana bak, ben seni buraya tekrarda sevgili olalım ya da bana acı diye çağırmadım. Tek amacım seninle arkadaş olmak. Lütfen... En azından bunu bana çok görme.

Sadece derin bir nefes aldım. Çünkü kelimeleri toparlayamıyordum.

Tuana:Bana biraz zaman ver Arda.

Arda:Tamam,tamam nasıl istersen ama kararını verdiğinde olumsuz da olsa bana haber ver.

Kafa salladım ve yanından kalktım. Cebimden kulaklığımı çıkardım ce kulaklarıma taktım. Fakat müzik açamdım çünkü amacım etraftaki sesleri duymak yerine kendimi dinlemekti.

Arkadaş olmak. Ne kadar da saf geliyor di mi? Eğlenebileceğin,dert yanabileceğin birlikte vakit geçeribileceğin birinin olması. Tıpkı Yağız,Leya ve Deniz gibi.

Peki ya Arda ve ben? Bizden arkadaş olur mu? Ona samimi davranabilir miyim? Dertlerimi paylaşabilir miyi,yanında ağlayıp beraber eğlenebilir miyim? İçimden "Neden olmasın?" diye geçirsem de bana yaptıkları zihnimin bir köşesinde yer edinmişti.

Tuana:Offf of!

Etrafıma baktığımda eve geldiğimi fark ettim. Ne kadar Çağanın yüzünü görmek istemesem de yapacak birşey yoktu.

Anahtarımı almayı unuttuğum için mecburen zile bastım. Kapıyı Deniz açtı.

Deniz:Hoşegeldin Tuni.

Tuana:Hoşbulduk Deno.

Deniz ile beraber içeri geçtik. Defne ve Esat gelmişti.

Tuana:Hoşgeldiniz.

Defne/Esat:Hoşbulduk.

Defne:Daha iyi misin kuzen?

Tuana:İyiyim Defne sorun yok.

Leya ayağa kalktı ve yanıma geldi.

Leya:Tuana artık oturup şöyle hep beraber nir konuşsak mı? Buna herkesin ihtiyacı var.

Evet Leya haklıydı. Özellikle de benim konuşmaya çok ihtiyacı vardı. Çünkü artık içimde tutmak ve dışa vurmadıklarımından içime ağlamak istemiyordum.

Leyanın dediğine kafa salladım ve koltuğun bir köşesine oturdum. Ortama bir süre sessizlik hakim oldu. Fakat ben çok sıkılmıştım.

Tuana:Evet konuşun. Buraya niye oturduk. Sizi bekliyorum.

Yağız:Bak Tuana,dün yaşananlar hepimizi sarstı. (Yutkunma) Neden kendine böyle birşey yaptın?

Tuana:Dayanamadım... Aldatılmış biri olarak aldatılmakla suçlanmaya dayanamadım. Biriniz bile beni dinlediniz mi? Neden oradaydım ya da niye onunlaydım? Size dün akşam da söylemiştim,annemin katilini bulmak için. Herşey üst üste geldi. Ya benim annem öldü annem. Dün akşam da yaşadıklarımın etkisiyle içimde dolanları dışarı çıkarmak istedim.

Çağan:Bunu yapmak zorunda değildin.

Tuana:Zorundaydım! Yanımda her zamanki gibi hiç kimsem yoktu! Sen bile bana inanmadın!

Çağan:İnan-

Tuana:Dün o bileklerimden akan kanın iki katı senin sözlerinle beraber kalbime sapladığın bıçaklarla birlikte aktı! Dün benim kalbimi belki de hiçbir zaman yapamayacağın şekilde parçaladın! Sabah da hiçbirşey olamamış gibi yüzüme gülüyordun!

Oturduğum yerden kalktım ve merdivenlere yöneldim. Defne arkamdan adımı zikretti.

Tuana:Merak etmeyin kendimi öldürmem. Dün canımın herkesten ve herşeyden değerli olduğunu öğrettiniz. Teşekkür ederim.

Selammmmm👋👋👋
Nasılsınız?

Farklı fontta yazılanlara !DİKKAT!
Onlarla işimiz var😈

Tahminleri alayım➡️➡️➡️

●Tuana'nın kalbi bu sefer gerçekten kırıldı💔

●Arda ve Tuana arkadaş olabilirler mi sizce?

Eklemek istediğiniz bir yer varsa özelden yazabilirsiniz😊

Diğer bölümde görüşmek üzere.
Sağlıcakla kalın hoşçakalın🍁

😎😎😎

AŞK TARİFİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin