(Oy verirseniz sevinirim🥰)
Etrafımdan sesler geliyordu. Gözlerimi açmamıştım ama uyanıktım. En son ne olduğunu hatırlamaya çalıştım.
Tabi ya... Çağan gelip beni bulmuştu.
Belli ki şuan da yanımda Yağız ile konuşuyordu.
Sessizce onları dinlemeye başladım.
Çağan:Neden böyle birşey yaptı hâlâ aklım almıyor.
Yağız:Senin ona karşı olan davranışlarına sinirlenmiş olmalı.
Çağan:Benim sözlerime canına kıyacak kadar değer mi veriyor?
Yağız:Tabi ki olum. Sen onun sevgilisisin.
Çağan:Ama canını çok yaktım.
Yağız:İşte bu konuda haklısın.
Çağan:Saol ya! Çok destek oldun.
Yağız:Bizde böyle. Doğruya doğru, yanlışa yanlış.
Onlar konuşurken dün olanlar aklıma geliyordu. Çağanın sözleri kulaklarımda yankı yapıyordu.
En sonunda dayanamadım ve gözlerimi araladım.
Çağanın gözleri benim gözlerimle kesişti. Anında gözlerim doldu. Bana böyle birşey yaptıracak kadar zarar vermişti.
Çağan:Naz🥺
Yağız da bana döndü.
Yağız:İyi misin?
Tuana:İ-iyim.
Çağan:Birşeye ihtiyacın var mı?
Çağana cevap vermedim. Benle bu kadar rahat konuşmamalıydı. Demek ki hâlâ hatasının farkında değil.
Çağan:Benimle konuşmayacak mısın?
Yağız:Ben sizi yalnız bırakayım.
Dedi ve odadan çıktı.
Tuana:Ne konuşabiliriz ki? Konuşacak hâl mi bıraktın?
Çağan:Tuana ben senin böyle olacağını bilmiyordum.
Tuana:Bilmesen bile kalbimi kırdın! Bu sana yetmez mi?
Çağan:Ama-
Tuana:Ya sen beni aldatmakla suçladın! Bana güvenmedin! Dinlemedin beni,çekip gittin!
Çağan:Sinirlenmiştim,gözüm dönmüştü. Özür dilerim😔.
Yanaklarıma yaşlar firar etti. Bir özürle geçebileceğini sanıyordu.
Tuana:Odadan çık Çağan...
Çağan:Naz,hayır.
Tuana:Çağan... lütfen.
Çağan birşey demeden kalktı. Bana son bir kez baktı ve odadan çıktı.
Evet onsuzluk canımı yakıyordu ama onun sözleriyle beni mahvettiği kadar değil.
Evet pişmandı ama benim içimdeki yangını söndürebilecek kadar güçlü değil.
Arda dan ayrılmam,annemin ölümü derken herşey üst üste gelmişti. Şimdi de Çağan bana bir hançer saplamıştı...
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Düşüncelerimle uykuya dalmıştım. Gözlerimi açtığımda ise Leya odaya girdi ve bana tebessüm etti.
Leya:Uyanmışsın. Bak sana çorba getirdim.
Tuana:Leya çok teşekkür ederim,iyi ki varsın ama inan bana hiç iştahım yok.
Leya:Yok öyle yağma Tuana hanım. Bu çorba içilecek. Yoksa ben zorla ağzına tıkıcam.
Tuana:Offff.
Leya:Oflama iç iç.
Zar zor Leyanın çorbasını içtim. Sanki hastayız mübarek(!)
Leya tepsi ile birlikte odadan çıktı. Ben de yatmaya daha fazla dayanamadım ve kalktım.
Duşa girdim. Sonra da dolabımdan kıyafet seçtim ve giyindim. Deri ceketimi de üzerime geçirdim. Tam o sırada telefonuma bir bildirim düştü.
Ekrana baktığımda Arda
Arda:Konuşalım mı?
Ben:Anlamadım?
Arda:Şey... Sahile gelir misin? Konuşmaya ihtiyacım var.
Normalde olsa asla kabul etmeyeceğim birşey ama şuan benim de kafamı dağıtmaya ihtiyacım var. Hem belki de sinirimi ondan çıkarırım.
Ben:Tamam. Sen bana konum at.
Arda:|Konum|
Arda konumu attıktan sonra saçımın kenarına bir örgü ördüm ve çıkmaya hazırdım.
Şimdiden aşağı indiğimde karşılaşacağım bakışlar için kendimi hazırlıyordum.
Selammmm👋👋👋
Nasılsınız?
Uzuuuuuun süredir bölüm atmıyorum.
Çünkü sınav haftasığğğ. Ühü!
Bu arada okunma sayısı düşmüş.
Wattpad de bir sorun mu var?
Neyse...
Diğer bölümde görüşmek üzere.
Sağlıcakla kalın hoşçakalın🍁
