Het begon allemaal toen onze moeders elkaar ontmoetten. Er is altijd haat tussen ons geweest. Waarom weet ik niet, het was gewoon zo. Je hebt me gekwetst en je hebt het niet eens door volgens mij.
We kennen elkaar als vanaf onze geboortes, maar toch...
Mijn wekker ging al vroeg, 06:00. Ik hoorde naast me Daniel kreunen, "hmmm." Ik grinnikte en drukte mijn wekker uit. Ik was toch al wakker. "Ik ga vast douchen. Wil je straks meerijden naar het circuit?" vraag ik aan Daniel. "Ja, ik rijd wel mee. Dan kan je gelijk mee naar de RedBull garage" zei hij.
"Top" zeg ik en steek mijn duim op. Ik pak mijn spullen en uniform. Ik werk vandaag bij RedBull. Ze hebben me gevraagd Max te ondersteunen, hij had een beetje nekpijn zeiden ze.
Ik ging douchen en trok daarna mijn broek aan en de RedBull polo er overheen. Ik deed daarna mijn skincare. Ik was altijd mijn gezicht, dan een serum en dan een moisturizer. Ook deed ik nog mijn make-up. Dit was niet meer dan een laag mascara en af en toe een concealer als dat nodig was.
Ik deed nog een lekkere parfum op en deo. Ik vond het altijd belangrijk om lekker te ruiken, dat doet een hoop. Ik liep weer naar mijn kamer en zag dat Daniel ook al klaar was. Nu was het tijd voor koffie!
"Koffieee!" Riep ik terwijl we een soort van dansend naar het koffiezetapparaat liepen. Ik zette snel 2 espresso's die we binnen een paar minuten ophadden. "Oké, let's go!" zei ik. Daniel pakte zijn rugzak en nog wat spullen en liep achter me aan. Daniel en ik houden er van om vroeg op het circuit te zijn. Zo hebben we genoeg tijd om rond te kijken en wat voorbereidingen te doen.
Ik hoorde boven al wat gerommel. "Ik ga heel even Pierre gedag zeggen, kom er zo aan" zei ik en liep snel nog even naar boven. Ik klopte op de deur van Pierre, die ook hier een kamer had. "Binnen" hoorde ik. Ik opende voorzichtig de deur en zag hem nog met rommelig haar en in een pyjama. "Ik ga er vast vandoor. Daniel rijd met mij mee. Ik zie jullie straks wel, oké?" zei ik tegen hem.
"Ja is goed. Ik rijd met Charles mee, dus dat komt goed. Tot straks!" zei hij nog half fluisterend. "Hoe gaat het trouwens met je been?" vroeg hij nog snel. "Ja doet wel pijn, maar ja" zei ik en keek er naar. Ik had een korte broek aan, dus je zag het goed. "Vergeet niet langs Giovanni te gaan hè?" zei hij. "Ja, dat zal ik nog wel doen als ik tijd heb" mompelde ik. "Nee, anders maak je maar tijd hoor. Ik kom je persoonlijk aan je oor meetrekken" lacht hij. Ik grinnik.
"Nu ga ik echt, doei" zei ik en sloot de deur weer achter me. Ik huppelde van de trap af terwijl Daniel me lachend aankeek. "Wat?" lachte ik. "Het zag er zo grappig uit" lachte hij. Ik gaf hem een speelse duw en samen liepen we naar mijn auto.
Dit was mijn auto:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Hier was ik trots op. Dit was míjn auto. Mijn vader had er nog meer in de collectie staan, maar dit was toch echt wel een van mijn favorieten. Deze was ook omgebouwd naar circuit auto. Ik ga er ook vaak mee naar en circuit om te rijden. Had ik dat nog niet verteld? Oh, nou ik rijd zelf ook. Ik heb mijn racelicentie, dus mag ik op circuits rijden. Ik rijd niet persé wedstrijden, alleen als het mij uitkomt, of ik wil heel graag meedoen. Voor de rest vind ik het gewoon erg leuk om te doen!
