Barbarostan;
Önümdeki diz çöken kadının kafasını tutup iyice ağzına penisimi alması için zorluyordum. Lânet olası hiçte iyi değildi .
" aç ağzını sürtük ."
Dediğimde elleriyle dizlerimden tutup kendini geriye doğru çekmeye başladı. Ona engel olup iyice kafasını iki elimle sarmaladım. Ve kıpırdamamısı için onu aynı pozisyonda tuttum . Tam 4 dakika sonra nefes alması için bırakıp kendimi koltuğa doğru attım .
"Ölüyordum hayvan herif."
Nefes nefese kalmıştı ve konuşması bana birini anımsatmıştı.
"Sana para veriyorum istediğimi yaparım ."
Diyip kadının çenesinden sıkıca tuttum ve ayağa kaldırdım. Sadece beni rahatlatması için kullandığım sürtüklerden biriydi . Tek yaptığı şey bana sakso çekmek oluyordu. Çünkü onları sikicek kadar değerli değillerdi.
"Al şu parayı defol git ."
Yüzüne bir tomar para fırlatıp pantolonumu giydim . Hiçbiri Kayla kadar zevk vermiyordu. Onu görmeyeli ve ona dokunmayali çok uzun zaman oluyordu. Tam 2 sene ,koca 2 sene geçmişti onu çok özlemiştim. Çoğu gece onun fotoğraflarına bakıp içiyordum ve yeraltına dövüşlerine gidiyordum.Ama boşaydi çünkü yine herşeyi ben mafvettmiştim. O gün kendime hakim olsaydım ve onu korusaydim belkide şuan Kayla benim çocuğumu doğurmuş ve bakıyor olabilirdi. Ama iyi bir baba olacağımi düşünmüyordum hatta başkasının sevgisini hak ettiğimi bile düşünmüyordum.
Ailemin katilini bulmuştum. Hepsini en kötü sekilde cezalandırmıstim ama hala içimde bir burukluk vardı . Ben suçsuz yere birinin canını yakmıştım. Hemde hiç gözümü kırpmadan.
Telefonumun çalmasıyla düşüncelerden koptum ve telefona baktım .
"Söyle."
"Abi bulduk ."
"Konum at ."Diyip telefonu kapadım.
Kayladan;
" kız falın çok güzel ."
"Ne varki Ayşe abla "
"Upuzun bir delikanlı, aşık sana bakışlarından belli tez vakitte gelicek seni almaya , maşallah çok hayırlı biri, elinde gül demetleri var ."
"Yok abla ya hayatımda kimse yok ."
"Bak Ayşe ablam dedi dersin yakın bir zamanda istemeye gelecekler seni "
Masada ben hariç 5 kişi gülmeye başladı. Hatta onlarla beraber bende gülmüştüm. Çünkü hayatımda hiç kimse yoktu . Bir an aklıma 2 sene öncesi gelmişti. Daha sonra eski eskide kalmıştır diyip kendimi şimdiki zamana yönlendirmiştim.
"Hayırlısı be Ayşe abla ." Dediğimde kafede tanıştığım Aysun bana dönüp gülümsedi.
"Bak nedimen ben olucam ."
Aysunun demesine kalmadan Feride de küçük çocuklar gibi elini kaldırıp konuşmaya başladı.
"Bende bende ."
"Tamam tamam sakin olun ikiniz de nedimem olabilirsiniz." Diyip gülümsedim.
Önüme dönüp saatime baktığımda eve geç kaldığımı fark ettim . Kızlardan müsade isteyip masadan kalktım. Ne kadar beni eve götürmeleri için ısrar etselerde istememiştim.
Cafeden çıkıp yola koyuldum. Geçmişim beni yiyip bitirsede artık kapamıştım . Düşünmem sadece bana zarar veriyordu . Derin nefes alıp önüme bakıp yoluma devam ettim.
