Niet weer..

177 1 0
                                    

POV: MILA

Hij draaid zich om maar ik zie dat het Rob niet is, hij komt dichterbij en zoent me. Ik verstijf helemaal ik kan me niet meer bewegen maar dan word de jongen van me afgehaald door Raoul "Alles oke Mila" "Umh ja nu wel, ik dacht dat Robbie het was" "Misschien is het beter om naar huis te gaan je kan vast wel bij Rob logeren , ik breng jullie wel thuis ik was toch met Mat en Koen mee gereden" "Dankje Roel" we lopen terug naar de jongens. "Waar bleven jullie niet gebekt toch" zegt Koen lacherig "Ja man denk het ook" Ik schiet in de lag en gelukkig lachen de jongens mee behalve Rob hij lijkt heel bleek.

POV: ROBBIE

Alles draaid en mijn hoofd doet pijn wat is er toch met me, ik begin het benauwd te krijgen en ga hyperventileren Mila heeft het door, ze trekt me mee naar buiten. "Ik ben bij je, adem vanuit je buik" Ik volg op wat ze zegt na een paar minuten zijn de andere jongens ook buiten "Alles oke maatje" vraagt Mat "Ja ik voel me weer goed" antwoord ik maar ik blijf die koppijn houden. "Goed ik breng Rob en Mila thuis ik zie jullie morgen om 1 uur op kantoor" zegt Roel.

POV: MILA

"Rob is het oké als ik bij jou kan logeren het is een beetje ver als ik nu naar huis ga" "Natuurlijk geen probleem" zegt hij met een lach, een super schattige lach. *Aangekomen bij Rob thuis* "Umh alleen 1 probleem" "Wat is dat Robje" "Ik heb maar 1 bed, vind je het erg om met mij samen-" "Ik vind het goed" "Oke, ik heb hier nog een voetbal pakje waar je eventueel in kan slapen?" "Ja graag dankjee" We gaan in bed liggen en vallen meteen in slaap.
*Volgende ochtend 11 uur*

"Goeiemorgen Miel" Ik open me ogen en zie..

-
Klifhanger..🤣

Ik Ben Er Voor Je<3Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu