Alçin Naz Alatürk (Gerçek Ailem?)

19. Bölüm

"Bak Mathilda, insanlar için gözlerini feda etsen zaten kördü derler.."
- Leon

Medya; Sizce Alçin ile Kim?

(Alçin'den)

Şubeye gelmiş üstümü değiştirmiştim barut gibiydim resmen patlayacak yer arıyordum neymiş masa başı işmiş kimseye kendimi kanıtlamak zorunda değildim, saate baktığımda 2 dakikamın kalmasıyla hızlıca odadan çıktım bu sefer de geç kalırsam Yusuf Müdür beni aleme ibret olsun diye kendi 'özel' eğitimlerine tabi tutardı.

Cafer ben niye o kızı dövmedim?
Bu sefer tam dayaklıktı bide bize nispet yapıyor
Ben o kıza ne yapacağımı iyi biliyorum
Biraz daha kapıda kalırsan Yusuf Müdür bizi siker
Hass

Cafer ile olan sohbetimi kesip hızlıca toplantı odasına girdim beni gören ekip ayağı kalkarken hızlıca elimle oturun işareti yapmıştım, Yusuf Müdür yoktu.
"Yusuf Müdür nerede sancak?"
Bora "Sizede merhaba Başkomiserim ve nerede olduğunu bizde bilmiyoruz bizede sadece beni bekleyin dedi" Cümlesi biter bitmez içeriye Yusuf Müdür girmişti.

Hızlıca ayağı kalktığımız gibi bizi geri oturttu.
"Rahat, oturun çocuklar bu sefer sizi daha kolay bir görev bekliyor."
"Nedir o Müdürüm?"
"Bu görevde Çevik Kuvvet ile birlikte çalışacaksınız, Meydanda yürüyüşler yapılıyor biliyorsunuz ki İsrail'i boykot ediyorlar bugün yarın tekrar olacak o yürüyüş ve siz destek ekibi olarak 20 dakika içinde ejderlerin önünde oluyorsunuz."
"Emredersiniz Müdürüm!"

Hızlıca selam verip hangara doğru yürümeye başladık keşke Rabbim'den başka bir isteseydim sırıta sırıta hangara girdiğimde içimden kahkahalar atıyordum meydanın hemen karşısında Kurwa Ailesinin Konağı vardı.
Bora "Başkomiserim siz bir sırıtmaya başladınız sanki?"
Barış "Ben bu sırıtışı hiç sevmedim kanka, Allah düşmanı olan kişiye sabırlar versin" Hep bir ağızdan 'Âmin' demişlerdi.

Gözlerim kısılı bir şekilde ikiliye çevirdim bakışlarımı o sırada ise hücum yeleğimi giymeye çalışıyordum, Tipi benim bu halime gözlerini devirip tek hamlede elimi ittirip giydirmişti.
"Eyvallah"
"Eyvallah bizden Başkomiser" içimde oluşan kıpırtılar ile kaşlarımı çattım, noluyor canım midem sana?

Aşık mı oluyoruz
Midede ki her kıpırtı aşk mı ayol
Yioo
Ee belki cırcır olduk götü deldik
Aman aman o hastalık Allah'a yakın bize uzak olsun
Tövbe estafurullah ya
İmana geldi puşt

Cafer ile olan konuşmamı bitirmiş miğferimide takıp çantamla birlikte ejdere doğru ilerlemeye başlamıştım, hemen arkamda ise Alpaslan ve Bünyamin abi konuşa konula geliyordu.
"Abi kız Rize'li banada vermiyorlar burda görev yapıyorum diye kızı bu nasıl iş amına koyim ya hasret kaldım gül kokuluma!" Hızlıca Alpaslan'a dönüp konuşmaya başladım.
"Vermiyorlarsa kaçırırız, bu kadar basit!"

Alpaslan şokla bana dönerken Bünyamin abide aynı şekildeydi diğerlerde beni duymuş ve garip bir ifade ile bakmaya başlamışlardı.
Bora "Valla ben dedim Başkomiserim bizden daha deli ulan hem aramızda ki tek düzgün kişi bu kızı sana niye vermiyorlar babasını satim!"
Alpaslan "Neymiş efendim göreve gittiğimde kız yalnız kalacakmış, ne zaman dönüp dönmeyeceğim belli değilmiş falan filan" demişti elini havada sallerken.

Hepsinin dikkatlerini üzerime toplayarak konuşmaya başladım.
"Beyler valizleri toplayın görevden sonra Rize'ye gidiyoruz!"
Barış "Hamsi, hamsi stile.." diyerek heyecanla ejdere binmişti, tek binmeyen ben ve Tipi'di.
"Başımız belaya girecek gibi hissediyorum" tek kaşı havada bana bakıyordu onu göz kırparak yanıtladım.
"Bizim başımız her gün belada Alp" onun ikinci ismini kullandığımda bir süre yüzümü izledi.