Iyla dondurmacıya yirmi dakika geç gelmişti. İlk gerçek seansları olduğu için kendini çok kötü hissediyordu. Onları köşede oturmuş ve pencereden dışarı bakarken gördü. Korkmuş ifadesini, yüzündeki gözyaşı lekelerini ya da beyaz gömleğindeki kanı fark etmeden koşarak yanlarına gitti.
Olaylı bir sabah olmuştu. Babası her zamanki gibi bardan eve gelmiş ve çok içmişti. Sonunda ona bardak fırlatmış ve onu duvara doğru itmişti. Hatta birkaç kez ona yumruk atmaya çalışmış ama ıskalamıştı. Her zaman böyleydi, bir alkolik, bir uyuşturucu bağımlısıydı. Iyla onun bu halinden dolayı korkuyordu ama onu yalnız bırakıp ölmesine seyirci kalmaktan daha çok korkuyordu.
Panik içinde onların masasına doğru koştu. "Çok özür dilerim, geciktim. Ailevi sorunlarım vardı. Bu hiç profesyonelce değil, bir daha asla olmayacak, söz veriyorum. Geç kaldığıma inanamıyorum, bana-"
"Iyla sakin ol." James onun görünüşüne bakarken sözünü keserek konuştu. "Sen iyi misin?"
"Ben iyiyim, sadece babam... boş ver. Neden başlamıyoruz?" Iyla masanın sonundaki sandalyeye oturdu. Seansa başlamadan önce görünüşünü düzeltmek için asasını hızlıca salladı.
"Nasıl gidiyor Harry?" Iyla sahte parlak gülümsemesini takınarak sordu.
Iyla, genç kıza endişeyle bakan dört yetişkine bakmadı.
"İyiyim." Harry cevap verdi.
"Biliyor musun, bugün küçük bir başlangıç yapmayı düşünüyordum. Zihni rüyada sıkışıp kalmış, yeni anılarla dolmuyor. O yüzden parka gidip birkaç arkadaşla buluşacağız. Ve bugünlük bu kadar." Harry gülümseyerek karşılık verince Iyla gülümsedi.
"Kendi yaşındaki çocuklar gibi yeni insanlarla tanışmak beyninin biraz daha gelişmesini sağlayacak ve daha mutlu olacak, umarım yeni anılar yaratarak travmatik olayları zihninin gerisine, nadir ya da uzak bir anı haline getirecek."
"Onunla evden hiç çıkmamak bizim suçumuz mu?" James biraz üzgün bir şekilde sordu.
"Kesinlikle hayır."
~
Parka doğru yürüdüler ve Lily, James, Remus ve Sirius bir bankta oturup etrafı seyrederken Iyla, Harry'yle birlikte parkta dolaşıp bir şeyler konuşuyordu.
"Ondan hoşlanıyor musun?" Sirius küçük bir kahkaha atarak James'e sordu.
"Evet, o harika bir terapist."
" O anlamda söylemiyor." Lily güldü.
"Ne?! Ben onu o anlamda sevmiyorum." James başını olumsuz manada salladı.
" Seviyorsan sorun değil. İki yıldır birlikte değiliz, ikimiz de hayatımıza devam ettik. Ona çıkma teklif et." Lily güven verdi.
"Ondan hoşlansam bile asla onunla birlikte olamam. Biz onun için sadece müşteriyiz ve o benim tarzımın çok dışında." James ona bakarak konuştu.
Lily kollarını kavuşturarak James'e baktı. "Peki ben neydim?"
"Sen, beni aşıyor ama sonsuza dek hayır diyemeyecek kadar güzel." James göz kırptı. "Ayrıca ben yirmi üç yaşındayım, o ise on dokuz."
"Dört yıl bir şey değil." Remus onu geçiştirdi. "Benim annemle babamın arasında altı yıl vardı.""Annemle babam kuzenlerdi, her şey bundan daha iyidir." Sirius hayıflandı.
Iyla ailenin yanına geri döndü. "Pekâlâ, seans bitti."
"Seninle evine kadar eşlik edeceğiz." Lily ekledi.
Iyla'nın başı havaya kalktı ve korku içinde dördüne baktı. "Hayır, buna hiç gerek yok."
"Nasıl olsa yürüyeceğiz, birazdan hava kararacak ve hiçbir kadın hava karardıktan sonra tek başına dolaşmamalı." Sirius sırıttı.
"Ne centilmence." Iyla ellerini kavuşturdu. Onunla eve kadar yürümek istemeleri çok hoşuna gitmediğinden değil, babasını görmeleri onu dehşete düşürüyordu. Sarhoşken çok kötüydü ama her zaman sarhoştu.
Eve vardıklarında dört kişilik grup bir eve bir de Iyla'ya baktı.
Camları kırık ve kapısında kurşun delikleri olan küçük, siyah bir evdi. Çimenlik bira şişeleri ve çok sayıda kırık sandalyeyle doluydu ve sol tarafta eski, kırık dökük bir araba vardı. Pencerelerden birine asılmış, üzerinde burada uyuşturucu satıldığını gösteren gizli bir sembol bulunan bir tabela vardı.
Ve bu yalan olmazdı, babası çalışmıyordu, para için yaptığı tek şey uyuşturucu satmaktı ve Iyla daha küçükken bile satardı.
"Benimle yürüdüğünüz için teşekkürler."
"Burada mı yaşıyorsun?" Lily daha dışarıdan bakarken bile sesine korku sinmiş bir halde sordu.
"Evet, o kadar da kötü değil ama burası benim evim değil, babamın evi, yine de taşınmak için para biriktiriyorum." Iyla onlara her şeyin yolunda olduğunu anlatmaya çalışıyordu ama sesi titriyordu ve onları ikna edemiyordu.
James, Iyla yürümeye devam etmeden önce onun bileğini yakaladı. Iyla, James'in dokunuşu karşısında acı içinde bağırmamak için elinden geleni yaptı ancak James'in onu bırakmasına neden olan küçük bir inilti çıkardı. "Burası pek güvenli görünmüyor."
"Burası benim evim, hepinizle Pazar günü saat üçte parkta görüşürüz." Iyla başını salladı.
Dörtlü uzaklaşmaya başladı ancak üç adamın eve girdiğini gördüklerinde tedirgin oldular ve sokağın sonuna geldiklerinde silah sesleri duydular.
Gidişat nasıl?
Iyra ile babası arasında neler oluyor ?
James ile Iyra ikilisi nasıl ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Panic and Peace // James Potter
Fanfiction"Herkese travmayla nasıl başa çıkılacağını öğretiyor ve tüm bu tavsiyeleri veriyorsunuz ama kendinize br pay alamıyorsunuz." "Emin ol durum bundan daha karmaşık." ***************************************************** Savaş bitmiş, Voldemort gitmiş...
