"Güzel sanatlar fakültesi olarak bu seneki gösteriyi ortak hazırlıyoruz. Gönüllü olanların yanında bölüm birincilerimizden oluşan bir ekip yapmayı planlıyoruz, güzel eserlerimizi üniversitemize göstermek istersiniz diye düşünüyorum."
"Hayır istemem."
"Gyu."
"Ne ya, ilkokuldaymış gibi sürekli gösteri yapıyoruz, istemiyorum ben."
"Sen zaten bölüm birincilerinden değilsin."
"Vaay, al sevgilim kır kalbimi ya. Üzdün bebek haberin olsun."
"Eğlenceli oluyor, insanlara yaptıklarını göstermek eğlenceli."
"Dans bölümündekiler napacakmış?"
"Ne bileyim ben aptal, bana neden soruyorsun?"
"Doğru hayatım, kusura bakma."
Beomgyu'ya gülerken geriye yaslanıp çantamı kucağıma bıraktım, fakültemizin profesörlerinden birkaçı sahnede gösteri hakkında bilgi veriyordu bütün fakülteye.
Bu sene bölüm birincisi olduğumdan bu etkinliğe katılacağımı biliyordum, gyu'nun düşüncesinin aksine ben yaptıklarımı insanlara göstermek ve fikirlerini almayı seviyordum.
"Şimdi bölüm birinci ve ikincileri buraya gelsin, toplantı yapacağız sizinle. Kalanınız dağılabilir."
"Ben kaçtım."
"Özletme kendini fıstık."
"Git ya."
Onu omzundan ittirip yerimden kalktım ve merdivenleri hızlı hızlı inerek sahneye çıkmak için insanların arasından ilerlemeye başladım.
"Hiç önüne bakmıyorsun sen galiba?"
Önümdeki kişinin arkasına dönmesiyle bunun jeongin olduğunu farkettim, genellikle dalgındım doğru ancak hiç önüme bakmadığım doğru değildi. Bu kadar kalabalıkta nasıl üstüne çıkmayacaktim ki, her yer tıklım tıklımdı.
"Kusura bakma."
"Sahneye mi?"
Kafamı salladığımda önündeki çocuğu ensesinden ittirip eliyle ilerisini işaret etti, benim için açtığı boşluktan geçerken arkama dönüp onunla konuşmaya devam ettim.
"Bu kadar kaba olmana gerek yok."
"Yabancı değil bir şey olmaz."
Bu kaba olmasını gerektirmiyor ki..
Ellerini pantolonunun ceplerine koyup sahneye çıkarken ben de üç merdiveni çıkıp sahnede toplanan kalabalığa yaklaştım, yan yana durmuş öğretmenleri izlerken omzuyla benimkini dürttü, bu maço tavırlar kusma isteği yaratıyordu bende.
Belki kişiliği böyledir ancak böyle insanlardan hep nefret etmişimdir. Ondan beri yani..
"Dün niye isteği kabul etmedin?"
"Ettim ya."
"İlkinden bahsediyorum."
"Kim olduğunu çıkaramadım."
"Hm."
Bana aşık olan biri neden böyle davranır ki, kafayı yemiş bu herif. Göz devirmek istesem de yapmadan bakışlarımı ondan çektim ve tekrar öğretmenlere diktim, resim bölümünde oldukça fazla bölüm ve birinci olduğu için sıra bize gelene kadar ömür geçiyordu.
"Sizin bölümde ikinci yok mu, tek gelmişsin."
"Bizim bölümde ikinci diye bir şey yok. Ya birincisindir ya da bir hiç."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Date || hyunin
FanfictionJeongin: Yanik bana bu beyler -- Hyunjin: Dediginiz gibiymis Herif oluyor askimdan amk ___________________________________________________ Bu kitap @hyunjj_'a (yani bana) aittir. Bunu başka bir sitede okuyorsanız, telefonunuzun/bilgisayarınızın tehl...