Date || hyunin

25

"Jeongin."

"Hm?"

"Bölümdeki arkadaşların gelecek mi?"

Kafamı onun omzundan kaldırıp baktım, kızarmış gözlerini ovalayıp bir an düşündü, uykulu olduğundan anlamamıştı dediğimi şapşal.

"Gelecek galiba bilmiyorum, neden?"

"Orada da hani numara yapacağız ya... O yüzden merak ettim."

"Ha, gelecekler ya."

"Tamam."

Kafamı tekrar aynı yerine koydum, o da kıkırdayıp diğer bir gömleği katlayarak çantama koymuştu.

"Güneş kremi de alalım sana, yanma."

"Mart ayındayız?"

"Ee, sıcak olacakmış."

"Ne kadar sıcak olabilir jeongin ya."

Gülerek kafamı kaldırdım, biraz fazla yakın olduğumuz için bu gülüş çok uzun kalmamıştı yüzümde. Onun ciddi suratına karşılık gözlerimi kırpıştırdım sadece, bu yakınlıkların beni germek yerine heyecanlandırıyor olması çok garipti.

"Yanımızda bulunsun diye dedim."

Sesini kısarak konuştuğunda dudaklarımı yalayıp geriye çekildim gergince, umarım hemen kızarmazdım.

"O zaman şey... Alırım yanımda bulunsun diye."

"Tamam, öyle yapalım o zaman."

"Öyle yapalım. Sen de odana git artık güneş doğacak şimdi."

"Uykum geldi bu sefer cidden."

"Güvenlik hâlâ geziyor mu acaba?"

"Büyük ihtimal geziyordur, deli adam amk."

Dediğine gülüp oturduğum yerden kalktım, söyleyip söylememek arasında kalarak sessizce konuştum, burada kalsa benim için hiçbir sıkıntı olmazdı.

"Burada kal."

"Hm?"

"Burada kal, boşuna ceza yeme."

"Yok la, rahatsız etmeyeyim."

Dediğine sessiz kaldım bir an, sormamak için kendimi sürekli tutsam da artık boşvererek sordum, belki de o rahatsız olmuştu o gece.

"Geçen gün neden beni yatağıma götürdün jeongin?"

Yerde olan bakışlarını bana diktiğinde mahçup bir şekilde kafamı eğip yatağıma oturdum, çok gerilmiştim.

"Hatırlıyor muydun?"

"Hatırlıyordum."

Sırtını dikleştirip gergince yutkundu, ben de bakışlarımı eğdim.

"Rahatsız olacağını düşündüm."

"Senden?"

"Benden."

"Neden böyle düşündün?"

"Nasıl düşünmeyeceğim hyunjin, yaşadıklarını biliyorum sonuçta. O gece de kucağıma yığıldığın ve bende sarhoş olduğum için uyudum seninle, sabah da rahatsız olursun diye yatağına götürdüm."

Olmamıştım...

"Gerçekten mi?"

Verdiği cevabın naifliğine eridiğimi belli etmemek için bir savaş vererek sordum, beni onayladı ve kafasını eğdi.

"Hatırlıyordun yani her şeyi?"

"Oyun oynadığımızı hatırlıyorum."

"Ha... Anladım."