Şans İşi | Alican SABUNSOY

Sevgilime Kahvaltı

Arkadaşlar merhaba. Bölüme başlamadan bir şey söylemek istiyorum. Evet sizin için yazıyorum ve bu çok hoşuma gidiyor ama istediğim gibi ne yorum ne vote geliyor. Yani yazıyorum emek veriyorum okuyup bir şey yazmamak hoş değil emeğimin karşılığını görmek istiyorum sadece diğer yazarlar gibi sınır vs de koymak istemiyorum o da hoşuma gitmiyor okur olarak da yazar olarak da o yüzden sizden ricam lütfen yorum ve votelerinizi eksik etmeyin. Vallahi hevesim kaçıyor.

Sabah kapımın alacaklı gibi çalınmasıyla uyandım Alican'a döndüğümde uyuyordu hala maşallah. Olabildiğince sessiz bir şekilde yataktan çıkıp kapıya koştum Alican uyanmasın diye. Kapıyı açtığında Ezgi zart diye içeri daldı. Coşkuyla beni kucakladı ne olduğunu anlamamıştım. Gayet neşeli bir sesle konuşmaya başladı.

"Bil bakalım kim artık resmi olarak bir yazılım mühendisiiii."

Elimle ağzını kapatıp sus işareti yaptım.

"Şşt şşştt yavaş kızım Alican içeride uyuyor. Sakin ol salona geç."

"Sende iyi alıştın çocuğu eve atmaya hee."

Karnına yavaşça vurup güldüm sonra elinden tutup salona götürdüm.

"Ne oldu şimdi tam olarak söyle bakayım ne demek resmi yazılım mühendisi?"

"İşe başladımm, daha doğrusu başlayacağım. Hatırlıyor musun üç ay önce başvuru yapmıştık seninle çok prestijli iyi bir firma diye anlatmıştım."

"Oha ciddi misin? Helal kız sana. Ben biliyordum ama dedim sana, senden iyi kimi bulacaklar."

Bende onu aynı coşkuyla kucakladım yerimizde zıplarken sessiz çığlıklar atıyorduk. Sonra onu kollarından tutup kendimden ayırdım.

"Ee ne zaman başlayacaksın?"

"Pazartesi."

"Oo iyi iyi daha beş günün var. O zaman akşam bunu kutluyoruzzzz. Kankama bir şampanya patlatayım bee."

"Olur olur. Ben gideyim o zaman şimdi haberi alınca yerimde duramadım damladım sabahın köründe, siz enişteyle uyuyun."

"Saçmala bee gel kahvaltı yapalım."

"Yok kanka vallahi gitmem lazım annemleri evde bıraktım geldim kahvaltıya bekliyorlar. Akşam görüşürüz seninle."

"Tamam o zaman, neyse sana anlatacağım çok dedikodu birikti akşam arınma gecesi."

Yine sessiz kıkırdamalar eşliğinde Ezgiyi yolladıktan sonra kapının arasından kafamı uzatıp Alican'a baktım, hala uyuyordu. Ne uyku vardı hiç uyanmadı maşallah diye içimden geçirirken sessizce banyoya geçtim. Saat daha 07.40 dı ama Ezgi sağolsun bütün uykumu açmıştı. Sabah cilt bakım rutinimi yapıp çıktım banyodan, ardından mutfağa geçtim. Bu sefer de ben kahvaltı hazırlayayım sevgilime diye düşündüm.

Tamam bir şef değilim ama bende kötü yemek yapmıyorum yaaani. İlk defa hazırlayacağım için normalden daha fazla özenmiştim, ki arkadaşlarımın arasında kahvaltımla meşhurdum. Genelde bana yemeğe değil kahvaltıya gelirlerdi.

Yaklaşık bir buçuk saatlik bir uğraşın ardından soframa bakıp yalandan göğsümü şişirdim. Aferin kız sana.

Mücver, krep, patates kızartması ve spesiyalim olan biberli omlet yapmıştım, kalanı da klasik kahvaltılık işte. Yeni gelin masası gibi olmuştu biraz tek tek salatalık falan dizmiştim ama olsun. Masama son kez gururla bakıp çayı da sofraya indirdikten sonra yatak odasına doğru ilerledim.