AŞKIN SAVAŞI *TAMAMLANDI*

3. AŞKIN ADIMLARI

Biliyorum bölümün gelmesi uzun sürdü ama yinede bence seveceksiniz bu bölümü hem Ares hakkında biraz bilgi verdim hemde yan karakterler eklendi. Karakterlerin temsilleri bölümün sonunda. Yıldıza basmayı unutmayınnnnn

Sarkı Adı: Manga-Işikları söndürseler bile
Eyes Closed-Halsey

Arabanın camından bana baktı. Göz göze geldik ama bu göz göze gelmek istediğim son kişiydi, o kadar korkutucu bakıyordu ki bana irkilip geri bir adım attım. O ise arabadan bir hızla indi ve bana doğru bir adım atarak "Vay vay vay,kimleri görüyorum" dedi aniden yüzünde bir gülûmseme oluştu bunun nedenini elbette biliyordum o gece onlara hayır dedik ama şimdi tekrar karşılaştık. O gece söylediği her kelime doğruydu sanki bilerek yapmıştı...

Acaba cidden bilerek mi yapmıştı yoksa bu ânın yaşanması mı gerekiyordu? Kafamdaki soruları durdurup ona diktim gözlerimi. "Tekra karşılaştık maalesef" dedim ben onun aksine daha kızgın ve öfkeli bakıyordum. "Dünya gerçekten küçük ha? Baksana tekrar karşılaştık ve yine trafikte. Sence tesadüf mü bu?" dedi bişeyler imâ ederek. "Ne yani bilerek mi karşına çıktığımı söylüyorsun?" dedim ve arkasından bir kahkaha attım. "Sen" dedim gülüşümün arkasından "Kimsin ki ben seninle bilerek karşılaşmaya çalışayım" dedim. Tam bir şey söyleyecekken onun sözünü keserek "Bu kadar önemseme kendini kanzi dünya senin etrafında dönmüyor" dedim bir anda gülmeyi kesip ona sert bir bakış attım yeşil gözlerim ormanı değil ateşi andıyordu adeta. O ise benim aksime bu durumdan memnun bir şekilde bana doğru bir adım attı ve yüzüme yaklaşarak "Kim olduğumu birazdan öğreneceksin Ahenk Lina Atabey" dedi tek bir nefeste.

Bu adam kimdi? Adı mı nerden biliyordu?

"Sen" dedim yüzümdeki şaşkın ifadeyle birlikte "Beni nereden...Tanıyorsun?" dedim ve gözlerimi kısıp onu ittirdim. "Gerçi buralarda ünlüyümdür sor soruştur anlatırlar nasıl biri olduğumu. Yabancılara nasıl misafirperver olduğumu" dedim alayla amacım onu biraz korkutmaktı gerçi başaramamıştım sanırım ama asla taviz vermeyecektim. "Bilmez miyim nasıl misafirperver olduğunu" dedi benim gibi sesinde alaycı bir ton vardı. "Konumuza dönelim" dedim ondan uzaklaşıp arabanın arka tarfına doğru yürüdüm. "Çok bir hasar yok öderim olur biter. Bu geceyi de burda sonlandırırız" dedim burnumdan soluyarak. Yüzüme doğru bakıp "Çok güzelsin biliyor musun?" ve devam etti "Bence bu geceyi burda sonlandıramayacağız buna adım kadar eminim Ahenk" dedi kendinden emin bir şekilde ben ise ona karşılık olarak parmağımı göğsüne bastırıp "Bana iltifat etmeden önce bir kaç kez daha düşün yoksa konuşacak bir ağzın olmayacak" dedim ve hızla onu ittirip kendimden uzaklaştırdım.

Ya sabır ya selamet çattık ya.

"Wow wow wow sakin" dedi yüzündeki o lanet gülümseme asla düşmüyordu ve bu beni iyice deli ediyordu. "Anladık sert kızsın ama bana karşı biraz daha nazik olmalısın çünkü" dedi ellerini cebine atıp yüzüme yaklaştı ve sözlerine devam etti "Şuan aklına hayaline gelmeycek bir şey var elimde ve bu senin için o kadar önemli ki eminim bunu için hayatını bile hiçe sayarsın" dedi ve yüzünü çekip telefonundan bir kaç tuşa bastı. "Alo Levent" dedi ve uzaklaştı benim ise kalbim durmuş gibiydi ama bu heyecandan değil korkudandı.

Bu adam gerçekten kimdi? Benim için önemli olan ne vardı elinde? Ya da bu önemli şey ne olabilirdi? Bunu içimden geçirdikten sonra aklıma tek bir şey geldi annemin öldürüldüğü gecenin kayıtları. Aklıma gelen ihtimalle kafamı iki yana sallayıp "İmkansız bu imkansız aradan 15 yıl geçti bulmamıştır nasıl bulsun niye bulsun nerden tanısın senin anneni delirme Lina" dedim kendi kendime.

Aklıma gelen ihtimallerle sinirlenip elimi arabanın kaputuna sert bir şekilde vurdum. O ise yanıma gelerek "Sinirliyiz noldu Ahenk? İyi misin?" dedi gülerek. Neden benimle konuşurken gülüyordu asla anlam veremiyordum.