-Selam öncelikle canım okurlarım güzel mesajlarınız için hepinize
ayrı ayrı teşekkür ederim. Dün atamadim bugün atayım dedim
kalkıp bölümü devam ettirdim. İçime sinmeyen noktalar var
ama olsun yinede güzel bir özel bölüm olucağıni
umud ediyorum. Oylamayı unutmayın
muah iyi ve neşeli okumalar-Şarkı adı: Şanı Şer/Ayda-Aşk Şarkısı
Çağan Şengül-Çok YazıkÜç Ay Önce :
"Deniz." dedi Eslem gözleri gökyüzündeki bulutlara odaklanmışken.
"Efendim birtanem?" gözlerimi ondan hiç ayırmıyordum, ayıramıyordum.
"İkimizden biri ölürse," bana döndü gözleri "başkasını bu kadar sevmeyeceğimize dair söz verelim mi?" diye sordu gözlerindeki yorgunlukla.
Yerimden biraz doğruldum.
"Verelim, verelim birtanem de neden böyle düşündün bir anda? Nereden çıktı ölmek falan?" ellerimi elleriyle buluşturdum.
Ben onun kızıl saçlarını okşarken tekrar yüzünü gökyüzüne çevirdi. "Bilmem," dedi "öyle aklıma geldi"
"O zaman, bir daha kimseyi senin kadar sevmeyeceğime söz veriyorum" dedim çimenlikten kopardığım çiçeği kulağının arkasına sıkıştırırken.
Kıkırdadı "Bende söz veriyorum kimseyi senin kadar sevmeyeceğime dair" eğilip dudaklarına bir öpücük kondurdum. Eslem benim için herşeydi. Ailemdi, karımdı, sevgilimdi, arkadaşımdı, dostumdu. Say say bitemeyecek bir sürü izi vardı bende.
Kafamı onun gibi yere bıraktım ve elimi kafamın altına yerleştirdim.
"Sana aşığım" dedim gözlerimdeki maviliği koyulaştırarak.
"Sana aşığım" dedi bana karşılık o da gözlerindeki ışığı arttırarak.
Aramıza değil bir insan, bir evren dahi giremeyecek kadar çok seviyorum onu. Onun canı benim için bir elmas, yakut hatta ölçülemeyecek bir değerdeydi. Ben Eslem'e aşıktım.
Bir Ay Önce :
Eve gittiğimde Eslem'e sürpriz yapmak için bir pasta ve bir tane de beyaz şampanya almıştım. Bugün bizim üçüncü senemizin yıldönümüydü. Asla unutmamıştım. Eslem ile ilgili olan herşey unutulmayacak kadar değerliydi benim için.
Sitenin kapısına geldim, asansöre bindim ve sonunda evimize vardım.
Kendi anahtarımla kapıyı açtığımda henüz eve Eslem gelmemişti. Bu benim için bir avantajdı. Hızlıca masayaı hazırladım, ortasına iki tane şamdanlık koydum.
Ve işte herşey hazırdı. İçeri gidip üzerimi giyindiğimde saat akşam yedi buçuğa geliyordu. Eslem neredeyse gelirdi.
Şok olacağına emindim. Cebimdeki yüzük kutusunuda yokladığımda artık tek eksik olan şeyin Eslem olduğunu anladım ve beklemeye başladım.
Ve sonunda bir anahtar hışırtısı duyduğumda bir yere geçip saklandım. Işıklar kapalı, sadece mum ışıkları var ve ben de hemen kapının arkasındayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN SAVAŞI *TAMAMLANDI*
RomanceDudaklarımızdaki bir dal sigara gibi hayat, içimize çektikçe çürütür insanı. Aslında asıl hata budur: Öleceğimizi bile bile aşkı yaşamak istemek, yenileceğimizi bile bile bir savaşa girmek ve en kötüsü olan da o savaşı kaybedip yine başa dönmek. Are...