-Selaaaaaaaam yeni bir bölüm ve yeni olaylar.
Neyse spoi vermeden ben gideyim iyi ve
neşeli okumalar-
Şarkı Adı: Gökhan Türkmen-Korkak
Mabel Matiz-Bir Hadise Var
Ares ve ben arka koltukta birbirimize sokulmuş bir şekilde oturuyorduk. Önde tanımadığım bir adam arabayı kullanıyor bir yandan da bize laf söyleyip duruyordu.
"E aşk kuşları," dedi susmak bilmeyen çenesini tekrar açarken "nasılsınız?"
Ares sesli bir nefes verirken şoför koltuğunda ki adam dikiz aynasından ona baktı.
"Sakin ol, üzerine atlanması gereken kişi ben değilim" dedi alayla beni kastederek.
"Düzgün konuş ahsabımı bozma" diyen Ares'i sakinleştirmek omuzundaki elimi yavaşça sıktım.
"E çocuk ne zaman?" güldü pis pis. Kimdi bu?
"Napıcaksın?" diye sordum ben bu sefer. Ares'in belimdeki eli sıkılaştı.
"Yardımım dokunur belki" o iğrenç gülüşünün üzerinden göz kırptığında Ares üzerine atıldı.
"Bana bak lan yavşak! Seni doğduğun zamana geri gönderir doğmamanı sağlarım lan!" dedi bağırarak adamın boğazını sıkarken.
"Kaza yaparsak kendi topuğuna sıkarsın!" diye cırladı şoför zar zor nefes alırken.
"Ares bırak, sakin ol!" diyebildim sadece.
Adam arabayı durdurduğunda herşey tamı tamına beş saniyede gerçekleşti.
İki kapıda aynı anda açıldığında daha ben sağıma dönemeden adam elinde ki bezle ağzımı kapattı.
En son hatırladığım tek şey Ares'in gözündeki morluk ve yanındaki kız.
***
Rutubet kokusuyla birlikte gözlerimi hafifçe araladım. Ares karşımda bir sandalyeye bağlıydı. Bende ondan farksız değildim. İkimizinde elleri, ayakları iple ağızlarımız ise bezle bağlıydı.
Gözlerimi tamamen araladığımda Ares karşımda endişeli gözlerle bana bakıp iç çekiyordu.
Ares konuşmaya çalışsa da ağzındaki bez onu anlamamamı sağlıyordu. Gözlerimi kırpıştırdığımda içli bir nefes verdim. Kafamı iki kez yukarı aşağı salladım. İyi olduğumu söylememin tek yolu buydu.
Bu sırada kapıdan kilit sesleri gelmeye başladı ve içeri iki kişi girdi.
"Vay vay vay.." diye girdi söze Ares'e bakarken. "Karın ve çocuğunun burada olmasını istemezdim ama kardeşimi hapishane köşelerine tıktığınızı öğrenince" öfkeli bir nefes verdi "sinirlerime hakim olamadım" dediğinde arkasında projeksiyona bağlı Boran'ın yüzü çıktı.
"Açın ağızlarını" pis pis sırıttığında arkasında duran adamlar ağızlarımızın üstündeki bezi çekip aldılar.
"Başlatın videoyu" diye ikinci bir emir verdi. Arkadaki video açıldığında Ares videoya değil karşısında duran o adama bakıyordu.
"Buraya geleceğinizi benden daha iyi biliyordunuz ama yinede risk alıp aptallık ettiniz" yarımca sırıttı "Malûm ben içerdeyim ama bu elimin kolumun bağlı olduğu anlamına gelmez, sizi tanıştırayım" sesi korkutucu bir hâl aldı. "Ünlü İtalyan mafyası Rodney Richard"
Bakışlarım adama döndüğünde böbürlenerek yakasını düzeltti.
"Size çok iyi bakacağından eminim, görüşürüz" dedi ve video bitti. Ares bakışlarını bana çevirdiğinde sanki bana bir şey olmayacağına dair söz veriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN SAVAŞI *TAMAMLANDI*
RomanceDudaklarımızdaki bir dal sigara gibi hayat, içimize çektikçe çürütür insanı. Aslında asıl hata budur: Öleceğimizi bile bile aşkı yaşamak istemek, yenileceğimizi bile bile bir savaşa girmek ve en kötüsü olan da o savaşı kaybedip yine başa dönmek. Are...
