Yıllardır peşindeydi genç kızın...
Sonunda onu bulmuştu ama o daha küçük bir kızdı.
Bırakmak zorundaydı genç adam. Alırsa üzülürdü güzel bebeği. Koparamazdı tüm acılarına rağmen ailesinden.
Onu istiyor muydu?
Hem de deliler gibi istiyordu...
Am...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Safirin kaldığı oda olarak hayal edebilirsiniz...
Demirin apar topar gitmesinin ardından, aradan ne kadar zaman geçmişti bilmiyordum.
Hızlıca ne olduğunu anlamadan kapıyı çarpıp çıkmıştı ve arkasında, şaşkın bir ben bırakmıştı.
O gittikten sonra cam tavana bakıp neye baktığını görmek istemiştim. Sıradan bir ay vardı.
Evini incelemeye karar verdim. Koltuk takımı karşısında şömine. Kenarda kalan mutfak ve kilitli bir kapı keşfetmiştim.
Bu yaptığımdan utanç duymalıydım. Kilitli oda muhtemelen Demirindi. Ben adama resmen odan nerde diye sormuştum!
Sonra aklıma özel hayatımıza karışma dediği geldi Selin denen kadına.
Demirin bir ilişkisi mi vardı?
Yüzümün düştüğünü hissettim. Sanane Safir.
Koskoca adam tabi ki hayatında biri olabilirdi.
Beni sadece korumak için yanına almıştı. Bu kadar.
Bizimkiler aklıma gelince telefonumu aramaya başladım. Televizyon ünitesinin altında duruyodu.
Annem ve babam...
Gideli bir kaç gün olmuştu ama şimdiden onların özleminden kahrolmuştum.
Telefonumu elime alarak annemi aramaya başladım.
"Alo tatlım." Diyerek özlediğim sesini duymuştum annemin.
"Alo annem nasılsın napıyorsun?" Diye sordum hemen.
"Babanla oturuyoruz canım kar yine çokyağıyorgelemiyoruzyanına." Dedi üzüntüyle dudaklarım büzüldü.
"Anne gelin artıkçoközledim sizi..." dedim ağlamaklı bir şekilde. Kendimi tek kalmış 5 yaşındaki Safir gibi hissediyordum.
"Geleceğiz kızım merak etme... Sen de kocaman kız oldun artık bizim yokluğumuza alışmangerekiyor." Dedi annem beni avutur gibi. Sanki göreceklermiş gibi omuz silktim.
"Banane ben sizi istiyorum yanımda." Dedim.
Daha ne kadar konuştuk bilmiyorum. Annem gün içinde yaptıklarından, Demirin bana nasıl davrandığından, yerimin nasıl kaldığım evin konforundan, her şeye konuşup kapatmıştık.
Yavaşça merdivenlere yöneldim. Demir...
Burda kucağına almıştı ve arkadaşlarının yanında onun kucağında tutmuştu. Rezillik.
Demiri düşünme Safir! O seni düşünseydi gitmezdi...
