Yutkundum derin nefes aldım ve verdim... Ve konuşmaya başladım. Artık anlatmanın zamanıydı.
"o gün... Özge ile birlikte okula gidecektik..."
Anlatmam çok zor olacaktı belliydi ama anlatmam lazımdı bana iyi gelmesi lazım bu psikoloğun. Ağzımdan sözcükler zar zor çıkmaya çalıştı. Duygu doktor anlayışla bekliyordu. Ve ayrıcada gülümsüyordu. Kendimi iyi hissetmem için.
"ben binadan çıktım özge de çıktı. Emre ise o gün okula gelmemişti. Özgenin elinde telefon vardı. Hem gülümsüyor hemde parmakları hep hareket ettiği için anlamıştım birisiyle mesajlaştığını. Bana baktı ve el salladı bende ona el salladım. Ve tekrar telefona döndü. Bende garipsedim normalde benle konuşur ama o gün konuşmadı. İçimden geçirdim bu kadar önemli kimle konuşuyor acaba? Benle bile muhattapa geçmedi. Ve bende özgeye sordum 'kimle konuşuyorsun' özge bana dönüp göz kırptı ve dedi ki 'talihlin ile konuşuyorum sana bir kız buldum' dediği şeyle şok oldum. Nasıl benim yerime böyle karar verir diye ve bende o anki refleksle telefonunu aldım ve koşmaya başladım. Ne hakla benle ilgili böyle karara varır diye sinirlendim. Ve koştum... Koşmaz olaydım"
Gözümden damla düştü ve başımı eğdim ellerimi yumruk yapmıştım. Ve doktor bana peçete uzattı. Aldım ve gözyaşlarımı sildim.
"biraz sakinleş acele değil merak etme bu suyuda içebilirsin"
Doktorun dediği ile başımı salladım ve içilmemiş cam bardaktaki suyu aldım. Ve elim titreye titreye içmeye başladım. Suyu bitirdim ve derin nefes alıp yutkundum ve tekrar konuşmaya başladım.
"iyiyim konuşabiliriz"
Doktor başını salladı ve tebessüm etti.
"küçük bir caddeye doğru koştum. Durmadım hiç ve özge de arkadan 'dur selim ya bekle' dedi. Caddeye geldik ben karşıya geçtim. Ama özgenin 'selim dur' dediği an sesler yok oldu..."
Yüreğim parçalanıyordu. Eziliyordu benim yüzümden her şey olmuştu.
"sonra... Ar-arkamı döndüm ve özge..." nefes aldım verdim.
"özge... Kanlar içindeydi"
Gözyaşlarım süzüldü ve elimdeki bardak yere düştü kırıldı. ve irkildim. Doktor ayağa kalktı.
"benim yüzümden!!! Benim yüzümden oldu telefonu almasaydım bunlar olmazdı benim sorunum benim mal kafam yüzünden. Salak aptal mal kafam Mal!!!" diye bağırdım. Kafama vuruyordum doktor beni tuttu ama boşunaydı. "benim yüzümden!!! Benim benim yüzümden oldu benim yüzümden!!! Mal aptal Salak kafam. Mal aptal Salak kafam."
"tamam selim sakinleş geç otur bura-"
"brak beni!!!" diye bağırdım ve odadan çıktım. "selim dur bekle" diye sesler geliyordu arkadan ve ben sayıklıyordum. "mal aptal Salak kafam gerizekalıyım ben" dedim ve merdivenlere geldiğim an ayağım takılıp merdivenlerden yuvarlandım. Ve karanlık... Her yer karanlık oldu. Ses... Yok... Hiç bir şey göremiyordum. Bedenimde hareketlenmede yoktu. Bana ne oldu?... Gözümü açtım ve nerede olduğumu anlamaya çalıştım etrafa bakındım ve sağıma döndüm. Sağımda birisi vardı. Duygu doktordu. Ve danışman vardı. Kalktım etrafıma bakındım renkli koltuklardan birindeydim.
"iyi misin selimciğim" başımı salladım ve danışman konuşmaya başladı.
"annen ve baban geliyorlar" yine başımı salladım ve annemin sesini duydum.
"selim oğlum!" dedi bende ona doğru döndüm ve direkt ona sarıldım. Babamda bana sarıldı belli ki çok telaşlanmışlardı. Babam ise beni öpüp doktorla konuşmaya gitti. Annem saçımdan,alnımdan öptü ve babamda gelip gittik. Arabaya bindik ve eve gitmek için yola koyulduk. "annem canımın içi iyi misin?" başımı salladım ve yola baktım. Sadece yola baktım... Annem ve babamda konuşmadı. Hiç mecalim kalmadı artık yeter ya!!. Araba durdu ve kapıyı açıp arabadan indim. Telefonumu elime aldığım an emre aradı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUÇLULUK DUYGUSU
Novela Juvenil"Neden gidiyorum?" dedim ve ufaktan güldüm. "Hapise mi gidersin yoksa? Korkuyor musun?" dedim ve o an duraksadı. "Ne diyorsun sen! Ne hapisi!" "Ben gidersem elimde bir kanıt olmaz ve sen kurtulursun değil mi?!" "Özgenin katili sensin değil mi!"...
