[Zawgyi]
15
"နင့္ၾကည့္ရတာ ခုရက္ပိုင္းတက္ႂကြလာတယ္ေနာ္ ႏွင္းပန္း"
သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ snacks တူတူစားရင္းသဲဆုက စကားစလာသျဖင့္ ႏွင္းပန္း ေကာ္ဖီတစ္ငုံေသာက္လိုက္ကာၿပဳံး၏။
"သိသာေနလို႔လား"
"အင္း နင္လြန္ခဲ့တဲ့၁၉ႏွစ္လုံးလုံးမွိုင္ေတြေနတာေလ"
ႏွစ္ၿခိဳက္စြာၿပဳံးေသာအၿပဳံးေလးမွသည္ ႏွင္းပန္း၏မ်က္ႏွာလွလွေလးတြင္ဝမ္းနည္းရိပ္ကေလးအနည္းငယ္သမ္းလာသည္။
ဘဝ၍ႏုႏွယ္ပ်ိဳမ်စ္ဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္သည့္အသက္၂၀ဝန္းက်င္မွသည္ ၁၉ႏွစ္ဆိုေသာအခ်ိန္ၾကာသည့္တိုင္ႏွင္းပန္းဟာ မမမြန္စိတ္ျဖင့္ ဘဝကိုျဖတ္သန္းခဲ့ရကာတစ္ရက္မွမေပ်ာ္ခဲ့ရ။
"အတိတ္ကိုျပန္မေတြးခ်င္ဘူး"
"နင္ မမမြန္ကိုခ်စ္ေနတုန္းမလား"
သဲဆု၏အေမးေၾကာင့္ ႏွင္းပန္းမ်က္ႏွာမွအၿပဳံးေလးသည္ခပ္ယဲ့ယဲ့သာရွိေတာ့သည္။ ႏွင္းပန္းဟာ ထိုအေျဖကိုခ်က္ခ်င္းမေျဖ။ စကၠန့္ပိုင္းမွ်သူမလက္ခလယ္မွ လက္စြက္ကေလးကိုေငးၾကည့္ၿပီးေနာက္
"က်ိန္းေသေပါက္ခ်စ္တာေပါ့ ဒါေပမဲ့ ငါေၾကာက္တယ္"
"ငါကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္"
"မမမြန္ကိုခ်စ္ရမွာကိုေၾကာက္တာမဟုတ္ဘူး မမမြန္ကိုထပ္ဆုံးရႈံးရမွာကိုေၾကာက္မိတာ"
သဲဆုသည္ျပန္တုံ႕ျပန္ဖို႔ရန္အေျဖမရွိပုံျဖင့္ႏွင္းပန္းကိုၾကည့္၏။ အခ်ိဳ႕ေသာသူေတြေျပာၾကသည္ move on လိုက္တဲ့။ အေျပာလြယ္သေလာက္အလုပ္ကေတာ့သိပ္ခက္ပုံပင္။ အထူးသျဖင့္ႏွင္းပန္းအတြက္ေပါ့။
ႏွင္းပန္း၏ ႏွလုံးသားဆိုေသာ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းသည္ မမမြန္ဟူသည့္နာမ္စားကိုအထူးျပဳကာရွင္သန္ေနရသည္ထင္ပါ၏။ မမမြန္ မွလြဲဘယ္သူ႕ကိုမွထိုႏွလုံးသားကလက္မခံနိုင္။
"နင့္သစၥာတရားကိုေတာ့ငါခ်ီးက်ဴးတယ္ဟယ္ ႏွစ္ေတြလည္းဒီေလာက္ၾကာၿပီကို နင္အပ်ိဳႀကီးလုပ္ေနတာ မမမြန္ေၾကာင့္ဆိုတာငါသိေပမဲ့ ဒီေလာက္စြဲလမ္းေနမယ္ငါမထင္ထားဘူး"
