[Zawgyi]
20
"အေရးေပၚ"
႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္သြားေသာဆရာဝန္မ်ား။
ဦးလြင္ေမာင္သစ္ သူ႕အသ္ိဆရာဝန္ႀကီးကိုအပ္ႏွံေနမိသည္။ ႏွင္းပန္းသည္ လုံးဝေခၚမရေတာ့သလို အသက္ရႉႏႈန္းေလးပါက်လာသျဖင့္အေျခအေနကစိုးရိမ္ရ၏။
"ငါ့သမီးေလးကိုရေအာင္ကယ္ေပးပါကြာ"
သူငယ္ခ်င္းကိုအကူအညီေတာင္းၿပီးေနာက္ ဦးလြင္ေမာင္သစ္ ဇနီးျဖစ္သူ၏ပုခုံးကိုႏွစ္သိမ့္ေပးဟန္ျဖင့္ကိုင္ကာ အေရးေပၚဌာနေရွ႕ေစာင့္ေပးေနရသည္။
ေဒၚႏွင္းႏွင္းရီမွာအေတာ္ေလးမ်က္ႏွာမေကာင္း။ စိတ္ပူတာေပါ့။ ႏွင္းပန္းက ပုစြန္နဲ႕သာမက င႐ုတ္ေကာင္းမႈန့္နဲ႕လည္းမတည့္။ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကိုတစ္ခါတည္းစားမိတာမို႔ ပိုစိတ္ပူေနရသည္။
မတည့္တာသိရဲ႕သားနဲ႕ ႏွင္းပန္းဘာလို႔စားသလဲဆိုတာကိုလည္းသိခ်င္ေနမိသည္။လက္ရွိေတာ့ထိုအေၾကာင္းမ်ားထက္ႏွင္းပန္းေလးအႏၲရာယ္ကင္းဖို႔ကိုပဲပိုေတြးရပါမည္။
"မငိုနဲ႕ေတာ့ေလ မင္းလည္းတမင္ရည္႐ြယ္တာမွမဟုတ္တာ"
အင္ၾကင္းကားေမာင္းေနရင္း အထြဋ္ကိုေခ်ာ့ေနရသည္။ အထြဋ္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္လိုတစ္လမ္းလုံးငိုေန၏။
"မဟုတ္ဘူး အထြဋ္ေၾကာင့္ အထြဋ္ေၾကာင့္ပါ တီတီ တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္"
"ပါးစပ္ပုတ္ႀကီးနဲ႕ကြယ္ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူး
ဘဘတို႔ ႀကီးႀကီးတို႔ကလည္းဆရာဝန္ေတြပါ"
အထြဋ္ကိုေခ်ာ့ေနရေသာ္ျငားအင္ၾကင္းကိုယ္တိုင္လည္းစိတ္ပူေနမိပါသည္။
"မဟုတ္ဘူး အထြဋ္သာ ေမေမ့နာမည္သုံးၿပီးအတင္ရမေကြၽးရင္ တီတီခုလ္ိုျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး"
အထြဋ္၏အေျဖေၾကာင့္ အင္ၾကင္းသက္ျပင္းအသာခ်ရျပန္သည္။ အထြဋ္က ႏွင္းပန္းကိုလိုတာထက္ပိုတြယ္တာေနမွန္း အင္ၾကင္းရိပ္မိသည္။ ထိုမွ်မက ႏွင္းပန္းသည္ မြန္ ႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္အတိမ္းအေစာင္းမခံျခင္းကိုလည္းကိုလည္း အင္ၾကင္း သတိထားေနမိေပမဲ့ ေသြးရိုးသားရိုးခင္မင္ျခင္းလို႔သာမွတ္ယူထား၏။
