[Zawgyi]
27
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး ႏွင္းပန္းသည္ မြန့္ကိုမၾကည့္ဘဲ အျပင္္ကိုသာေငးေန၏၊ မြန္ကားေမာင္းေနရာမွ ႏွင္းပန္းတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနမိသည္။
ႏွင္းပန္း၏လက္၂ဘက္လုံးတြင္ေသြးမ်ားထြက္ေနတာမို႔ ကားေမာင္းနိုင္မွာမဟုတ္၍ မြန္ သူမကားကိုလမ္းေဘးရပ္ခဲ့ကာႏွင္းပန္း၏ကားေလးကိုသာေမာင္းေပးခဲ့၏၊ ႏွင္းပန္းသည္အတင္းျငင္းေနေသးရာမြန္ မရမကကားေသာ့ကိုလုလိုက္ရသည္။
ႏွင္းပန္း၏လက္ေလးမ်ားတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တုန္တုမ္သြားရာအေတာ္ေလးနာေနမွာအေသအခ်ာ။ မြန့္မွာလည္းဘာမွပါမလာ၍ မြန္ နီးနီးနားနားရွိေဆးခန္းတစ္ခုေရွ႕ကားကိုရပ္လိုက္၏။
"ဘာလို႔ရပ္တာလဲ"
"လက္ေဆးထည့္ရမယ္"
မြန္သည္ ႏွင္းပန္း၏ခါးပတ္ေလးကိုျဖဳတ္ရင္းေျပာလိုက္ရာ
"မထည့္ဘူး"
"မထည့္လို႔မရဘူး"
"ရွင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မထည့္ခ်င္ဘူးလို႔"
"ကိုယ့္ထက္အႀကီးကို တရွင္ရွင္ နဲ႕ ဒီတ႐ုတ္မေလးေတာ့ ဖက္နမ္းလိုက္ရ"
"ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနလား"
ႏႈတ္ခမ္းေလးတခြၽန္ခြၽန္ျဖင့္သူမကိုရန္ေတြ႕လိုက္သည့္ႏွင္းပန္းေၾကာင့္ မြန္ကလိကလိေတာင္ျဖစ္ရသည္။ အမေလး ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ ဒီလိုရန္ေတြ႕ခံဖူးတာပထမဆုံးအႀကိမ္။
"ေဆးထည့္မယ္ လာ"
"မထည့္ဘူး"
"လိမၼာပါကြယ္ ပိုးဝင္လိမ့္မယ္ ေသြးေတြလည္းထြက္ေနတာ"
"ေသပါေစ"
"ဒါဆို တူတူလိုက္ေသမွာေနာ္"
ထိုစကားကိုၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ ႏွင္းပန္း၏မ်က္ဝန္းတို႔သိသိသာသာအေရာင္ေျပာင္းသြားေလသည္။ ဝမ္းနည္းမႈအရိပ္အေယာင္ေလးသည္မ်က္ဝန္းလဲ့လဲ့ေလးတြင္တရိပ္ရိပ္ေပၚလာေလသည္။
"မေျပာပါနဲ႕ အဲ့လို မေျပာနဲ႕"
မမမြန္ကိုစိတ္နာသည္ဟုတဖြဖြေျပာေနေသာ္ျငား မမမြန္ကိုနည္းနည္းေလးမွ ႏွင္းပန္းမထိခိုက္ေစခ်င္ပါ။ မမမြန္သည္ ႏွင္းပန္း၏အသည္းအသက္ျဖစ္သည္။
