[Zawgyi]
16
ႏွင္းပန္းသူမေရွ႕မွကိတ္မုန႔္ေလးကိုဇြန္းျဖင့္အသာထိုးေနမိသည္။ စထိုင္တည္းကအထြဋ္ဟာသူမကိုမ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းေငးေနသျဖင့္ႏွင္းပန္းအေတာ္ေလးေနရခက္၏။
အထြဋ္ေနရာတြင္ မမမြန္သာဆိုရင္ေတာ့ႏွင္းပန္းရွက္ေသြးေလးျဖာေနမိမွာအေသအခ်ာ။
ႏွင္းပန္းနဲ႕၂ေယာက္တည္းဆိုင္ထိုင္ရလို႔အထြဋ္ေက်နပ္မိေသာ္လည္းႏွင္းပန္းဟာသူမကိုသိပ္မၾကည့္ဘဲေခါင္းေလးငုံ႕လိုက္တစ္ဖက္လွည့္လိုက္လုပ္ေနသျဖင့္အထြဋ္မ်က္ေမွာင္ႀကဳံ႕မိသည္။ သူမႏွင္းပန္းကိုသေဘာက်သေလာက္ႏွင္းပန္းကသူမကိုမခ်စ္တာလား။
မြန္နဲ႕ဆိုလွ်င္ႏွင္းပန္း၏မ်က္ႏွာသည္သိသိသာသာၿပဳံးေပ်ာ္ေနတတ္သည္ကိုအထြဋ္သတိထားမိသည္။ တစ္ခါတရံသံသယစိတ္ဝင္မိေပမဲ့ ႏွင္းပန္းေရာ မြန္ေရာကလူႀကီးေတြေလ။ ဒါ့အျပင္ မြန္ကအိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးလို႔သူမကိုေတာင္ေမြးထားတာမို႔ straight ဆိုတာေသခ်ာပါတယ္ဟုအထြဋ္ယုံၾကည္ထားသည္။
ႏွင္းပန္းကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိအပ်ိဳႀကီးမို႔ ေျပာမရဘူး ေဂးခ်င္ေဂးေနမွာ။ ဒါေၾကာင့္ အထြဋ္ႀကိဳးစားၾကည့္ရမည္။
"ခ်ိဳလိုက္တာ"
အထြဋ္မွပင္စကားစလိုက္သျဖင့္ ႏွင္းပန္းေခါင္းေလးေမာ့လာကာအထြဋ္ကိုၾကည့္လိုက္၏။
"ေကာ္ဖီကအခ်ိဳမ်ားသြားတာလား အထြဋ္"
"ဟင့္အင္း တီတီ့ႏႈတ္ခမ္းေလး"
"ရွင္"
ႏွင္းပန္း၏ပါးျပင္ေလးမွာရဲကနဲ။ အထြဋ္၏အၾကည့္ေတြသည္အေမ့ထံမွအေမြရထားသကဲ့သို႔စူးရွၿပီးညွို႔ဓာတ္ျပင္းလွသည္။
ရွက္သြားသလိုေလးေပမဲ့ႏွင္းပန္းမ်က္ႏွာေလးဟာသိပ္ၿပီးအလိုက်ပဳံေတာ့မဟုတ္။
"တီတီဘာႏႈတ္ခမ္းနီသုံးတာလဲဟင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကသၾကားလုံးေလးနဲ႕တူေနလို႔ေလ"
အထြဋ္ေျဖေျပာမွႏွင္းပန္းမ်က္ႏွာေက်ာေလးနည္းနည္းေလ်ာ့သြားသည္။ အထြဋ္ေလးကို ႏွင္းပန္းတူမေလးလိုခ်စ္ေပမဲ့ အဲ့လိုရဲတင္းတာမ်ိဳးကိုေတာ့သိပ္သေဘာမက်မိပါ။
