Bella Ciao || KookV

part 17 ; The Burgundy

Music theme ; Escapism. - Raye ft. 070 Shake

تهیونگ عجیب بود. این تنها صفتی بود که جونگکوک می‌تونست با خیال راحت بهش نسبت بده و بعدش سورپرایز نشه. تا حدود زیادی می‌دونست که اون مرد چقدر پیچیده‌ست ولی هربار که بیشتر و بیشتر کنارش قرار می‌گرفت، متعجب‌تر از قبل می‌شد. گاهی اوقات آرزو می‌کرد که می‌تونست مغز مرد رو باز کنه و ببینه دقیقا چه افکاری پرش کردن.

حالا هر دو کنار هم روی صندلی‌های ماشین تهیونگ نشسته بودن و در سکوت به مقابلشون خیره شده بودن. این‌طور نبود که وجود همدیگه رو نادیده بگیرن. فقط نمی‌دونستن که چطور چیزی بگن بدون اینکه باز هم دعوا و بحثی سر بگیره. ماشین خاموش بود و هیچکدومشون نمی‌دونستن که با هم به کجا باید برن.

سیگار‌ها پشت سر هم روشن می‌شدن و بر روی لب‌ تهیونگ قرار می‌گرفتن. جونگکوک که کمابیش از دود به‌وجود اومده اعصابش بهم ریخته بود، شیشه‌ی پنجره رو پایین‌تر کشید و تهیونگ متوجه‌ی کلافگیش شد. سیگارش رو خاموش کرد و با نوک انگشت‌هاش بر روی فرمون ضرب گرفت.

- نکن.

جونگکوک با لحن حرصی‌ای به دست تهیونگ اشاره کرد تا کمتر به روی اعصابش بره و تهیونگ با چرخوندن چشم‌هاش دیگه بر روی فرمون ضرب نگرفت.

- حساس.

زمزمه‌ی تهیونگ در کسری از ثانیه به گوش جونگکوک رسید و با ابروهای بالا رفته به سمتش چرخید.

- حساس بودن بهتر از یک هیولای بی‌احساس بودنه.

- عزیزم باهام اینطوری حرف بزن و فقط بیشتر هورنی می‌شم.

جونگکوک کلماتی که شنیده بود رو باور نمی‌کرد و با ناباوری به نیشخند تهیونگ خیره شد. اون مرد واقعا پر از سورپرایز بود.

- دفعه‌ی بعدی که با من لاس بزنی، یکی از مشت‌های معرکه‌م مهمون صورتت می‌شه.

این نه تنها جلوی تهیونگ رو نگرفت؛ بلکه به نیشخندش رنگ بیشتری بخشید. واقعا به نظر نمی‌رسید که چیزی در دنیا بتونه تهیونگ رو عصبانی بکنه و یا حتی باعث بشه از طرفش ریکشنی غیر از نیشخند زدن دریافت بشه. با این حال جونگکوک چند تا از نقطه ضعف‌هاش رو پیدا کرده بود و مشکلی با سواستفاده کردن نداشت.