ကမၻာဗိုလ္သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဘာျဖစ္မွန္းမသိရသည့္အတြက္ တစ္ေယာက္တည္း အရွက္ႀကီးေနရသည္။
အထဲေနအျပင္ကိုမထြက္လို႔လဲမရဆိုေတာ့
တံခါးကိုအသာဟၿပီး အျပင္ကအေျခေနကိုၾကည့္ရသည္။ပါပါးက စိတ္ပူလွ်က္ ရပ္ေစာင့္ေနတာေတြ႕ရသည္။
"ပါပါး"
"အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"အာ....မေမးနဲ႕ေနာ္ပါပါး သားရွက္လို႔"
"ရွက္စရာမလိုဘူး ဒီလိုကိစၥဆိုတာ"
"ဆက္မေျပာပါနဲ႕ေနာ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ ပါပါးသားေလး"
ပါပါးက အခန္းထဲကေနထြက္သြားေတာ့မွ
ကမၻာဗိုလ္သည္ သက္ျပင္းအရွည္ႀကီးမႈတ္ထုတ္လိုက္ရသည္။ေမြ႕ရာေပၚ ပက္လက္အေနအထားအတိုင္း မ်က္ႏွာၾကက္ကိုေငးေနစဥ္
ေခါင္းထဲ႐ုတ္တရက္ဝင္လာသည္။
ထိုအေျခေနတုန္းက ကိုကိုကဘာလို႔
အာ႐ုံထဲေပၚလာရတာလဲေတြးမိရင္း
ေမြ႕ရာထက္ လူးလွိမ့္ေနမိသည္။
ကိုကို႔ကိုခ်စ္လို႔ ေပၚလာတာမ်ားလားကြာ....
"ဗိုလ္"
"ဟုတ္ ဦးထြဋ္"
"႐ုန္႐ုန္းက ဗိုလ္နဲ႕စကားေျပာခ်င္လို႔တဲ့"
ကမၻာဗိုလ္ရဲ႕အခန္းထဲကေနထြက္လာေတာ့
ဦးထြဋ္က သားႀကီး႐ုန္႐ုန္းနဲ႕vedio callေျပာေနတာကိုေတြ႕ရသည္။ဦးထြဋ္ရဲ႕ေဘးမွာဝင္ထိုင္ၿပီး
ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ကေနတဆင့္ေတြ႕ရသည့္
႐ုန္႐ုန္းကို ၿပဳံးျပကာႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
*ပါပါး*
"႐ုန္႐ုန္း စာေမးပြဲၿပီးရင္ျပန္လာခဲ့ေတာ့"
*ဟုတ္ပါပါး.....ဟိုေလ ပါပါးကိုအကူညီေတာင္းစရာရွိလို႔*
"ပါပါးမေမ့ဘူး
မမေမရီကိုႏႈတ္ဆက္ဖို႔ ခဏေနသြားမွာ"
*ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ပါပါးခင္ဗ်ာ
ေမေမ့ေမြးေန႕အမွီ
ျပန္လာခ်င္တာ စာေမးပြဲနီးေနလို႔ျပန္မရဘူး*
"ျပန္လာမွ သား႐ုန္႐ုန္းရဲ႕ေမေမဆီ ပါပါးလိုက္ပို႔မယ္ဟုတ္ၿပီလား "
*ဒါနဲ႕ေလ ပါပါး*
"အင္း"
*သား ရည္းစားထားလို႔ရမလားဟင္
daddyေရာပါပါးကိုေရာေမးၾကည့္တာပါ*
YOU ARE READING
ရှင်သန်ခြင်း၏အဓိပ္ပါယ် (S_2) (Completed)
FantasySemeအလှလေးအဖြစ် ဖန်တီးထားတာပါ Semeအလွေလးအျဖစ္ ဖန္တီးထားတာပါ
