"ပါပါး"
"ဗ်ာ"
"ဘာေတြခ်က္"
"သားအတြက္ ၾကက္သားေၾကာ္ေပးေနတာ"
"ၾကက္သား ဟီ ဟီ"
သားစားဖို႔ ညစာအတြက္ ၾကက္သားေၾကာ္ေပးေနစဥ္ အမႊာတို႔အိမ္ကျပန္ေရာက္လာသည့္
သားက အနားလာရပ္ၿပီးေမးလာသည္။
ၾကက္သားေၾကာ္ေနမွန္းျမင္ရဲ႕သားနဲ႕ေမးလာ
သည့္သားကို စိတ္ရွည္ရွည္ထားကာျပန္ေျဖလိုက္သည္။
"ဟီ ဟီ ၾကက္သားႀကီးကေကြးေနတာ
ရယ္ရတယ္ ဟား....ဟား"
သားေၾကာင့္ ၾကက္သားေၾကာ္ေနသည့္ဟင္းအိုးကို သူရခန့္ဗိုလ္ၾကည့္မိေတာ့ ၾကက္သားတုံးကဆီပူေၾကာင့္ေကြးတာ...... ထူးဆန္းလို႔လားေတြးရင္း ထူးဆန္းသလို ရယ္ေနသည့္သားေၾကာင့္
မ်က္ေမွာင္ကုတ္မိသည္။
"ပါပါးၾကည့္ ၾကက္သားတုံးႀကီး ဆီအိုးထဲေကြးေနတာ ရယ္ရတယ္ ဟီ ဟီး"
"ကမၻာဗိုလ္ "
"ဟုတ္ ပါပါး"
ဟုတ္ပါပါးထူးတာေတာင္ မ်က္ႏွာပိုးကမေသ
ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမလို႔သာေတာ္ေတာ့သည္
နား႐ြက္တတ္ခ်ိတ္မတတ္ အသားကုန္ၿဖီးေနတာကိုေတြ႕ရေတာ့ ဒီကေလးဘာမ်ားျဖစ္ေနရျပန္တယ္လို႔သာေတြးမိေတာ့သည္။
"ဘာျဖစ္လာတာလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ပါပါး
ဘာလို႔လဲဟင္"
"ဗိုလ္..... ဦးအတြက္ထမင္းျပင္ေပးဦး"
"ဟုတ္ သားေရာ တစ္ခါတည္းစားလိုက္မလား"
"ဗိုက္မဆာေသးဘူးပါပါး စားခဲ့ၿပီ"
"ဘယ္သြားလို႔ ဘာေတြးစားခဲ့တာတုန္း သားရ
daddyကိုေျပာျပဦး"
ဦးက သားကိုသူ႕အနားလာထိုင္ဖို႔လွမ္းေခၚၿပီးေမးရာ သားေျပာလိုက္သည့္စကားေၾကာင့္
သူရခန့္ဗိုလ္သည္ အာ႐ုံစိုက္နားေထာင္ေနလိုက္သည္။
"ကိုကိုက ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ဝယ္တိုက္တာdaddy"
"!ကိုကို"
"ဟုတ္daddy သားကိုလိုက္ပို႔ေပးတဲ့ကိုကို"
"အမႊာႏွစ္ေယာက္အိမ္ကိုသြားမွာဆို
ပါပါးကို ခြင့္ေတာင္းတုန္းက"
YOU ARE READING
ရှင်သန်ခြင်း၏အဓိပ္ပါယ် (S_2) (Completed)
FantasíaSemeအလှလေးအဖြစ် ဖန်တီးထားတာပါ Semeအလွေလးအျဖစ္ ဖန္တီးထားတာပါ
