İzel, Örgüt'te ajan olarak görevlidir. Örgüt'ün kurucusu İzel'e en önemli görevini verir. Görev, şehrin en zenginlerinden birisi Aktan Kancaoğlu'nu ağına çekerek öldürmesidir. Bunu dilsiz olan Leydi Afoni kimliğiyle yapması gerekmektedir.
Ancak bir...
Aynaya bakınca korkacağım silüet bendim. Geceleri yatağın altında, kendimi korku seline sürükleyen o lanet düşünce bendim. Bir çocuğun avazı çıktığı kadar bağırmasına neden olacak kişi, bendim.
"İzel." Karşımdaki adam kıpırdamadan adımı söyledi. Gözleri birkaç saniyeliğine elime, namlusunu ona doğru tuttuğum silaha takıldı. "Bunu yaparsan onlardan biri olacaksın."
Konuşmadım. Silahı daha sıkı kavradım. Artık kim olduğum umurumda değildi.
"Yapma," diye tekrarladı adam. "Bunu yapma. Onlar gibi olma."
"Anlamıyorsun." dedim. Sesim titreyen elimin aksine oldukça sertti. "Işığı kaybettim."
"Işık sensin." Adam, kirli sakalını kaşıdı. "Işığı birinde arama. Işık senin içinde İzel, ışık sensin."
"Hayır. Karanlıktayım."
Buruşan dudaklarıyla tebessüm etti. Kaşlarım çatıldı. Ondan daha farklı tepkiler bekliyordum. "Sen sadece gözlerini kapattın, İzel." Söyledikleriyle sertçe yutkundum. Boğazım acıdı. Avazım çıktığı kadar inkar etmek istedim. "Kendi kendini kör ettin." Silahı sıktığımda elim sızladı ama umurumda değildi. "Yangını yarattın ve yangın olduğunu sandın. Gözlerini kapattın ve karanlıkta olduğunu sandın." Koyu kahverengi gözleri odağını kaybetmeden benim gözlerime kenetlendi. "İnsanlar aydınlığın içinde doğar."
"Yanılıyorsun." Derin bir nefes aldım. Namlunun hedefini kalbine doğru tuttum. "Bazılarımız karanlıkta doğar." Gülümsedim ve tetiği çekmeden önce son kez fısıldadım:
"Bazılarımız karanlıkla doğar."
Tetiği çektiğimde bir anda sıçrayıp kanat çırpan kuş sesleri kulağımı doldurdu.
Tanrım, lütfen beni arındır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir kitap daha yaz, dedin diye.
Merhaba. Aslında bir açıklamam yok. Sadece yazmam gerekti. Anlatmak zorundaydım çünkü artık taşıyamadım. Ve anlatacak kimse kalmadı.
