Bölüm 12 (Yanımda kal)

342 30 4
                                    

Baran'dan

("-Dilanı öyle görünce aklım gitti. Kolarımda bayıldı. Hemen bir hemşire çağırdım. Bir odaya götürdüm ona ve hemşire bir serum taktı koluna. Bir kaç dakika geçti ve Dilan uyandı. Dilan bana gördü ve gözünden bir damla yaş aktı . Ona yaklaştım ve sarıldım.")

-Şşş ağlama güzelim lütfen.

-Ba..Baran canım acıyor.

-Biliyorum gülüm biliyorum ama böyle yapınca sadece kendini mahvetiyorsun.

-Biliyorum ama elimde değil.

-Tamam güzelim yorma kendini şimdi, serumun bitince çıkacaz,evimize gidecez.

-Tamam. Baran?

-Söyle güzelim.

-Yanımda kal lütfen sana çok ihtiyacım var hemde çok.

-Tamam bebeğim ben burdayım ben seni hiç bir zaman yalnız bırakmayacağım.

-Söz mu?

-Söz.(Dedi ve sarıldı. Dilan serumunu bittikten sonra hastanede çıktık ama Dilan iyi değildi. Bunu anladım ve Dilana yaklaştım.)

- Güzelim sen iyi misin ?

-Baran biraz başım dönüyor.

-Ee burda kalalım o zaman .

-Yok lütfen evimize gidelim. Burda kalamam.

-Ama..?

-Lütfen aşkım.

-Peki bebeğim sen nısıl istersen. Ama kendi yürmeyeceksin ( dedim ve kalarıma aldım . Dilanda başıma omzuma yasladı ve arabaya bindim. Konağa gittik  ve yine kolarıma aldım ve içere girdik. Odamıza çıktık ve Dilana yata yatım. Tam kalkıcakken Dilan kolumu tutu.)

-Baran benim yanımda kalır mısım lütfen?

-Tabi bebeğim ama sen acıkmışsın  diye birşey almaya gidecektim.

-Ben aç değilim şimdi yemek saatinde aşağı ineriz.

-Peki güzelim (Dedim ve yanına yattım,Dilan başını göğsümde koydu ve sımsık sarıldı bana, bende sarıldım onu. Biraz vakti geçti ve Dilan uyudu. Onu öyle görünce dayanamıyordum. Bende uyudum.

-Dilan'dan

("-Uyandımda Baran benim yanımdaydı uyuyordu. Tam yataktan kalkıcaken Baran gözlerini açtı)

-Meleğim bir şey mi oldu?

-Yok canım ama biraz acıktım senide uyandırmak istemedim zaten yeterince benim için yoğruyorsum.

-Meleğim sen bunları düşünme,hem sen üzülme ben halimden memnunum.

-Yaaa kıyamam sana 🥺.

-Bende sana bebeğim. Hadi bakalım yemekte inelim şimdi.

-Peki oğlur.

(Aşağı  indik . Herkes haberini almışlar  ve bana sarıldılar. Herkes beni teselli ederken aşağı Leyla bebek ile geldi.
Onuda sımsık sarıldım ve Volkana kolarımda aldım.)

-Volkan seni çok özledim. Sen nekadar masum bir şeysin . Biliyormusun ben seni çok seviyorum(ve sarıldım onu)

Leyla-Sen çok güzel bir insansın Dilanım üzülme olur mu canım . Eğer sen üzülürsen Volkan da üzülür.

Sibel-Leyla doğru söylüyor bebeğim biz senin yanınızdayız her zaman .

Ramo- Kızlar doğru söylüyor abiciğim biz seni hiçbir zaman yalnız birakmayacaız.

-Çok teşekür ederim bende sizi çok seviyorum. Ama Volkan gidicek ben onsuz nısıl kalacağım.

-Lelya: Biz hep gelicez ama belki seninde bir bebeğin olur sen çok güzel bir anne olacaksın eminim. (Bunu duyunca biraz üzüdüm) Dilan ben yalnış bir şey mi söyledim üzüldün sanki.

-Yok güzelim sen bir şey demedim. Neyse biz oturalım mı şimdi birza acıktım ben.

Baran:Hadi bakalım yemekleri yiyelim o zaman.

(Yemeklerimizi yedik ve odamıza gittik. Yata yatık ve Barana sarıldım.

-Meleğim biliyorum senin acın taze ama lütfen üzülme.

-Peki söz.(Dedim ve Baran bana öptü sonra uyuya kaldık.)

Yeni bölüm 20 oy sonra🫀♥️♥️.Nısıl olmuş canlarım?




Hayatım AnlamıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin