Yemeği yedik ve bir süre sohbet ettik sonra hepimiz odalarımıza çekildik, Aurora yine odasında yatmamı istese de reddedip bir misafir odasına geçtim. O gece güzel bir uyku çektim. Sabah kahvaltıdayken.
-Bundan sonra ne yapacaksınız efendim?
-Yolculuğuma devam edeceğim.
Yüzünde bir hüzün vardı.
-Sırada Kratera var.
Biraz daha sohbet ettikten sonra hazırlanıp yola çıktık. Aradan birkaç gün geçti volkanlar arasından geçerek ilerledik ve sonunda Kratera'ya vardık. Diğer ülkelere göre güvenlik o kadar sıkı değildi. Rahatça içeri girdik arabayı bir ahıra koyup bir han kiraladım, dışarı çıkıp Maceracı Loncasına gittim.
-Kratera'ya yeni geldim biraz bilgi alabilir miyim?
-Tabi ülkemiz Volkanlarla çevrili özel bir konuma sahiptir, burada herkes hayatını dövüş ve savaş sanatlarını geliştirmek için harcarlar ve bunu sergilemek için her sene bu zamanlar dövüş sanatları turnuvası olur, kazanana büyük ödüller verilir.
-Bu iyi görünüyor.
-Evet hatta şuan son kayıtları alıyorlar kendinize güveniyorsanız katılmanızı öneririm.
Loncadan çıkıp yüzüme bir maske taktım ve kayıt alınan yere gittim.
-Merhaba kayıt olmak istiyorum.
-Tam zamanında geldiniz birazdan kayıtları kapatacaktık, Adınız nedir?
-Adımı vermesem olur mu?
-Tabi ne diye seslenilmesini istersiniz?
-Hmm bir düşüeyim?
-...
-Darkandia'nın kahramanı nasıl olur.
Önce beni süzdü.
-Emin misin?
-Neden sordunuz ki?
-Bu ismi kullanacaksan kazanman gerekiyor.
-Eminim o zaman.
Kahraman burada da üstte tutulan biri demek.
-Tamam kaydınızı oluşturdum yarın turnuvadan görüşürüz o zaman.
-Kaydı yaptığımıza göre bir restorana gidip yemek yiyelim bari.
Gidip güzel bir ziyafet çektik ve hana gidip uyuduk sabah olunca güzel bir kahvaltı yapıp arenaya gittik, Ei ve Aria izleyicilerin arasına geçtiler, bende maskemi takıp yarışmacıların beklediği yere geçtim ve yarışma başlar, önce birkaç kişi çağrıldı sonra yavaşça kişi sayısı azalmaya başladı. Sonra sıra bana geldi.
-Şimdi sırada hepinizin iyi tanıdığı Rain Greyford!
Büyük bir alkış ve çığlık yükseldi, anladığım kadarıyla ünlü biriyle karşılaşacağım, bu eğlenceli olacak.
-Ve karşısında kendi adını vermek istemeyen kendisine ilginç bir lakapla seslenilmesini isteyen biri var, Darkandia'nın Kahramanı!
Kalabalık sustu ve benim geleceğim kapıya bakmaya başladılar. Sakin adımlarla yürümeye başladım. Rakibin karşısına geçtim beni selamladı ve bende onu selamladım.
-3, 2, 1 başla!
Hızla ileri atıldı ve karnıma yumruk attı.
-Bölgesel dönüşüm Alfa!
Yumruğunu kinetik enerjiye dönüştürmemle hiç hasar almadım. Hızla geri çekildi. Üstümü inceledim.
-Ne yaptın anlamadım?
-Nasıl yumruğum işe yaramadı mı!
Hızla ilerledi önce sırtıma sonra karnıma tekme attı.
-Cidden dostum oyun oynamıyoruz burada.
Çok fazla sinirlendi.
-Alev formu: Alev Zırhı!
Vücudu hızla alevle kaplandı ve daha hızlı bir şekilde hareket etmeye başladı.
-Bu kadar oyun yeter.
Hızla önüne geçtim.
-Kinetik Salınım!
Karnına bir yumrukla saf dışı bıraktım. Herkes şaşkın şaşkın bakıyordu.
-Ve Kazanan Darkandia'nın kahramanı!
Böylece ilk maçımı kazanmış oldum. Gidip bekleme odasında dinlenmeye başladım. Aradan birkaç saat geçti ve yarı finaller başladı, yarı finalde rakibim kılıç kullanıyordu bu yüzden orada bulunan bir eğitim kılıcını alıp saldırıya geçtim, kılıcına her vurduğunda kılıç biraz daha yamuluyordu, son darbeyi indirdiğimde kılıç paramparça oldu, kılıcımı boynuna dayadım.
-Pes ediyorum.
Böylece yarı finali de kazanmış oldum. Turnuva o günlük bitti ve herkes dinlenmeye çekildi, sonraki gün tekrar devam ettik, karşımda son rakibim duruyordu.
-Bir tarafta Liderimizin oğlu büyük savaşçı Leon Kratora!
Büyük bir alkış ve ıslık koptu.
-Ve karşısında Darkandia'nın Kahramanı!
Yine bir suskunluk oldu.
-Demek hala sevilmiyorum, bittin oğlum sen.
-Kusura bakma, hem tanınmıyorsun hemde garip bir isim seçmişsin ondandır.
-3,2,1, Final karşılaşması başlasın!
-Alev formu: Alev Alanı!
Vücudu tamamen aleve kaplanırken elinde alev kılıcı oluştu hızla ilerlemeye başladı.
-Savaş formu Alfa!
Vurduğu yumruk etkisizleştirdikten sonra.
-Kinetik Alan!
Vücudumdan çevreye bir kinetik patlama oluşturdum.
-Omega!
Hızla geçirdiğim yumruk alevlerini söndürdü ve hareketsiz kalmasını sağladı.
-Gerçekten iyisin adının hakkını veriyorsun!
Maskemi çıkardım.
-Çünkü ben Kahramanın ta kendisiyim!
-O zaman kazanan Yüce kahraman!
Bunun üzerinde o kadar büyük bir alkış ve ıslık koptu ki tüm arena inledi.
