Tüm kalabalık şaşkın bir biçimde bana bakıyordu bu sırada dev gibi bir adam arenanın ortasına atladı ve kahkaha atmaya başladı.
-Oğlumun karşısına yüce kahramanın çıktığına inanamıyorum.
Gülümsedim.
-Gerçekten güçlü bir oğlun var hem güçlü hem kibar, yine de kendisini geliştirmesi gerekiyor.
-Bu sözleri hak etmiyorum.
-Yüce kahraman öyle diyorsa öyledir, hem kendini tuttuğunu düşünüyorum, efsanelere göre tek bir kılıç darbesiyle dağları yıktığı söylenir.
Bu kısmen doğru, bazı oyun mekaniklerini denerken yanlışlıkla yapmıştım.
-Neyse bu konular uzar bu gidişle, kaleye gidip bir ziyafet çekelim hadi.
Kaleye gittik, güzel bir yemekten sonraydı ciddi bir ifadeyle:
-Yüce kahraman buralara gelme sebebinizi öğrenebilir miyim?
-Pek bir sebebim yok şehir şehir gezip canavar avlıyorum.
-Anladım.
Rahatlamış görünüyordu.
-Neden sormuştunuz?
Panikler bir biçimde konuşmaya başladı.
-E,efsaneye göre yüce kahramanın ortaya çıkmasıyla gizemli bir varlık ortaya çıkacak, dost mu düşman mı belli olmayan bir varlık bilinen tek şey çok ama çok güçlü olduğu.
Elimi yüzüme götürüp düşünmeye başladım, oyunu hazırlarken böyle bir şey eklememiştim, diğer bölgelerde de bunu duymamıştım. Gülümsedim.
-Efsaneyi bilmiyorum ama bir sorun çıkarsa hallederim merak etme.
Sevindiler.
-Yanımızda olduğunuzu bilmek güzel peki bu saatten sonra ne yapacaksın
-Magmia'ya gidip güçlü bir silah dövdüreceğim.
-Bunu duymak güzel size iyi bir demirci önerebilirim ama kendisi garip biridir onu söyleyeyim.
-Sıkıntı yok.
Geçip uyuduk sabah Magmia'ya doğru yola çıktık bir süre sonra bir kükreme duyuldu karşımızda birkaç arabadan oluşan bir kervan vardı ve kervana bir ejder saldırıyordu.
-Artık ejder görmekten sıkılmaya başladım ama.
Bu sırada arabalarına arasında ağlayan bir kız çocuğu olduğunu fark ettim, hızla ileri atıldım.
-Savaş Formu Gamma!
Zırhı çıkarıp ejdere yumruk attım.
-Kinetik Emilim, Alfa!
Karnına geçirdiğim yumrukla enerjiyi saldım karnında dev bir delik oluştu, ejder yere yığıldı, kızın yanına indim.
-Zırh kapan!
Kızın yanına inerken bir yanda zırhım kapandı.
-İyi misin küçük bayan?
Gözlerindeki yaşları sildi.
-Korkma artık güvendesin.
Bu sırada annesi geldi.
-Lene çok şükür güvendesin.
Kıza sarıldı.
-Bizi kurtardığınız için teşekkür ederim bayım.
-Tam bir kahraman gibiydiniz abi.
Gülümsedim.
-Artık kahramanın gitmesi gerek.
Arabaya binip Magmia'ya vardık. Belirtilen adrese gittik, dağınık bir atölyeyle karşılaştık.
-Kimse var mı?
-Kim soruyor?
-Ben?
-Sen kimsin?
-Kılıç dövdürmek isteyen biri.
-O zaman yanlış yerdesin kılıç dövmüyorum ben.
-Garip kral bu adresi vermişti oysaki.
Adamın asık suratı değişti ayağa kalkıp yanıma geldi.
-Kral mı dedin?
-Evet Caldorianın lideri beni buraya yönlendirdi.
Elimdeki kağıdı alıp inceledi.
-Bunu gerçekten de kral yazmış, sende kimsin kralla nasıl bu kadar yakın olabiliyorsun?
Bu sırada girdiğimiz kapı açıldı.
-Hayatım biz geldik.
Arkamı döndüğümde kurtardığım kız ve annesi olduğunu fark ettim.
-Aaa kahraman abi tekrar karşılaştık.
Adamın o an jeton düştü ve yüzü değişti.
-Sen yoksa Yüce Kahraman mısın?
-Evet.
-Bilmeliydim, ben sadece belirli kişilere kılıç döven bir demirciyim, o yüzden baştaki tavrım için kusura bakmayın.
-Sorun değil.
-Peki nasıl bir kılıç dövdüreceksiniz?
-Aslında elimde bir kılıç var onu yeni malzemelerle yeniden dövdürmek istiyorum.
-Yoksa bu, kahramanın kutsal kılıcı mı?
-Evet.
Kılıcı çıkarıp demirciye verdim.
-Bu çok yüksek seviye bir kılıç tekrar dövülebilir mi bilemiyorum, ejder taşları anca yeteri, ama onları bulmakta çok zor.
-Merak etmeyin.
Şu ana kadar topladığım ejder malzemelerini önüne döktüm. Adamın gözleri parladı.
-Bunlar tam bir ganimet, bunlarla koca bir ülke kurabilirsin, tamamdır kılıcı döveceğim, bana bir kaç gün zaman ver.
-Tamam şehirdeki hanlardan birinde kalacağım bu sırada.
Dışarı çıkıp bir han kiraladım ve macera loncasına gittim. Görevleri inceledim aralarından en zor görevi seçtim.
-Bunu almak istiyorum.
Resepsiyon göreve baktı.
-Bu görev büyük parti görevidir size veremeyiz efendim zaten hazırlık yapan bir grup var.
-Merak etmeyin.
Lonca kartımı çıkardım.
-S mi bu imkansız yoksa...
-Evet ben kahramanım, şimdi alabilir miyim?
-Evet yüce kahraman istediği görevi almakta özgürdür.
Aldığım görev büyük bir ejder avıydı, Aria ve Ei'ye handa kalmalarını söyleyip görevin söylediği yere gittim, büyük bir yanardağın eteklerindeydim, ejderler birkaç yüz metre ilerideki dev kraterdeydi, kamp yeri yapıp eşyalarımı yerleştirdim, kıyafetlerimi ve zırhımı da çıkardım üstümde sadece bir şorttan başka bir şey kalmadı.
-Zaten buralar çok sızak sorun olmaz.
Hızla kratere doğru koşmaya başladım.
-Bölgesel dönüşüm: Alfa, Beta, Delta!
Ayaklarım Beta sırtım Delta Ellerim ve kalan kısımlarım Alfa zırhıyla kaplandı hızla ilerleyip ejderin birini aparkatla geriye savurdum bu sırada diğer ejderler bana doğru saldırıya geçti, saldır kaç, savun, sıyrıl hareketleri yaparak savaşmaya devam ettim.
