(A/N: ⚠️ Some medical health and conditions are not accurate to the IRL information, so please don't take it too seriously. Thank u!)
──
February 25, 2022
Annaliese
As usual, wala kaming pasok dahil national holiday nga. But since may requirement kami sa P.E that evolves going outdoors(ba't may video documentation pa?! Kahiya naman! 😭), at kelangan na namin i-submit to bukas, nandito ako currently sa vicinity ng NEU with my classmates - Dave, Luanne and Reese.
Habang naglalakad kami papunta sa gym, nag-uusap na kaming apat about how excited we are para sa pagbabalik ng face-to-face classes - soon!
'Di eto drawing! Rinig ko pa nga sa balita na pag tuloy-tuloy na yung pagbaba ng mga COVID cases dito sa Pinas - kung loloobin nawa ng Diyos, baka magiging Alert Level 1 na... this March!
"Mas ok pa nga yun!" pag-aagree ni Luanne after kong sinabi na baka hindi gagawing everyday ang face-to-face classes. "Baby steps naman, kahit papano." dagdag pa niya at tumango lang ako dun.
"True!" sabi ni Reese. Halos lahat kami are in a big slump... mula pa nag-implement ang online class.
"Fingers crossed naman dyan, gais!" excited na pag-aya ni Dave at nag fingers crossed din kaming tatlo while humming in unison, na parang gumagawa kami ng ritual na sana magkatotoo. Haha.
Wala pang 10 minutes ay nasa loob na kami ng gym at nasimulan na namin yung high intensity locomotor workout - from jogging to jumping jacks, pero dapat 32 counts! Ramdam na namin yung sinasabi ng P.E teacher namin na:'tolerable pain'... sa mga hita ko hanggang sa binti pa?! 😭
Jusko! Parang mawawalan na ako ng malay rito!
"4... 3... 2 and 1!" pagbibilang ni Dave kahit na hingal na hingal na siya, "Woohh! Finally!"
We immediately fell on the floor, sitting while catching our breaths habang ramdam pa rin namin yung kirot sa mga legs namin. Nagpaypay kami with our face towels dahil ang init-init ng panahon, 'di rin enough yung ventilation dito sa gym!
After ng 5 minutes, tumayo ako tapos tumungo sa drinking fountain na tapat lang sa bleachers at female restroom and shower dahil NALIMUTAN kong dalhin yung tubig ko! Jusme!
"How's the video?" tumungo ako sa kanila na napanood nila yung naka-record sa cellphone ni Luanne.
"Nice one guys! Edit na lang ang kulang!" sabi ni Dave saka nag-high five kaming apat for a job well done.
We stayed there for a bit longer for a little bit of a bonding at nagsi-uwian na kami, baka mahuli kami ng security for staying inside the school for longer than the usual.
Nag-aantay na ako ng jeep pauwi habang naipit ako sa dami ng mga tao na nag-aantay rin, at ang init sobra! Parang nakatutok sa akin yung araw na ramdam ko na iinit lalo yung ulo ko - kahit na pinaypay ko pa naman with my face towel. Wala pang 2 minutes ay nahihilo na ako and I can feel something's wrong in me.
"E-Excuse me po," I weakly told the man behind me while walking past through the crowd of passengers. Amoy pawis dito at ang init-init sobra ng katawan ko with my sore legs! 😵💫
I kept on smacking my lips dahil sa sobrang tuyo neto. Ba't kase ako nagmamadali?! Ayan tuloy!
(A/N: nalimutan talaga dalhin yung tumbler niya like I do sometimes 😅)
The soreness, pagkahilo, and the intense heat I felt is attacking me that I had no idea what's going on around me because of my blurry vision. I was about to ask for help...
YOU ARE READING
Where My Heart Lies Between
Fanfiction| revised version & under editing | Annaliese Thalia is known for being an active member in the Iglesia Ni Cristo. Growing up from the conservative, yet a big, happy, and a loving family of the Executive Minister; her life revolves around school, ch...
