Where My Heart Lies Between

Chapter 9: Lost Phone

August 10, 2021

Annaliese

Ngayong araw ay ang schedule ng first dose ng COVID-19 vaccine. Kasama ko ngayon sina tita Gemma at tito Jojo na nakapila since ngayon din yung schedule nila. Mas madami yung mga tao ngayon dito sa covered court mula nung inaannounce from local government na dumating na yung sapat na supply ng bakuna, pero may social distancing pa rin yung susundin.

"Kaw naman yung susunod," sabi ni tita Gemma sa akin sabay kinalabit niya yung balikat ko.

"H-huh? A-ako po?" I asked, flabbergasted.

Inoobserbahan ko na lumipat na sa side effects checking area si kuya. Hudyat na ako na talaga yung next target. Napalunok ako dun dahil hanggang ngayon ay nandyan pa rin yung takot ko sa injection.

Actually, di naman ako natatakot sa injection eh. Ang totoo nun is nangangamba ako dun sa mangyayari sa akin once nai-inject ako ng bakuna. I mean, vaccination against COVID, eh. Pero dahil sa mga nabalitaan ko na mga namatay dahil sa vaccine... that's where I had that kind of fear.

I have fear of vaccine after-effects, in short.

"Huy, ayos ka lang ba?" mahinang sambit ni tito Jojo sabay inabot niya sa akin yung plastic na boteng may laman na drinking water.

"Di naman po ako thirsty, tito," panimula ko sabay tinanggal ko muna yung face shield ko at pinahid sa mukha ko gamit ng panyo ko dahil sa pawis, "kinakabahan lang po," I added and just smiled at him lightly in response.

"Still scared of injections?" tanong ni tito Jojo sa akin that I gave him a nod.

"Actually, more than that po, tito," I added at napa- 'I know what you mean' look siya.

"Sino yung susunod?" pasigaw na tanong ni nurse na napatayo na lang ako at tumungo dun sa vaccination area.

Umupo na lang ako sa harap ni ate nurse at binigay ko sa kanya yung vaccination card ko saka nagtanong lang siya kung first COVID vaccine ko na ba eto. She asked me kung natatakot pa ba ako sa injection, and I only mouthed her na slight lang.

And the moment she had the injection on her right hand, dyan ako napalunok sa kaba.

"Saan banda, miss?" mahinahon niyang tanong sa akin and sinenyas yung kamay ko sa kanang balikat ko. "Okay okay," tumango naman neto.

All I could do right now was to close my eyes and hold my breath right when I can feel the needle poking through my skin.

Masakit naman. Kagat talaga ng dinosaur 'to.

Joke lang! Parang kagat lang ng langgam, hahahaha.

"Okay miss, you're all done!" the nurse said sweetly saka niya pinatong yung isang cotton ball sa balikat ko.

"Thank you po," I replied, saka tumungo ako dun sa side effects checking area na hawak ko yung timer.

Nung natapos na yung countdown – which it's just 5 minutes, pinatawag ako ng assigned officer para makuha ko na yung gamot if ever nalalagnat na ako at nandyan pa rin yung hapdi sa balikat ko from the injection.

"You okay?" tanong ni tita Gemma sa akin habang naglalakad kami palabas papunta sa kotse.

"A little bit," I nodded slightly, "kinabahan, pero parang kagat lang din po pala ng langgam," saad ko in all honesty and both of them just giggled in response. Let's see kung mangyayari ba yung kinatatakutan ko, huh? I said to myself habang nakasakay na kami.