Where My Heart Lies Between

Chapter 84

Five Days Later—

Annaliese

Today's D-DAY! Right after the four days ng pagiging busy ko sa school—including my pagtupad sa pagka-Mang-aawit ko, I finally got my rest day today dahil may gaganapin na meeting ng mga teachers.

Pinaalam ko muna talaga eto kina Mommy at Daddy, and after a few series of lambingan, I've earned a YES—na may halong kondisyon—na uuwi ako... na NO BOYS.

Ina-assure ko naman sa kanila ng maraming beses na yan si Joey ay hindi ko siya boyfriend o may something between us. No thanks to kuya Vinny na kinuwento pa talaga niya 'tong pinag-usapan namin nina Joey, kaya ayun. Pambabakod na ang ginawa nina Daddy(though kilala naman niya yun ng slight lang🤏🏻) at ng mga dalawa ko pang kuya.

"Wala ka bang nalilimutan? Double-check mo muna before you leave, hmmm." bilin ni Mommy sa akin habang sinusuot ko ang sapatos ko.

Agad kong binuksan yung bitbit kong shoulder bag. Cellphone, check. Panyo, check. Lip balm pati press powder, check. And my wallet, check.

"Everything's here, 'Mmy." sabi ko naman.

"Update us pag may gagawin pa kayo or uuwi ka na." bilin naman ni kuya Sandro, tumango naman ako.

"Send to Joey our congratulations, 'nak. And tell him na 'wag muna—"

Ayan na naman si Daddy.

"Daddy, 'di po naman yan siya liligawan sa'kin. May girlfriend na po yan, at hanggang crush lang naman po ako. Parang aattend lang naman ako ng graduation niya as his little sister figure. Nothing more." pina-emphasize ko.

"Sus! You're so happy like lovey-happy when you're talking to that Joey guy—"

"Masaya, for him. Yun lang." I replied, then tumayo ako sa kinauupuan ko and looking at the wall clock. "Oh sige, mukhang aantayin po ako nina kuya Troi."

"Oh sure. See you later around dinner, baby." Mommy gave me a goddbye-kiss on my forehead, then Daddy and kuya Sands did the same.

"Mag-ingat ka, 'nak." sabi naman ni Daddy.

"Love ya, fambam!" agad ako lumabas at sumakay sa ferry service—with two bodyguards  accompanying me—papunta sa waiting shed ng palasyo where kuya Troi and the family car is.

Mga bandang 3:25pm ay nakarating na ako sa Templo Central. Suminghap agad ako ng simoy ng hangin pagtapak ko pa lang palabas ng sasakyan. Hay. It feels good to be back for a while.

Paakyat sana ako sa foyer nang may nangangalabit sa kanan kong balikat. Nagulat ako, kaya lumingon ako to see na si kuya Ruru Madrid pala yun! 

Nag-ala BLACK RIDER mode pa talaga 'to sa likod ko, haha.

"Kuya Ruriiieeee!" I squealed lightly, giving him a squishy bear hug. I really miss this big bro by faith!

"Ikaw nga!" kuya Ruru hugged me tightly while rubbing my back. "Musta ka na? Nariyan pa rin ang ganda mo, binibini." he uttered, teasingly.

"Shuks! Ka-stress dahil sa pangba-bash ng mga alam-mo-na-kung-sino-yun, but heto. Alive and still moving forward, kuya." I chuckled lightly.

Kuya Ruru smiled. "Ganun talaga ang buhay. Pero alam mo naman ang quota natin? Lilipas din yan." sabi naman niya sabay ginugulo niya yung buhok ko, tinanguan ko naman as response.