" Chapter 6 "

787 77 15
                                    

" එන්න බේබි... මන් කාමරේ ⁣පෙන්නන්නම්..."

මන් හිටියේ කේෂ් කාරයගේ ගෙදර. ඒක විජේ අන්කල්ගේ ගෙදර තරම්නම් ලොකු නැ ඒත් හරිම ලස්සනයි.. තට්ටු දෙකට හදලා තිබ්බ ගෙදරක්. මාරම ලස්සනට තියාගෙන ඉන්නවා මොනාවා උනත්. මට පේන්නේ පොර මාර නීට්...

පීටර් අන්කල් මට දෙවෙනි තට්ටුවේ මෙහා කොනේම කාමරේ පෙන්නලා ඇතුලට යන්න කිව්වා. මහ රෑ වෙනකන් ස්ටේඩියම් එකේ ඉදලා මන් හිටියේ හොද පන ගිහිල්ලා... ඒ නිසා ඇතුලට ආපු ගමන් මන් ඇග සෝදන් එන්න ගියා. අම්මෝ තියෙන සනීපේ...

ඇගත් සෝදන් නානකාමරේ ඉදන් එලියට ඇවිල්ලා වෙලාව බලද්දි එකොළහයි කාලයි... එහෙම්ම වැටිලා නිදා ගන්න හදලත් මන් ආයිත් අම්මට කෝල් එකක් අරන් බැලුවේ දැන්වත් answer කරනවද කියලා...

Rings තුනක් විතර යද්දි අම්මා answer කරා...

" පුතා ගෙදර ආවාද."

" ඔව් අම්මා දැන් ටිකකට කලින් ආවේ. ඔයාලා පරිස්සමෙන් ගියානේ. අනේ මට කලින් calls answer කරන්න බැරි උනා සොරි හොදේ.."

" ඒකට කමක් නැ පුතා. අපිනම් දැන්මේ නිදා ගන්න හැදුවේ හෙට උදේම යන්න තියෙනවා විජේ එක්ක වැඩකට... එහෙනම් මන් නිදා ගන්නද. "

" හා හා අම්මේ. එහෙනම් මන් තිබ්බා. බුදුසරණයි.. බායි..."

" බායි බායි බුදුසරණයි !! "

Phone එක ඇදේ කොනට විසික් කරලා නිදා ගන්න හදපු මට ඒක කර ගන්න බැරි උනේ කාමරේ දොරට තට්ටු කරන සද්දයක් ආපු නිසා...

මන් දොර අරිද්දි හිටයේ පීටර් අන්කල්...

" පොඩි බේබි එන්න කෑම කන්න. තාම කාලාත් නැතුව ඇතිනේ ඉන්නේ."

" අනේ අන්කල් මට දැන් හොදටම නිදි මතයි. කන්නනම් බැ.. "

" ඒත් මට සර් ගෙන් බැනුම් අහන්න වෙයි බේබි. ටිකක් කාලා නිදා ගන්නකෝ. මන් කෑම එක ගේන්නද නැත්තන් මෙහාට..."

" නැ නැ එහෙම ඕනේ නැ. එහෙනම් මන් එන්නම්. "

වයසක මනුස්සයා මේ මහ රෑ මහන්සි කරවන්න මට ඕනේ උනේ නැ. ඒ නිසා මන් light එකත් off කරගෙන පල්ලෙහාට ගියා කන්න. ලාවට බඩගින්නක් තිබ්බත් මගේ නිදිමත ඊට වඩා වැඩි උනා...

නොනිමි සඳWhere stories live. Discover now