" Chapter 17 "

334 46 22
                                    

" ඒ තිත් තිත් බමුනෙක්..
වත්තට පැනලා... හු..
වද මල් කාලා... තොල රතු කරගෙන... ආහ් කැරකිලා..
සීලවතී සිල් අරගෙන , මාලවතී මල් අරගෙ - ආව්.."

මන් ඔලුව උස්සලා බැලුවේ මගේ ලස්සන සින්දුව කාපු එකා කව්ද කියලා.. අම්මටසිරි ජනකාන්ත අයියාහ්...

" අහ් මල්ලේ.. කොහෙද මේ යන්නේ.."

" කනත්තට.. අයියත් එනවතේ.."

" මොකද මල්ලි රුයිතෙට එන්නේ.. "

" අයියට මාව කකුලුවෙක් වගේද පෙන්නේ.. අයියා කෙලින් ගියානම් මන් රුයිතෙට යනවා වගේ පේන එකක් නැ.. යන්නන්.. ජනකාන්ත අයියාහ්... "

මන් ගස්සලා එන්න ආවා.. ඔය ජනකාන්ත කාරයා මහ එපා කරපු ඩයල් එක.. කොයි වෙලෙත් මොකෙක් හරි එකෙක්ට පැනි හලාගෙන.. එහෙමනම් මැදැයි මොනා හරි බීගෙන ඉන්න ගමන්මනේ කොයි වෙලෙත්. මට ඉස්සර ඉදන් පොර පෙන්නන්න බැ.. මන් රුයිතෙට යන එක කෙලින් කරන්නද දන්නේ නැ පොර ආවේ.. අනේ ඇත්තමයි තව මොනා හර කිව්වනම් මන් ඕකගේ ඇට දෙක තලලා අව්වේ වේලෙන්න දානවා..

මන් මේ යන්නේ අපේ පල්ලෙහා වෙලට.. පොඩි එකෙක් ගමේ එක්කන් ඇවිල්ලා මට හරි වදේ.. කොයි වෙලෙත් ' අභි අරහේ යන් , අභි මෙහේ යන් , අභි අරහේ මොනාද තියෙන්නේ , අභි අර මොනාද , අනේ මටත් ඕනේ.. ' මන් නිකන් නැනී වැඩේ කරනවා වගේ.. අන්න ඒ පොඩි දරුවව පල්ලෙහා වෙලේ තියලා මන් ගෙදරට ආවා කන්න මොනා හරි අරන් යන්න..

ඒ ගිහින් එන ටිකට තමයි ජනකාන්තයව හම්බුනේ.. ගොන් හැලකිබුලා.. මම වෙලට යද්දි ශාක්‍ය අයියා ඉන්නවා අහිකුන්ටකයා වගේ පැත්තක වාඩි වෙලා.. වයසයි කියලා නැ පොර ඉන්නේ සෝට ගහලා කොන්ඩේ උස්සලා එහෙම.. මන් වයසයි කිව්වට ඉතින් ඇත්තටම එච්චර වයසක් නැනේ..

" ආ.. මේ අව්වේ ඉන්න පිස්සුද.. ⁣එනවා හෙවනට යන්න.."

" ඔයා යන්න.. මන් ටිකක් ඉදලා එන්නම්. "

" ඇයි තමුසේ අව්ව තපින්න තලගොයෙක්ද.. මෙන්න මෙහේ එනවා.. "

මන් ශාක්‍ය අයියවත් ඇදගෙන ඇවිල්ලා වෙල අයිනේ තිබ්බ තඩි මාර ගහක් ලගින් වාඩි උ⁣නා.. බලන බලන හැමතැනම කොල පාටට ගොයම් ගස්.. එහෙන් මෙහෙන් ලියද්දක කෙසෙල් හිටවලා තියෙනවා.. ඒ ඇරෙන්න එක යායක්ම තියෙන්නේ වී.. ශාක්‍ය අයියා ඈත බලාගෙන ලොකු කල්පනාවක.. මන් එයාට කරදර නොකර පාඩුවේ හිටියා..

නොනිමි සඳWhere stories live. Discover now