නොනිමි සඳ

" Chapter 11 "

" මට මොනාද දැන් දෙන්නේ..."

" මොනා දෙන්නද... ගෙදර ගිහින් කාලා නිදා ගනින්.."

" පෆ්.. තමුසේ නම් මහ නපුරුයි අයියේ.. මට ඕනේ නැ මොනවත්..."

මන් දෙකක් රවලා ෂටර් එකෙන් අහක බලා ගත්තා.. අපි දැන් මේ ගෙදර යන ගමන් ඉන්නේ.. අද මීට් එක තිබ්බා.. මන් තමයි ඉතින් දක්ෂතම ක්‍රීඩකයා උනේ... ඒකට හම්බුනු ට්‍රෝෆි එකයි මෙඩ්ල්ස් ටිකයි කකුල් දෙක උඩ තියා ගෙන මන් අයියගෙන් දායාද ඉල්ලන ගමන් තමයි දැන් හිටියේ..

⁣මේ මිනිහගේ නපුරුකමයි දුෂ්ටකමයි ඔලුවේ ඉදලා කකුල් දෙක වෙනකන්ම තියෙයිනේ... මන් ආයි මුකුත් කියන්න ගියේ නැ.. අද ඊයෙටත් වඩා රෑ උනා... මීට් එක අවසානේ Club එකේ Schools වල නම් කියලා චියර් කරලා.. යාළුවෝ එක්ක DJ එකට dance කරලා හොද පන ගිහිල්ලා හිටියේ..

⁣ටිකකින් අපි ගෙදරට ආවා.. මන් ශාක්‍ය අයියටත් කලින් කාර් එකෙන් බැහැලා එහෙම්ම කාමරේ ඇතුලට ගිහිල්ලා ලොක් කර ගත්තා.. මට ටිකක් දුකයි අෆ්ෆා.. එයාට තිබුනා අරන් දුන්නේ නැතත් මොනාද ඕනේ කියලවත් අහන්න.. එක අතකට ඉතින් ම⁣ගේ කව්ද... අපේ අම්මා එයාගේ පව්ලේ නෙවෙයිනේ..

මන් ගිහිල්ලා wash එකක් දාන් එලියට ඇවිල්ලා වෙලාව බලද්දි රෑ එකටත් කිට්ටු වෙලා තිබ්බේ.. ඇදුමක් දාගෙන ඇදට වැටුනේ ටිකකින් කන්න යන්න.. ඒත් මාත් දන්නෙම නැතුව මට නින්ද ගියා..

°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
ඇදේ එහාට මෙහාට අත ගෙනියලා හොයලා හොයලා අන්තිමට මගේ කකුල් දෙක අස්සේ තිබිලා මන් මගේ phone එක හොයා ගත්තා.. අරන් වෙලාව බලද්දි උදේ අටහමාරයි.. හත්තික්කේ මෙච්චර වෙලා නිදාගෙන ඉස්කෝලේ යන්නේ කීයටද..

මන් දඩබඩ ගාලා නැගිටලා ඇගත් සෝද ගත්තා.. එතකොට තමයි මතක් උනේ අද ඉස්කෝලේ යන්න ඇදුම් වත් ලෑස්ති කර ගත්තේ නෑනේද කියලා.. ගෑනු ලයින්ගේ ගව්ම් මදින්න වගේ මහලොකු දෙයක් කරන්න නැති නිසා මන් ඉතින් පටස්ගාලා කලිසමයි ෂර්ට් එකයි මැද ගත්තා.. මන් බැනියම එහෙම මදින්නේ නැතුව අදින්නේ..

ටිකක් පරක්කු වෙලා ඉස්කෝලේ ගියාට අව්ලක් නැ මන් හෙඩ් බෝඩ් එකේ ඉන්න නිසා.. හැමදාම බැ ඒත් අව්ලක් නැ.. අපි ඉස්කෝලේ ස්පෝර්ට් මීට් වගේ දෙයක් නැත්තන් අනිවාරෙන්ම uniform එක ඇදන් තමයි යන්න ඕනේ.. නැත්තන් හෙ⁣ඩ් නෙවෙයි මොකා ආවත් ඇතුලට ගන්නේ නැ..