නොනිමි සඳ

" Chapter 31 "

" කියන්න ⁣තියෙන දෙයක් ඉක්මනට කියනවද අනේ.."

" Mood එක කන්නේ නැතුව ඉන්නවකෝ ටිකක්.."

" මට බැ. ඉක්මනට ඕ⁣ක කියන්න. මට ගෙදර යන්නත් තියෙනවා.."

" උබත් එක්කනම් බැ අභි.."

මන් හිටියේ තාම ශාක්‍ය අයියගේ මූන දිහා බලාගෙන.. හුස්මක් අරන් කතා කරයි කියලා හිතුවත් මේ යකා විනාඩි පහක් විතර තිස්සේ හුස්ම ගන්න ගමන් ඉන්නේ.. මන් උගේ මූන දිහා බලාගෙන උ වෙන කොහේද බලාගෙන.. එපා වෙනවනේ ඉතින්..

" කොහෙන්ද පටන් ගන්නේ.."

" කොහෙන් හරි පටන් ගන්නවා !!!!!"

මන් හිටියේ දැන්නම් මලයකා ආවේස වෙලා..

" මට දවසක් පොඩි ලමයෙක් හම්බෙනවා අභි.. මන් වැඩ කර කර ඉද්දි එයා එනවා අතක් කඩාගෙන.. අම්මත් එක්ක එද්දි මේ යකාට සිහියත් නැ.. එච්චරටම අමාරුයි.. අපි ආපු ගමන් ඇතුලට අරන් සර්ජරි එක කරන්න ගත්තා.. මාත් එක්ක අයියත්  එදා හිටියා hospital එකේ වැඩකට ආපු ගමන්.. කොහොමහරි සර්ජරි එකෙන් පස්සෙත් එයාට මාසයක් විතර එන්න උනා බෙහෙත් කරන්න අතට..

ඔය මීට අවුරුදු හතරකට විතර කලින් අභි.. පස්සේ බෙහෙත් කරලා හොඳ කරගත්තනේ අත.. ඊලගට තව සති දෙකක් යන්න උනේ නැ මේ පොඩි එකා ආයි කකුලකුත් කඩාගෙන එනවා.. අන්න එදා මට හොඳටම තරහා ගියා.. මන් අම්මට කතා කරලා ඇහුවා මොකක්ද මේ කරන වැඩේ තේරුම.. එකක් ඉවර උනා විතරයි තව එකක් කියලා.."

මන් හොදට අහගෙන හිටියා ශාක්‍ය අයියා කියන දේවල්.. මොනාද මේ කියවන්න.. මෙහෙමද ආදරේ හිතිලා තියෙන්නේ.. හරි ඉතින් doctor කෙනෙක්නේ..

" ඊට පස්සේ ඒ අම්මා කිව්වා.. ' මෙයා sport කරනවා doctor.. ඒක මෙයාගෙත් ආසව ඒ වගේම මෙයාගේ තාත්තගෙත් ආසාව ඒ නිසා මන් මොනාත් කියන්න යන්නේ නැ කියලා..'

මට එදා හිතුනා තාත්තගේ ආසාව කියලා මෙහෙම තමන්ගේ ලමයා ඉන්ජර්ඩ් වෙනවා බලන් ඉන්න පුලුවන් අම්මලත් ඉන්නවද කියලා.. මන් මොනාත්ම නොකියා කාමරෙන් එලියට යද්දිම වගේ අපේ අයියා කාමරේට එනවා දැක්කා ඒත් මන් ඒක ගැන එච්චර සැලකිලිමත් උනේ නැ.. මන් එහෙම්ම ආවේ අර පොඩි ලමයව බලන්න.. "