නොනිමි සඳ

Chapter 18

" එහෙනම් අපි ගිහින් එන්නම් අත්තම්මේ.."

" පරිස්සමෙන් මයේ පුතේ.."

" නාඩා ඉන්නකෝ අත්තම්මේ.. මන් ආයි එන්නම්. "

මන් දෑතින්ම අත්තම්⁣මගේ කම්බුල් දිගේ බැස්ස කදුලු පිහිදුවා.. ඉස්සර මන් අඩද්දි කදුලු පිහිදුව අත්තම්මගේ කදුලු අද කම්බුල් වලින් පල්ලම් බහදිද්දි.. ඉස්සර යන්න බැ කියලා කදුලු බේරුව මන් අද මගේ කදුලු හන්ගන් අත්තම්මගේ කුදුලු පිහිදාන තරමට ලොකු වෙලා තිබුනා..

අත්තම්මට වැදලා පුංචි දිහාට හැරුනු මට දකින්න ලැබුනේ ඇස් වල කුදුලු පුරවන් ඉන්න පුංචි කෙනෙක්ව.. එයා මට හරි ආදරෙයි.. මගේ අම්මට වඩා මන් ගැන කැක්කුම තියෙන මිනිස්සු මේ.. මන් හරි ආදරෙයි දෙයියනේ.. මන් පැනපු ගමන් පුංචිව බදා ගත්තා..

" පරිස්සමෙන් යන්න සුදු.. ගිහිල්ලා කෝල් එකක් ගන්න.. කේශාක්‍ය පුතත් පරිස්සමෙන්.."

මාවත් බදාගෙන මට පරිස්සම් වෙන්න කියලා ඔලුව අතගාපු පුංචි ශාක්‍ය අයියා දිහාට හැරිලත් පරිස්සමෙන් කිව්වා.. මන් පුංචිගේ කම්බුලකට හාද්දක් දීලා මෙහාට වෙලා එයාටත් වැන්දා..

ඊට පස්සේ සීයටත් වැදලා පොඩි අයගේ ඔලුව එහෙමත් අතගාලා එහාට උනාමයි මන් දැක්කේ ශාක්‍ය අයියත් මට පිටි පස්සෙන් මන් කරපු පිලිවෙලටම සීයට වැදලා ලමයින්ගේ ඔලුව අතගාලා එනවා..

" එහෙනම් අපි එන්නම් හොදේ.. ටටා.."

කාර් එකට නැගලත් ශටර් එක පහත් කරන් මන් අත් දෙක කැඩෙනකන් ගෙදර පහුවෙනකන්ම එයාලට අත වැනුවා.. අත්තම්මා අඩනවා.. කරන්න දෙයක් නැ මන් යන්න එපැයි.. ගෙදර පේනතෙක් මානෙන් අයින් උනාම මන් කාර් එකේ සීට් එකට හේත්තු වෙලා හයියෙන් හුස්මක් පිට කරා..

එතකොටම වගේ මට දැනුනා ශාක්‍ය අයියගේ අතක් මගේ කෙස් අස්සෙන් හරි පරිස්සමට යනවා..

" උබට තව ඉන්න තිබුනා අභි.. මට තනියෙන් යන්න පුලුවන්නේ.."

" මන් තව හිටියත් මට එන්න වෙනවනේ අයියේ.. ඒ නිසා දැන් කමක් නැ. ආයි යනවා ඉක්මනටම.."

මන් හිනා වෙලා ඉස්සරහා බලා ගත්තා.. හමුවීමක් තියෙයිනම් අනිවාරෙන්ම එතන වෙන්වීමකුත් තියෙනවා.. ඒක තමයි ලෝකේ හැටි.. එනකොට හරිම සතුටින් ආපු මම යනකොට හැමදාම ගියේ යන්න බැ කියලා හිත කෑගහද්දි.. ඒක අද කියලා වෙනසක් උනෙත් නැ.. මගේ වෙනස ශාක්‍ය අයියටත් තේරෙන්න ඇති ඒත් එයා මුකුත්ම කිව්වේ නැ..