Yanlız Kalpler

10. ÇOCUKLUK HAYALİM

Keyifli okumalar;

Herkesin bir çocukluk hayali vardır bence , benimkide belki çok çocuksuydu ama evlenmek istiyordum.

Bende beyaz bir gelinlikle evlenmek, beni seven bir adamla sonsuza kadar mutlu olmak  istiyordum.

Belki de bir kızım olurdu belki de oğlum ama ben en çok kız çocuğum olsun isterdim yanlız büyütmezdim onu sürekli yanında olurdum.

Acıyı öğretmezdim,en mutlu gününde yanında olurdum,büyüdügünde yanında olurdum. Doğum günlerini sevdirirdim .

Bende sokaklarda yürürdüm el ele sevdiğim adamla pencereden baktığımda ve el ele yürüyen çiftleri gördüğümde hep bunun hayalini kurardım.

Ama beni severlermiydi , sevilirmiydim beni annem ve babam sevmemişti o neden sevsin?

1 ay sonra ;

Üstümde beyaz uzun bir gelinlik vardı . Aynadan kendime bakıyordum güzel beyaz bir odadaydım .

Son bir kez kendime baktım mutluluğum gözlerimden okunuyordu hatta ilk defa kendimi bu kadar mutlu görüyordum.

Kapıya doğru yöneldim kapıyı açtığımda önümde uzun bir kolidor vardı . Kocaman kolidor o kadar sessizdi ki sadece benim topuklu ayakkabılarından çıkan ses vardı.

Kolidorun sonunda bir salon , salondan girdiğimde rahatlatıcı bir müzik karşıladı beni ve tanımadığım birçok insan ve ilerde gelin masasında arkası dönük bir adam

Koşar adımlarla yanına giderken gelinliğime takıldım ve düştüm tam o anda ışıklar gitti müzik durdu .

Sadece bir kaç saniye sonra ışık açıldı ama hiç kimse yoktu . Masadaki adama baktığımda yoktu .

Yanlızdım , ben çok yanlızdım

" Alya , lütfen uyan " diye yalvarışlar duydum. " Lütfen güzelim yapma bunu kendine ,yapma."

Ve gözlerimi açtım nefesimi kontrol altına almaya çalışırken onun yüzünü gördüm, yorgun bakışlarını kafamı avucunun içine aldı ve alınlarımızı birleştirdi.Ben ise hala nefes nefeseydim " geçti " dedi. " Ben buradayım " hep buradaydı .

Bir aydır iyileşmeye başlamıştım ama kalbimde büyük bir yara kalmıştı.Bu sürede ise her sabah kabus görmüş, geceleri uyuyamaz olmuştum . Her sabah uyandığımda ise Boran hep yanımdaydı.

Bu sürede benim gibi hiç uyumamış yanımdaydı ve hep kendini suçluyordu . Sadece Boran'da değil diğerleri de kendini suçluyordu.

Şaşırtıcı derecede Cem Abi ' de beni sık sık ziyaret etmişti.Melek ise bir yurda güvenli bir şekilde bırakılmış çoktan iyi bir aile tarafından sahiplenilmişti .Bu işle ise bizzat Yiğit ilgilenmiş içini bana dökmüştü.

Boran beni sakinleştirdikten sonra beni kahvaltıya çağırarak aşağı indi , bende oyalanmadan üstümdeki siyah bol eşofman takımı ile aşağı indim.

Merdivenden aşağı inerken aynadan kendimi gördüm göz altlarım şişmiş saçlarım dağılmış berbat bir haldeydim.

Oturma odasına yaklaştığımda yine o mutlu sesleri duydum ve içimi huzur kapladı . Ben artık yanlız değildim artık gördüğüm rüyalardan kurtulmak için kendimi böyle avutuyordum. Ama içimdeki onları kaybetme duygusu bile beni korkutuyordu.

Masada Boran'ın yanına oturdum. "Daha iyimisin ?"Olumlu anlamda kafamı salladım .

Bu aralar iştahım açıldığı için her şeyden bol bol yedim.Alaz ise biraz hava almamı söyledi ve beni bahçeye çıkardı.