Keyifli okumalar lütfen çok emek veriyorum.Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
Boran Akça'nın geçmişi;
Kaç defa ihanete uğramıştım ailem tarafından sokağa atılırken ihanete mi uğramıştım?
Hayır ailem merhametsizlikten ve sevgisizlikten beni sokağa atmıştı.
Ben asıl ihaneti kardeşim hatta ailem olarak gördüğüm çocuk beni terk edince anlamıştım.
Ama inanıyordum bir gün benim karşıma çıkacaktı.Peki ben ne yapacaktım affedebilecek miydim ?
Belki de bir daha karşılaşıcaktık ama birbirimizi tanımayacak kadar geç olacaktı.
Bana "büyüyeceğiz"derdi.İnanırdım.
Bana"umudunu kaybetme "derdi. Kaybetmezdim.
Adı gibi umut ederdi hep , evet o çocuğun adı Umut'tu.
Boran'ın geçmişinden
Gözlerimi açtığımda kendi odamdaydım.Yerimden kalktığım an banyoya gittim , yüzüme soğuk bir su çarptım.
Ellerim hala çok olmasa da titriyordu.Ben onu görmüştüm veya görmüşmüydüm yoksa bu bana zihnimin bir oyunu muydu?
Ama gözleri aynı bakıyordu hala bunca yıl değişmemişti.Neden kaçmıştı benden hazır değilmiydi?Belki tanımamıştır.
Gözlerimden de mi tanımamıştı ?Belki ben değişmişimdir artık farklı bakıyordur gözlerim , eskisi gibi masum bakmıyorumdur.
Belki kırgındır bana , kendini feda ettiği için pişmandır.
Banyodan çıktığımda aşağı indim.Zeynep kahvaltı hazırlıyor Yiğit ise yardım ediyordu.
Alaz sağ ayağını sol dizine yaslamış rahat bir şekilde oturuyor olsada yüzü bir şeyler düşünüyormuş gibi ciddiydi.
Yavaş adımlarla yaklaştım "gü-günaydın" sesim titriyordu.
Zeynep elindeki son bardağıda bırakıp " bende tam seni uyandıracaktım , daha iyimisin ?"
Kafamı olumlu anlamda salladım iyi değildim, hemde hiç değildim.
Hep beraber masaya oturduk ama Boran yoktu.
" Boran nerede? " sesim o kadar kısık çıkmıştı ki boğazımı temizledim.Alaz derin bir nefes aldı. " Bir işi var az sonra gelir. " kafamı salladım.
Zeynep sanki çekiniyormuş gibi "Bugün 31 Aralık" dedi.Ben bunu unutmuştum." Alya sende iyiysen eğer akşam güzel bir yere mi gitsek. "
"Ben iyiyim. " diyebildim ve ağzıma bir parça ekmek attım." Çekiliş için biraz geç kaldık ama olsun bu akşam yaparız sonra veririz." kimseden ses çıkmayınca" olur mu?" diye sordu Zeynep
Alaz " olur " dedi ve masadan kalkıp "aç değilim,duş alıcam. " Diyerek yukarı çıktı.
Tek çıkan ses çatal ve bıçakların boş boş çıkardığı seslerdi çünkü kimsenin bir şey yiyebildiği yoktu bir süre sonra hep beraber masayı toplayıp koltuklara geçtik.
Sessizliği bozan ise anahtar sesi olmuştu Boran göründüğü an Zeynep ayağa kalkıp "ne işin vardı senin?"bir yandanda yüzünü kontrol ediyordu.
"Çekiliş hediyemi aldım. " dedi Boran Zeynep'in aksine gayet rahat bir şekilde " iyide sana çıkacak kişiyi bilmiyorsun neye göre aldın ?"
Boran " hisler " dedi doğrudan gözlerimin içine bakarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yanlız Kalpler
Roman d'amour" En korktuğun şey ne ? " Diye sordum cevap verip vermemekle kararsız kaldı " ölmek " dedi " ölünce yaptığım hatalardan çok korkuyorum" Kalbim acıdı " sen " dedi " sen korkuyor musun ?" " Hayır " dedim sert bir şekilde yutkundu . Bakışlarından deri...
