ATEŞTEN 10 TAŞ

10.BÖLÜM

-Yok artık Damla!
-Bunu yaptınmı gerçekten?!

[ŞEYMA]

Damla bana herşeyi anlattı. Meğersem bu çocukla onu kurtarmak için arkadaşmış!
Ne kadar saçma!

Tamam sakin ol Şeyma. Birincisi bu kız niye bana hiç bir şey sormadı. İkincisi neden bu çocuğun isteğini kabul etti. Sonuçta onu tanımıyoruz bile.

Ben kızgın kızgın Damlaya bakarken Damla bana yalvarırcasına baktı;
-Lütfen bunu kimseye söyleme. Çilem eve gelince beni zaten maf edecek.(Damla)
-Nasıl yani?(Şeyma)
-Kantinde bizi el ele tutuşurken gördü.(Damla)
-Ov...(Şeyma)
-Tamam kimseye bir şey demiycem fakat diğerlerine ne diyeceğiz?(Şeyma)
-Sen daha önceden biliyormuşsun gibi davran.(Damla)
-Uff peki(Şeyma)

Damla bana sarıldı ve yanağıma bir öpücük kondurdu.
-Teşekkürler(Damla)
Kafamı salladım ve çantalarımızı alıp lavabodan çıktık.
Kapıya çıktığımızda ekibin orada olduğunu gördük. Herkese göz ucuyla baktım.
Bir dakika neden Ekinin yüzünde de bantlar vardı?
Toprakta da olduğunu biliyordum ama Ekinde ilk defa görüyorum.

Ekin sarı kumral arası saçları ve yemyeşil gözleri olan çilli bir çocuktu. Daha önce onun yüzünde hiç bant görmemiştim. Acaba kendini mi yaraladı?

Ayçada iyi gözükmüyordu.Sanki üstünden kamyon geçmiş gibi. Çilem onun kolundan tuttuyordu. Ekin neden hiç tepki vermiyordu?
Hep beraber onları izlemeye dalmıştık ki Toprak yanımıza geldi. Toprak da iyi gözükmüyordu.

Toprak Koyu kahve saçlı, mas mavi gözleri,beyaz tenli ve bi o kadar çekici bi yani vardı.
Ama benim dikkatimi çekmedi.
Yani...
Belki biraz.

Bunlar bizden birşey saklıyor gibi geliyordu ama ne?
Çilem Toprağı görünce ona bakmadı bile. Toprak da sadece Ayçaya baktı.
-Ne oldu Ayça(Toprak)
Kimse ses çıkarmadı.
-Bayıldı(Çilem)
Hepimiz şaşkın bir şekilde Ayçaya bakıyorduk.
-Ne neden bize söylemediniz?!(Hazal)
-Zaten son ders bayıldı o ara size haber veremezdik.(Çilem)
-Gerçi birileri hiç umursamadı bu durumu ama.(Çilem)

Çilem Ekine baktı. Ekinde kafasını başka tarafa çevirdi.
Tamam burda gerçekten birşeyler olmuştu ama neden kimse birşey söylemiyordu?
-Neler oldu(Şeyma)
-Bende bilmiyorum Ayça bir anda bayılmış. Sınıftaki arkadaşlarından biri bana haber verdi. Bende revire gittim.(Çilem)
-Geçmiş olsun(Nisan)
Ayça kafasını "Teşekkürler" dercesine salladı.

*

Eve geldiğimizde hepimiz başka yerlere çekildik. Ben,Damla,Nisan,Hazal mutfakta Ekin, Toprak balkonda Çilem,Ayça yatak odasındaydı. Biz kızlarla Ayça için kahve yapıyorduk.

-Kızlar sizce neden bayıldı?(Şeyma)
-Bilmem hiçte birşey söylemediler.(Hazal)
-Kesin birsey saklıyorlar.(Damla)
-Sende birşey saklıyor gibisin.(Hazal)
-Eee şey. Ne gibi?(Damla)
-Hazal sizi görmüş. Efe denilen çocukla el ele tutuşuyormuşsunuz.(Nisan)
-Aaas evet size söylemeyi unuttum. Benim yeni arkadaşım var.(Damla)
Kızlar şaşırmış şekilde Damlaya baktılar.
-Şeymaya da sorun size söyleyecektik ama-
ama unuttuk. Dimi Şeyma.(Damla)
-Evet evet bu aralar dersler çok yoğun. O yüzden bende gördüğümde sordum.(Şeyma)

Kızlar tadmin olmamış bir şekilde bir bana birde Damlaya baktılar.
Biz o sırada cayır cayır terlerken sıcak suyun taşmasıyla Damlanın ocağa geçmesi bir oldu.

*

Kapıyı tıklayarak içeri girdik. Çilem banyodaydı,Ayça ise yatağa yaşlanmış dinleniyordu. Kızlarla Ayçanın yanına oturduk ve ona kahveyi uzattım. Kahveye baktı ama eliyle bana itti. Bende ısrar etmeden komidine koydum.