ATEŞTEN 10 TAŞ

13.BÖLÜM

*

-Bizi burdan çıkartıcaksın.(Toprak)
-Ne!?(Çilem)
-Bunu yapmazsan size yardım edemem. Ayrıca kendi başınıza'da kurtulamazsınız. Hem size ne yaptılar ki?(Toprak)
-Evimizi basıp bize altı kağıt bıraktılar.(Çilem)
-Niye daha önceden söylemedin. İşiniz bitmiş akşam 23.00 da yine gelecekler.(Toprak)
-Ne diyorsun be!?
Ne bitmesi neyden bahsediyorsun?!(Çilem)
-Diyorum ki adamlar akşam tekrar gelip sizden birini kaçıracak.(Toprak)
-Bunu onlara sen söyledin değilmi?
Sana artık diyecek laf bulamıyorum biliyormusun. Hani artık tek diyebileceğim Allah umarım sana daha ağır birsey yaşatır, seni bir sevdiğinle sınar inşallah.(Çilem)
-Ne diyorsun be?!
Benlik birşey yok ben neden gidip böyle birşey yapayım?
Ayrıca onların adamlarından hiç biri buraya giremez çünkü hepsi aranan listede.(Toprak)
-Toprak baksana benim ağnıma salak felan mı yazıyor?(Çilem)

...

Ayağa kalktım.

-Bu işi düzeltene kadar orda kalacaksın.(Çilem)
-Iyi sen öyle diyorsan. Ama ben olmadan hiçbirşey yapamayacaksınız.(Toprak)

Hızlı adımlarla oradan ayrıldım.

[ÇİLEM]

Hah! Kıçımın kenarı.
O olmadan birşey yapamazmışmışız tabi canım gelde külahıma anlat!

Eve geldiğimde kızlar kapıyı açar açmaz beni soru tüneline soktu. Mutfağa geçtim ve kızları çağırdım. Evet bir plan yapacaktık öyle kös kös onları bekliycek değiliz ya.

-Kızlar başımız büyük dertte. Bu adamlar bizim peşimize takılmışlar ve gece gelip hepimizi kaçırıcaklarmış. Ama sakın olun bir planım var.(Çilem)

*Kızlar çığlık atar*

-Lan durun bi planım var dedim ya!(Çilem)
-Kızım bunlar büyük adamlar. Taşın altına bile girsek bulurlar bizi. Hem bunlar neden bizim peşimizde ne yaptık bizz?
Bizi öldürmezler değilmi?(Damla)

*tekrar çığlık*

-Onlar öldürmezse ben öldürücem şimdi sizi. Sakin olun!(Çilem)

...

-Bakın şimdi hemen eşyalarınızı toplayın. Hemen bir otobüse atlayıp burdan gidicez.(Çilem)
-Ya Bizi yakalarlarsa?(Damla)
-Eğer böyle aylak aylak takılmaya devam ederseniz yakalarlar. Daha saat 13.22 hemen eşyalarınızı toplayın ve burdan gidelim.(Çilem)

Kızlar hemen harekete geçtiler ve odalara dağıldılar. Ben ise camları kilitledim.
Odaya gidip,eşyalarımı topladım. Yaklaşık bir saat sonra evden çıktık.

Terminale geldiğimizde bilet alıp otobüse doğru yürüdük. Otobüse bildiğimizden saat 18.59'du.
Tamam zamanında gidebilirsek onlardan kurtulmuş olacaktık.
Kafamı koltuğun başına koydum ve rahatlamaya çalıştım. Yanımda Ayça vardı oda camdan dışarıyı seyrediyordu. Gözlerimi kapattım ve uykuya daldım.

Uyandığımda saat 21.45'di.
Tamam evimize az kaldı ve Bursa dan baya uzaklaştık. İzmir ile Bursa arasında üç saat varmış.

Otobüsten indikten sonra küçük bir minibüse bindik. Hepimiz Mahallenin başına gelince derin bir iç çektik. Yürümeye başladık.

-Evet saat 22.50 ama ortalıkta kimse yok. Sanırım gerçekten kurtulduk.(Hazal)

Bizden yanımızdan hışımla bir araba geçti. Biz ne olduğunu anlamadan uzaklaştı ve görünümden kayboldu. Sonra altı tana ışığın bize yaklaştığını gördük. Hızla gelip önümüzde durdular. Üç Siyah Mercedes önümüzde duruyordu. Biz ne olduğunu anlamaya çalışırken arabalardan birisinin kapısı açıldı ve içerisinden biri çıktı.