ATEŞTEN 10 TAŞ

16.BÖLÜM

[TOPRAK]

Tamam bu işte tamam.
Herkesin ailesine haber verdik.
Kimse birşeyden şüphelenmiyor.

Sabah saat 7 civarlarında kalkmıştım. Herkes uyuyordu. İki gün önce kızlar bir ağlama krizine girmişlerdi. Onlar için üzülüyorum ama şuan da en doğrusu bu. Kızları bir otele götürdük. Orada ihtiyaçlarını giderdiler. Ama sonra tekrar eve döndük. Ayrıca Çilemden özür diledim. Ne kadar sinirlensem de onu öyle görmek beni üzmüştü. Evet kafamdaki morluk hâlâ duruyor. Kaşımın tam ortasında. Neden yaptığını da bilmiyorum. Şeyma birşeyler diyordu ama anlamadım.

Bahçede yüzümü güneşe dönmüş sigaramın dumanını içime çekiyordum. Bunu genelde herkes uyurken yapıyordum ,malum Çilem hanım benim önceki sigara paketimi ezdiği için artık önlem alıyorum.

Kapının açılmasıyla arkamı döndüm. Uykulu gözlerle bana doğru gelen Ekini gördüm. Yanıma geldi, sigara paketini uzattım ama reddetti.

-Günaydın.(Ekin)
-Günaydın.(Toprak)
-Şeyma seninle konuştumu?(Ekin)
-Evet ama ne dediğini hiç anlamadım. Gece felan dedi anlamadım.(Toprak)
-Hani siz...
Yani Çilemle.
Hani bişeyler yapmışsınız ya.(Ekin)

Bir dakika bunlar nerden biliyordu?
Şeyma gördümü?

-Şeyma mı görmüş.(Toprak)
-Yaptınız mı yani!?(Ekin)

*Dudağının kenarı kıvrılır*

-İzin vermedi. Bu konularda fazla heyecanlı. Belli ki ilk defa yaşıyor. (Toprak)
-Verse yapıcakmıydın?(Ekin)
-Bilmem neden olmasın.(Toprak)
-Toprak sakın ona dokunma.Zaten bize karşı hâlâ endişeliler.(Ekin)
-Merak etme bende zaten ondan kast etmemiştim. Öyle birşey asla yapmam.(Toprak)
-Seviyor musun?(Ekin)
-Gönül eğlendiriyoruz diyelim. Sadece ona istediğini veriyorum.(Toprak)

O gece eğer izin verseydi onu gerçekten öpücektim. Ama kendim için değil. Sırf eğlencesine. Ayrıca gerçekte nasıl biri olduğunu da öğrenmiş olmuştum. Yapmaya çalıştığım da buydu. Aslında bir Ceylan kadar narindi. Dışı ne kadar sertse içi de bi o kadar yumuşaktı. Bunu aslında benim bilmemi istemiyordu ama artık çok geçti. O gün zırhını çıkarmıştı. Ayrıca onu öyle görmek hoşuma gitmişti.

Ekinle biraz daha sohbet ettikten sonra içeri girdik. Kızlar uyanmış yatakları topluyordu.

Yatakları kaldırmak için yanlarına gittim. Yorganları kaldırmak için eğildiğim de Çilem ile göz göze geldik. Gözlerime pür dikkat bakıyordu. Anlaşılan gözlerimi ve kokumu seviyordu. Bir süre sonra yanaklarının hafif pembeleşmeye başladığını görünce dudağımın kenarı kıvrıldı. Bunu görünce bir an afalladı ve hissetmiş olmalı ki hemen yanaklarını kapattı. Bana o "öldürücü" bakışları attıktan sonra yastıkları kaldırdı ve dolaplara doğru yürüdü.
Evet beni hoş buluyordu ve her halinden belliydi,ama kabullenmek istemiyordu.
Söylemiştim Ateşle oynamayı severim.

*

Öğle civarlarında Çilem hepimizi salona çağırdı. O ara bahçedeki sebze ve meyve fidanlarıyla ilgileniyordum.
Salona geldiğimde herkes bir köşeye oturmuş beni bekliyorlardı. Duvara yaslandım. Çilem konuşmaya başladı.

-Evet sizinle birşey konuşmak istiyorum.
Neredeyse bir aydır burdayız ve hiçbir şey olmadı. Yani demen istediğim artık evimize gidebiliriz bence.(Çilem)

-Olmaz!(Ekin)

Kızlar "neden" dermişçesine Ekine baktılar.

-Yani her an sizi yakalayıp öldürebilirler.(Ekin)

-Yapsalardı çoktan yaparlardı şu zamana kadar birşey olmadıysa bence bundan sonrada olmaz.(Çilem)

Hemen atıldım.