♪ sertap erener, istanbul
Asil Soykan tam karşımdaydı.
İnsanlar hayranlık duyduğu bir ünlüyü gördüklerinde her zaman mutlu olurlardı çünkü çok sık yaşanan bir durum değildi ama ben onunla neredeyse çoğu zaman aynı ortamlara girip çıktığımdan, hepsi Pera'nın sayesinde oluyordu gerçekten de, bu benim için sıradan bir şeye dönüşmüştü.
Onu görmek beni mutlu ediyordu ama onun klibinde oynayacak olmam beni heyecanlandırmak yerine korkutuyordu. Gerginliğim bedenime tutkalla yapışmış gibiydi, hiçbir şekilde benden uzaklaşmayıp beni deli ediyordu. Bundan nasıl kurtulacağımı da bilmiyordum.
Ferda Hanım gerginliğimin yeterince farkındaydı, bu yüzden bana durmadan bir şeyler söyleyip sakinleştirmeye çalışıyordu.
Üzerimde sarı yazlık bir elbise vardı, dizlerimin biraz altında bitiyordu. Sarı saçlarımı dalgalı yapmışlardı, makyajım da yok denecek kadar sadeydi. Asil'se beyaz bir gömleğin altına bej renginde bir pantolon giymişti. Koyu kahverengi saçları biraz dağınıktı hâlâ, birkaç tutam saç alnına dökülüyordu.
"Şimdi," diye başladı Ferda Hanım, tekrar tüm odağı bizim üzerimize çevrilirken, yanındaki adam onunla sohbetini bitirip uzaklaşmasıyla geriye sadece üçümüz kalmıştık.
Gözleri ikimiz arasında gezindi. "Burada iki sahne çekimi yapacağız. Zaten biliyorsunuz ama her sahne öncesinde ne yapmanız gerektiğinin üzerinden geçeceğim. İlk önce sevgili olduğunuz zamandan bir sahneyle başlıyoruz."
Aldığım nefesi verirken zorlandım. Şarkının ana teması ayrılıktı. Onunla romantik sahnelerin yanı sıra bir kavga sahnesi, bir ayrılık sahnesi ve yapayalnız olduğumuz sahneler çekecektik.
Temas kaçınılmazdı.
Beni rahatsız eden buydu; ben profesyonel bir oyuncu değildim, kalbimin Asil Soykan'a bir tepki verme ihtimali de kaçınılmazdı. Daha önce böyle bir durum yaşamamıştım fakat karşımda Asil Soykan varken nasıl böyle bir şey yaşanmayabilirdi ki?
Ferda Hanım uzun uzun sahneyle alakalı akla gelebilecek her şeyi, kafamızın içinden geçirmemiz düşünceleri bile bize anlatıp doğal bir tepki vermemiz için yardımcı olmuştu. Her şey hazırdı. Hemen yanımda Asil Soykan duruyordu ve başlandığı an elini tutacaktım.
"Gergin olmana gerek yok, Dera."
Pera Altıner'in ikizi Dera Altıner. Pera'yla aralarında yıllardır süren samimi bir arkadaşlık vardı. Pera'nın beni buraya göndermesinde anlamadığım kısım burasıydı işte. Asil'le yakınlarken neden kendisi oynamamıştı? Zaten birebir aynıydık, üstelik o benden daha iyi bir oyuncuydu.
"Gergin değilim."
Asil yarım ağız bir gülümsemeyle gözlerini üzerime kaydırdığında gerginliğimi çoğalttı. Kahverengi gözlerini oymak istedim o an bakışlarından kurtulmak için ancak gözleri kıyılmayacak kadar güzellerdi.
"Sana yardımcı olacağım, kendini bu kadar kasma. İlk kez kamera..."
"İlk kez değil," dedim sözünü tamamlamasına izin vermeyerek. Bunu zaten biliyordu. "Günümde değil bugün, ondan yani."
Kaşlarını kaldırdı. "Benden kaynaklı değil yani?" Dudakları arasından dökülen kelimeleri idrak edebildiğim an kaşlarım yavaşça çatılmış, kahverengi gözlerim kirpiklerimi görmeyi başaracak kadar kısılmıştı. Ondan kaynaklı olduğunu söyleyebilirdim ama o bunu nereden biliyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIT: SAHNE AŞK!
Teen Fiction"Kamera önünde birbirine aşık iki insandık ama kamera arkasında iki birer yabancıydık." • Bir klipte oynadın diye dünyan değişmeyecek, demiştim o gün kendime. Değişti. Dera Altıner, şarkısının klibinde oynadığı Asil Soykan'a aşık oldu. yayım tarihi:...
