KAYIT: SAHNE AŞK!

scene twelve: korkular

KAYIT: SAHNE AŞK!

♪ kaan boşnak, bırakma kendini

Asil'le yağmurda dans edişimizin ardından bir arabanın üzerimize gelmesiyle ayrılmak zorunda kalmıştık, aksi bir durumda kesinlikle anın büyüsüne kapılıp onu öpebilirdim.

Kendimi o an fazla kaptırmıştım.

Asil anın bozulmasıyla ağzının içinde bir şeyler gevelemiş, daha sonra poşetleri de alarak yola devam etmişti. Yol boyunca başka bir şey konuşmamıştık, ikimiz de biraz öncesinin etkisinden biraz zor çıkabilmiştik.

Şimdi başımda bir havluyla durmuş kendime kahve yaparken, kulaklarımı arkamda oturup sohbet eden Pera'yla Asil'in konuşmasını duyabilmek için açmıştım. Bir duş alıp çıkmıştım, Asil'se Burak'ın ona getirdiği kıyafetleri giyinerek ıslak kıyafetlerden kurtulmuştu.

Bugün zaten bize gelecekti ama eve kadar bırakmasının ardından Pera onun gitmesine izin vermemiş, burada kalmasını istemişti. Asil için hava hoştu, itiraz etmemişti bile.

"Kabul edecek misin?"

Kahvemi alıp yanlarına geçtiğimde Asil'in sorduğu soruya ikizimin vereceği cevabı merak ettiğimden gözlerimi onun üzerine dikmiştim. "Hayır," dedi başını iki yana sallayarak, kahvesinden bir yudum alırken saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdı. "Kenan'la oynamak istemiyorum. Proje çok iyi olabilir ama o adamla bir kez daha partner olmak gibi bir hata yapamam."

Asil kaşlarını çattı. "Neden? Bir yanlışı mı oldu sana?"

"Hayır ama kaprisli birisi, sinirlerimi bozuyor."

Güldüm. "Aşık olamadı ya, ondan."

Asil sözlerim üzerine kaşlarını anında çatarken canım kardeşim Pera, göz devirmişti. "Sen çok mu konuşuyorsun acaba şu sıralar?" Kahverengi gözleri Asil'in üzerine çevrildiğinde, "Kendisi beni her partnerime aşık ilan edemeden duramıyor," dedi.

"O kadar yakın çekim yapıp aşık olmadan nasıl durabiliyorsun ki?"

Sıcak kahveden bir yudum almıştım ki, Pera'nın bana sataşmak için, "Sen de Asil'le çekim yaptın," demesiyle içtiğim kahve boğazımda kaldı. Elimden bardağı masaya bırakıp sandalyemi geriye doğru ittim, yere eğilip öksürürken Asil sırtıma birkaç kez vurdu.

Kendime gelmem biraz vakit aldı.

"İyi misin?"

Asil'in sorusunu onaylamak için başımı sallarken sert bakışlarım bana sırıtarak, tatlı olduğuna inandığı ama bana asla işlemeyen o bakışlarla bakan kardeşimin üzerindeydi. Bir işe yaramadığını görünce kendini toparladı ve Asil'e döndü.

Kardeşimin katili olacaktım.

"Albüm nasıl gidiyor?"

Asil, "İyi," diye geçiştirici bir yanıt verdi. Bana bakıyordu, gözlerini üzerimde hissediyor olmama rağmen ona bakmıyor, bakışlarına karşılık vermiyordum.

"Beklentiyi yüksek tuttuğun şu şarkıyı dinletsene, aşırı merak ediyorum."

"Çıktığında dinlersin," dedi Asil. Pera göz devirdi. "Başka bir zaman dinletirim, ağlama. İlk Dera dinleyecek." Pera anında sırıtırken ben sanki orada benden bahsedilmiyormuşçasına umursamaz davranıyor, kahvemi içiyordum.

"Ben yarın belki annemlere gittim," dedim konuyu değişerek. Pera'nın ima dolu bakışlarından beni utandıracak sözler söyleyeceğini anlayabiliyordum, bu yüzden bu konuyla alakalı tek bir kelime bile etmesini istememiştim.