RAVEN bxb

16.Bölüm

Keyifli okumalar...

Bir hafta bölümlere ara verdiğim için normalden daha uzun bir bölümle gönlünüzü almak istedimm... 🤩

İLKAY 🖤

ALTUĞ 🖤

🖤

Altuğ son olarak İlkay'ın dudağının sol kenarında kalan minik benini sesli bir şekilde öptükten sonra geri çekildi.

İlkay ise aklını başından alan öpücüğün etkisiyle sırıtmaya devam ediyordu.

Altuğ geri çekildikten sonra İlkay'ın görüş açısına giren kızarmış ve şişmiş dudaklar kendi dudaklarının yansımasıydı sanki. Kendi dudaklarını göremiyor olabilirdi ama tatlı sızısını net bir şekilde hissedebiliyordu.

İstemsizce dilini dudaklarında gezdirince sırıtması daha da büyüdü. Altuğ ile öpüşmek sanki kahveli pamuk şeker yemek gibiydi. Altuğ'un tadı ağzının içinde eriyordu.

''İlkay...'' Altuğ fısıldayıp elini İlkay'ın yanağına yasladı ve daha dakikalar önce ayrıldığı dudaklara baş parmağını sürttü. ''Kendimi sana bağımlı gibi hissediyorum.''

İlkay nemli dudaklarıyla Altuğ'un az önceki öpücüğünü taklit ederek dudaklarına yaslı olan parmağı sesli bir şekilde öptü.

İlkay böyle bir sabaha uyanacağına ihtimal bile vermezken şimdi sadece bir öpücüğün etkisiyle hayallerinin ötesinde bir mutluluk yaşıyordu. Dün gece anne ve babasını -özellikle annesini- çok mutlu görmesinin acısı içini hala sızlatıyordu ama Altuğ sayesinde kendini yalnız hissetmediği gibi o acıya dayanacak kadar da güçlü hissediyordu.

Kerem, kaçırılması ve ailesi... Tüm kötülükler üst üste gelmiş olabilirdi ama bu kötülükler şaşırtıcı derece aynı oranla mutlulukta getirmişti. İlkay dün geceye kadar kabullenmekten korktuğu güzel duyguların altında eziliyordu.

Baş parmağı hala dudağında dururken bir kara delik gibi kendisini yutmak isteyen simsiyah gözleriyle kendisine bakan Altuğ o kadar güven vericiydi ki... Şu an tek temasları Altuğ'un yüzüne yasladığı eliyle sınırlı olabilirdi ama İlkay Altuğ'un siyah gözlerinde kaybolurken sanki Altuğ bir bakışıyla bile tüm bedenine sıkıca sarılmış gibi hissettiriyordu.