Flashbacks.

14

Zara
Matthy gaat naast me liggen en slaat zijn arm om me heen. 'En?' Ik kijk opzij naar hem. 'En?' Vraag ik verward. Ik snap niet helemaal wat hij bedoelt. Matthy kijkt naar het plafond. 'Hoe.. Laat maar. Ben je oke?' Ik knik. 'Ja tuurlijk, ben jij oké?'
Waarom zou ik niet oké zijn?
Heb alleen al een week niet echt gegeten.
'Ja.'
Hij is niet oké.
Hij huilt.
'Matthy, waarom huil je?' Matthy kijkt me niet aan, hij wil me niet aankijken.
Hij wil zich niet toegeven.
'Niks. Ik huil niet.' Ik rol mijn ogen en Matthy trekt me wat dichter tegen hem aan. 'Er is echt niks.' Ik weet niet echt hoe we hier beland zijn, we liggen naakt in mijn bed. Ik weet niet precies hoe ik me daarbij moet voelen, aangezien ik Matthy nogsteeds verwarrend vind.
Ik pas me wel aan, denk ik.
Is hij nou verliefd op me of niet?
Het lijkt wel zo als ik in zijn ogen kijk.
Het maakt ook niet heel veel uit of hij nou verliefd op me is of niet.
Een relatie komt er toch niet van, en daar heb ik totaal geen problemen mee.
Hoe moet ik mijn geheim dan nog bewaken?
Ik kijk op mijn telefoon. Het is letterlijk 4 uur 's nachts. Ik heb geen idee wat Matthy van plan is, of hij blijft slapen of nog terug gaat naar huis. Ergens hoop ik dat hij zo in zijn auto stapt en weg rijd. Ik moet echt even bijkomen na alles wat er vannacht gebeurd is. Matthy kijkt opzij. Hij heeft waarschijnlijk gewacht tot zijn tranen weg waren, voordat hij zijn hoofd weer naar mij wou keren. 'Heb je nog eten in huis ofzo?'
Shit.
Tuurlijk heb ik geen eten in huis.
'Wil je wat eten?' Vraag ik hem lachend. Matthy glimlacht. 'Midnight snack.'
Opeens schiet het me te binnen. Zijn koekjes.
'Ik heb, denk ik, je koekjes nog.' Zeg ik twijfelachtig. Matthy knikt. 'Ik kan wel even kijken, waar ligt het?'
Nee Matthy, je mag niet kijken.
Dan kom je erachter dat ik het nog niet eens geopend heb.
'Uuh.. ik pak het zelf wel.' Zeg ik terwijl ik wat kleding bij elkaar zoek. Matthy kijkt me met scheef hoofd aan. 'Ik kan het ook wel pakken.' Ik schud mijn hoofd. 'Ik pak het.' Ik trek snel mijn kleding aan en loop dan snel naar beneden. Snel maak ik een grote scheur in de verpakking, alsof ik er van gegeten heb. Dan loop ik weer zo snel mogelijk naar boven, daar zit Matthy. Hij heeft zijn kleding inmiddels ook alweer aan en zit op de rand van mijn bed. 'Kijk eens.' Zeg ik glimlachend. Matthy pakt het pakje koekjes aan. 'Wat vond je ervan?' Ik knik. 'Lekker.' Matthy pakt een koekje en stopt het in zijn mond. 'Wil je er ook een?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee ik hoef niet, het is 4 uur s'nachts.' Matthy kijkt op. 'Dat is waar ook, misschien moet ik dan zo maar naar huis.'
Pfieuw.