SU

22

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
(NOT: BÖLÜMÜN TÜRKÇE YAZILI HALİ AŞAĞIDA)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Although he was reading the file in his hand, he occasionally glanced at me out of the corner of his eye. He must have realized that I was bored, because he made a remark and we started chatting. When he made a sentence implying that Bora was my boyfriend, I told him that Bora was not my boyfriend, even though I didn't need to give any information about it. Why was I making such explanations to this man I didn't even know? Seriously, I couldn't understand myself. We locked eyes as he sarcastically shook his head that he wasn't. It was as if he was enjoying this situation. As he was reaching for the paper napkins on the table, I read the words KÖKSOY HOLDING on the documents in the file in his hand, probably a deformation in perception. I was not bothered at all by the wetness on my shirt until he handed me the napkin. As I took the napkin and pressed on it to remove the wetness, I thought, "Why are we corresponding with a PR agency when we have a strong public relations in our organization?"

I don't know how much time passed, but after a while he frowned and looked at the watch on his wrist.

"They'll get 75b, a white bra, a shirt and a burn cream. Where are they?"

He was mumbling to himself as if I wasn't there and we locked eyes again. I wasn't embarrassed or anything, but I reflexively closed the front of my jacket tightly. Although his friend didn't go into much detail, I was surprised that he knew they were going to pick me up with my bra measurements.

When it occurred to me that we hadn't met in person, I cleared my throat, held out my right hand for the clasp and said my name. He looked at my outstretched hand. He extended his right hand and shook mine.

"Volkan Dag."

It was only the second or third time I had met this man, and although I had just learned his name, I felt as if we had met before, as if we had been intimate, and I felt as if I had lost him. I felt as if I was going to lose him again when he loosened his grip. Why did I feel this way? But he didn't pull his hand away. Was it because he thought it would be disrespectful to take his hand away? Or did he feel the same way I did? I don't know.

When I heard his voice behind him and turned his head to look at him, I pulled my hand away in a panic, even though we had done something wrong and shameful.

I didn't want to leave because I didn't know if he would be here when I came back, but I couldn't stay like this. I left the table to change.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
TÜRKÇE BÖLÜM
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Her ne kadar elinde ki dosyayı okurken, arada bir göz ucuyla bana bakıyordu. Canımın sıkıldığını anlamış olmalı ki bir laf attı ve derken sohbet etmeye başladık. Bora'nın erkek arkadaşım olduğunu ima edici bir cümle kurunca, her ne kadar bu konu hakkında bilgi vermem gerekmese de Bora'nın sevgilim olmadığını söyledim. Hiç tanımadığım bu adama neden böyle açıklamalar yapıyordum ki ben? Cidden kendimi anlayamıyordum. Alaycı şekilde değildir anlamında başını sallarken göz göze geldik. Sanki bu durumdan zevk alıyor gibiydi. Masada ki kağıt peçetelere uzanırken, benim ki galiba algıda deformasyon, elinde ki dosyada ki belgelerde KÖKSOY HOLDİNG yazısını okudum. Aldığı peçeteyi uzatıncaya kadar gömleğimdeki ıslaklıktan hiç rahatsız değildim. Peçeteyi alıp, ıslaklığı alması için üzerine bastırırken; "Bünyemizde güçlü bir halkla ilişkiler var iken neden PR ajansı ile yazışıyoruz ki?" diye düşündüm.

Ne kadar geçti bilmiyorum ama bir süre sonra kaşlarını çatıp kolundaki saatte baktı.

"Alt üstü 75b, beyaz renk sutyen, gömlek ve bir yanık kremi alacaklar. Nerede kaldılar?"

Orada ben yokmuşum gibi kendi kendime mırıldanıyordu ki yine göz göze geldik. Asında utanmış filan değildim ama refleks olarak üzerimde ceketin önünü sıkıca kapattım. Arkadaşı o kadar detay vermemesine rağmen sutyen ölçülerimle birlikte alacaklarını bilmesine şaşırmıştım.

Aklıma bizzat tanışmadığımız gelince, boğazımı temizleyip, toka için sağ elimi uzatıp adımı söyledim. Uzattığım elime baktı. Oda sağ elini uzatıp, elimi sıktı.

"Volkan Dağ"

Karşımdaki adamla daha ikinci tamam üçüncü karşılaşmamızdı ve bir birimizi adını yeni öğrenmeme rağmen, sanki çok önceden tanışmış gibi ve hatta çok samimiymişiz de, birde kaybetmişim gibi hissediyordum. Elini çekmek için gevşettiğinde onu tekrardan kaybedecekmişim gibi hissediyordum. Neden böyle hissediyordum? Ama elini çekmedi. Elini çektiğinde saygısızlık olacağını düşündüğünde mi? Yoksa o da benim gibi hissettiğinde mi elini çekmedi. Bilemiyorum.

Arkasının sesini arkasından duyunca başını çevirip ona bakınca, yanlış ve utanılacak bir şey yapmamıza rağmen, bir panikle elimi çektim.

Geri geldiğimde o burada olup olmayacağını bilmediğimden gitmek istemiyordum ama böylede duramazdım. Üstümü değiştirmek için masadan ayrıldım.