Annemlerin ne zaman gelcekleri belli değildi. Aramakta istemiyordum çünkü; sorsam dikkat çekerdim nerdeyse bir gündür ne düşüneceğimi seçemiyordum. Kafam o kadar doluydu ki...
İlk başta benim olmayan borcu ödemem gerekiyordu galiba, benimle nasıl bi alakası olabilirdi.
Asosyal bir kızdım ben dikkat çekmeyi sevmez, olaylardan kaçardım...
Sonuç ne oldu peki :kocaman bir hiç.
Resmen içimdeki ses bana gülüyordu yada ben mi öyle hissediyordum.
Annemin mesajına cevap bile verememiştim çünkü annem anlardı mesaj olayında da belli olduğu gibi...
"Acaba telefonu falan kapatsam mı yaa"düşününce saçma gelmişti" Vazgeçtim çok dikkat çeker"
Sadece 1 gündür kendimle konuşuyordum ve delirme evresine ulaşmak üzereydim...
Ben bu düşüncelerin içinde kıvranırken zil çaldı...Acaba açmasan çalar çalar gider miydi ? Denemekten zarar gelmezdi bence...
Ama bu düşünce mi bozan telefon sesi bana hiç yardımcı olmuyordu tabi ki... Arayan Koray 'dı zaten zili basan Kişide telefonun sesini duyduğu için, boşa uğraşdan başka birşey değildi... Kapı deliğinden bakınca gördüğüm yüz arayanla aynı kişiydi...Koray...
"Ne var neden geldin" Kapıyı açar açmaz böyle karşılanmayı beklemiyor olabilirdi ama bende böyle karşılamak istemezdim ki zaten gelmeseydi.
"Su kapıdayım diye aradım ama açmadın ben napabilirim ki"
"Tamam Koray neden geldin"
"Seni merak ettim" Merak eden insan halimi hatrımı sorardı buna şimdilik içimden gülerek cevap verdim.
"İyi merakın geçtiyse gidebilirsin. Arayıp sormuyorsun da artık hayatına bak işte"
"Su iyi misin sen? "
"Evet"
"Emin misin? "
"Koray nereye götürmek istiyosun konuyu...iyiyim işte daha ne diyebilirim"
"İyi o zaman birer kahve yapda içelim kahveni özledim"ya Koray çok gevşekti ya da ben yanlış duyuyorum.
" Ne kahvesi ya git evinde iç"
"Su biz arkadaş değiliz...sevgiliyiz neden böyle davranıyorsun bana"
"Unutmuşum Koray beni nerdeyse 4 gündür aramıyorsun, sormuyosun.
Okulda da karşılaşmıyoruz zaten "
"Eee nolmuş yani 4 gün aramadıysam şimdi aradım işte işlerimi halletmem lazımdı özür dilerim birtanem" Koray benim bilmediğim bir holding falan işletiyordu heralde sinirlensem mi gülsem mi bilemeden cevabımı yapıştırdım.
"Ne işi "
"Özel işim Su herşeyi sorgulıcak mısın? "
"Tamam o zaman o işlerinin başına geri dön. "
"Su saçmalıyorsun artık bak sıkmaya başladı bu hallerin, biz merak edip gelmişiz gördüğüm muameleye bak"
"Böyle muamele görmek istemiyorsan kapı orda Koray işin bitince görüşürüz"
"Suç seni düşünen bende senin benim peşimden koşman lazım aslında "
"Aynen öyle sen git ben peşinden koşmaya gelirim" Allahım sabır ver bana "çıkarken kapıyıda kapatmayı da unutma"dememle siniriyle beraber evi terketmesi bir oldu kapıyı biraz çarptı gibi ama şuan kapı düşünülcek son şeydi...
🪐
Her an diken üstündeydim neyseki annemler evin adresini bilmiyorlardı o konuda rahattım yani...
Bu süre zarfında sevda arayıp nasıl olduğunu sormuştu. Her zaman ki cevabımı vermekle yetindim"iyiyim canım sen nasılsın"
Sevda'nın bana çok iyiliği dokunmuştu sonuçta ona kötü davranmam saçma olurdu kız benim için o kadar parayı bulmuştu en azından bir ay rahattım ama artık sevda'dan para istiyemezdim.
🪐
Aradan 2 gün geçmişti ve annemler havaalanından almam için beni aramışlardı. Okul çıkışım olduğu için hemen annemleri alıp eve götürdüm.
"Su bu ne dağınıklık bu evde gerçekten insan mı yaşıyor kızım"
"Anne nesi var işte normal ev "
"Kızım normal değil;dağınık...yani anormal oluyor"
"Su...boşver biriciğim sen anneni oturda biraz hasret giderelim yaaa özledik " Babamın bana seslenmesi beni o kadar mutlu etmişti ki hemen koşarak annemden uzaklaştım. Yoksa annem başımın etini yememi sağlıcak dert ve tasa ikilisini başımdan eksik etmezdi...
"Geldimmmm"
"Gel bakalım otur yanıma biraz konuşalım seninle 7/24 annenle konuşuyorum az kaldı patlıcam sensiz ev çok sessiz annen duymasın ama bide fazla temiz"babamın attığı kahkaha'yla yüzümü asmam bir olmuştu benimle dalga geçiyordu. Ama benimde bir gururum vardı ama
" Tamam tamam asma hemen yüzünü evi temizlemek annene iyi geliyormuş sen gidince temiz evi daha fazla beyazlar korkusuyla heralde senin Eve el atmaya geldi "
"Aynen aynen çok iyi yaptınız küstüm işte"
"Şaka yaptım be kızım alınma hemen"
"Çok kırıldım ama " Doğru söylüyorlardı ama bu benim kırılmamam gerektiğini göstermezdi sonuçta
"Benim güzel kızım, biriciğim babasına çok mu kırılmış alırım ben hemen onun gönlünü" diyerek sarılmıştı. Gel şimdi kırıl nasıl olcak ki hemen yelkenleri suya indirdik tabi karşılığınıda hemen almıştı ta ki annem gelene kadar
"Bu evde bi ben fazlayım heralde baba kız birbirinize yapıştığınıza göre"
"Olur mu hanım öyle şey geç sende kızının yanına "
"Sanki geçme desen oturmıcamda "
"Haklısın " diyerek sessizce kıkırdaması bir olmuştu. Biraz böyle hasret giderdikten sonra babam televizyonu açmıştı annem de mutfağa gitmişti. Telefonumu alıp bende odaya geçtim. Annemin bir daha ki sinirlenme olasığını ne kadar azaltsam o kadar iyiydi..
Titreşimde olan telefonum titreyince göz ucuyla bakmak için ekranı açtım. O sırada napıcağımı bilemedim. Çünkü mesajda aynen şu yazıyordu...
"Bu ayki borcunuzu unutmamışsınızdır umarım Su hanım 2 milyon'u yarın sabah atıcağım adreste almak ümidiyle malum diğer seçenek sizin için yok:) "
Para hazırdı ama insanı bir germiyor değildi sondaki gülücük'le ne anlatmaya çalıştığını bilmiyordum ama saçma olduğu kesindi. Adresi yarın atıcaktı ama ben aileme ne diyip evden çıkıcaktım yarın sabaha kadar birşey bulurdum daha doğrusu bulmak zorundaydım ....
🪐
Selam
Sizi seviyorum iyi okumalar
🥀🥀🥀
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kara Sızı
Teen FictionYalan ve yanlış anlaşılmayla herşey karışmıştı. Nasıl toparlarım bilemedim işler dahada çıkılmaz hale geldi ama o benim bütün yanlışlarımın tek doğrusuydu. "Ne kadar zamansız da olsa, yanlış anlaşılma sonucuda meydana gelse " yine olsa yine onu tanı...
