Kara Sızı

31. Bölüm

Ateş kalktığımda yanımda yoktu. Ona sormam gereken sorular vardı. Dün akşam cevap vermeden sabah açıklasam olur mu diyip gitmişti... Soru soramamıştım bile yaaa..

Yataktan kalkıp gözlerimi ovuşturdum...

Hala uykum vardı ama daha fazla yatmak istemiyordum. Oturur pozisyona gelip esnedim. Yine zor bir günün başındaydım ve Ateş yoktu...

Odamdan çıkıp anneme bakmak için mutfağa girdim. Yine kahvaltı hazırlıyordu. Günaydın dediğimde normalde güler yüzlü olurdu ve direk cevap verirdi bu sefer umursamazca sanki zorla der gibi bir hali vardı.

"Sanada kızım"

"Anne Ateş nerde? " bana yine gelişigüzel cevap verdi.

"Sabah gitti işte"

"Anne iyi misin sennn? "

"İyiyim Su... Uyanır uyanmaz Ateş diyorsun, hiç halimizi hatrımızı sormuyorsunuz Su hanım"

"Özür dilerim Anne" bana içi gidiyor gibi baktı ama bir baştan sağma cevap daha verdi.

"Önemli değil" diyerek tabağına kahvaltılık doldurmaya başladı.

Birkaç birşey atıştırıp masadan kalktım. Neye kırıldığımıda bilmiyorum ama yinede boğazım düğümlendi.

Salona girip sessizce koltuğun başına oturdum...

Telefonu elime alıp Ateş'e yazsam mı diye düşündüm... Yazsam kızmazdı ki zaten, değil mi ama?

Ateş'i aradım ama ulaşılamıyor diyince telaşlandım.

Birkaç mesaj yazıp kapadım telefonu dönerdi ki o bana...

Dizi izlemeye başladım. Aklım Ateşte ama gözlerim televizyondaydı... Olay neydi?... Dizinin adı ne?... Onu bile bilmiyordum. Hala bana dönmemişti...

Sabretmem gerekiyordu, o her zaman bana herşeyini anlatırdı. Beni kendinden bile fazla önem serdi, güveniyorum ona ama ya başına birşey geldiyse diye merak etmekten alıkoyamıyordum da...

Akın'ın numarasını bilmem gereken bir gündü şuan... Aklıma not aldım.

Mutfağa girdim, yemek yaptım, temizlik yaptım, birkaç çizim yaptım ama hala bana geri dönmemişti.

En son dayanamayıp anneme sordum yine "Anne sence Ateş'in başına birşey gelmişmidir?"

"Sanmıyorum kızım. Benim restoran'da gitmem gerek yalnız kalıcaksın korkmazsın değil mi?

" Bende geliyim Anne"

"Gerek yok sen evde kal acil birşey olursa haber veririm sana olur mu?"

"Peki... Nasıl istersen" dediğim gibi başını onaylar gibi sallayıp dış kapıyı kapattı ve gitti.

Annem bana böyle davranmazdı ki normalde o kadar içerlemiştim ki... Gözyaşım benden bağımsız aktı. Neye ağlıyorsun diyen biri olsa vericek cevabım bile yoktu. Babam bu dünyadan gideli 13 gün olmuştu... O yüzden biraz fazla korkuyor ve çabuk alınıyordum...

Evde yalnız başına kalınca yaptığım şeyi yaptım... Kahve yapıp, telefondan en sevdiğim şarkıyı açıp kulaklıkla resim çizmek...

Uzunca bir süre çizim yapmıştım. Üçüncü kahve mide bitiriyordum ama ne annem nede Ateş beni aramıştı. Annem belki aramazdı ama Ateş bir mesajda olsa yazar haber verirdi. Korkularımı bir köşeye attım... Hava zaten kararmaya başlıyordu, illaki gelceklerdi eve Ateş'i yeterince boğuyordum zaten...

Yemek yapmak için mutfağa girdim. Normalde yemek yapmaktan anlamayan biriydim ama tek başıma olmam , yemek yapmayı öğrenmek için güzel bir zamandı. Telefondan açtığım tarifleri yapmaya başladım.